نقد و بررسی بلک بری KeyOne؛ یک بدرقه با شکوه

چند ماهی است که می‌دانیم بلک بری کانادایی و کهنه کار از حضور سخت افزاری در دنیای تلفن های همراه خداحافظی کرده و هرچند همچنان خود تامین بخش های نرم افزاری و به روز رسانی دستگاههایش را به عهده دارد، ماموریت ساخت دستگاهها را بر دوش شرکت چینی و البته نه چندان گمنام TCL قرار داده است. از این رو تقریبا پنج ماه پیش بود که شاهد اولین همکاری رسمی این دو شرکت غربی و شرقی بودیم تا محصولی با نام بلک بری KeyOne در قالب کنگره جهانی موبایل بر سر زبانها بیفتد و همچنان وداعی باشد بر دوران حیات قلمرو اصیل و قدیمی بلک بری دوست داشتنی داستان ما.

البته شرکت در این مراسم وداع اصلاً ارزان تمام نمی‌شود و برای خرید یک KeyOne که حتی در برخی زمینه ها پرچمدار نیست باید حوالی ۲ میلیون تومان از جیبهای مبارکتان پیاده کنید. از این رو فکرش را که می‌کنم، با تمام احترامی که برای بلک بری قائلم همان فاتحه از دور را کافی می‌دانم و احساس می‌کنم که مهم، نیت است!

وقتی به سراغ نقد و بررسی KeyOne می‌آیید، باید بدانید که بزرگترین نکته این دستگاه طراحی آن است. پس در ابتدا خودتان را برای یک بررسی همه جانبه از جمال این تمشک-نشانِ خوش چهره آماده کنید!

طراحی

اینطور که پیداست، بلک بری KeyOne با ضخامت ۹٫۴ میلیمتری اش علاقه خاصی به نازکی و ظرافت ندارد؛ هرچند از نظر طرفدارانِ این سبک طراحی، آنقدر امتیازهای مثبت برای KeyOne وجود دارد که مساله ای نظیر ضخامت، ناچیز جلوه می‌کند.

در مورد طراحی این دستگاه چنین می‌توان گفت که یا عاشقش خواهید شد و یا به خونش تشنه؛ و این داستان تقریبا در مورد تمامی محصولات بلک بری صادق است! البته با ورود TCL به ماجرا، شاهد خروج سبک طراحی این شرکت از آن وضع رادیکالی هستیم و به واقع KeyOne برخلاف اکثر محصولات پیشین بلک بری، جلوه عامه پسند تری را به نمایش می‌گذارد.

KeyOne در یک کلام یک تلفن هوشمند متفاوت است و اگر خاص پسند هستید، بد نیست بدانید چیزهایی مثل نسبت جالب طول به عرض بدنه، استفاده از صفحه کلید فیزیکی کامل و گنجاندن سنسور اثر انگشت در کلید اسپیس، خاص بودن را از سر و روی آن متراوش می‌کند!

شباهت KeyOne با نسخه محدود Silver Edition از بلک بری پاسپورت از جهات بسیاری غیر قابل انکار است و TCL علی رقم ارائه یک طراحی نوآورانه و قطعاً غیر تکراری، تا حد زیادی توانسته با اقتباس از سبک Silver Edition ویژگی های وراثتی یک بلک بری اصیل را حفظ کند. همان ترکیب سیاه و نقره ای، همان لبه های بالایی تیز و گوشه های پایینی منحنی و همان سبک دوربین اصلی و نوار بالای صفحه نمایش. البته وراثت الزاماً همیشه هم دوست داشتنی نیست، چراکه گویا KeyOne مشکل بلند شدن صفحه نمایش پاسپورت را نیز به ارث برده است. این مشکل البته به وسعت برادر پیشین نیست و بلک بری نیز قول داده تا در صورت بروز احتمالی چنین مشکلی سریعاً یاری تان کند، بنابراین با اندکی اغماض از این ماجرا چشم پوشی می‌کنیم.

بدنه KeyOne از کنار هم قرار گیری فلز و پلاستیک تشکیل شده و بافت دانه دانه قاب پلاستیکی پشتی باعث می‌شود تا لیز خوردن این دستگاه از دستانتان را در حالت عادی تا حدی غیر ممکن بدانیم. علاوه بر این مقاومت بدنه نیز چشمگیر است، تا حدی که برخی آنرا به یک پاره آجر تشبیه کرده اند که به این راحتی ها آسیب نمی‌پذیرد.

در بخش پایینی دستگاه درگاه USB Type-C و بلندگوهای دوگانه قرار گرفته اند. کیفیت این بلندگوها در یک کلام فقط خوب است و نمی‌توان در ولوم های بالا عملکرد چشمگیری از آنها انتظار داشت.

لبه چپ محل دکمه قفل و لبه راست محل قرارگیری دکمه های تنظیم صدا و یک دکمه اضافی است؛ دکمه ای که بر خلاف کلید تقریباً بی مصرف Bixby سامسونگ در گلکسی اس ۸ به راحتی قابل شخصی سازی است تا بتوانید با فشردن آن، اپلیکیشن دلخواهتان را به اجرا در بیاورید.

اما وقتی این همه درباره خوبی های طراحی KeyOne گفته شد، بگذارید اندکی از نکات منفی آن نیز بگوییم، چراکه به قول معروف، خاص بودن دردسرهای خودش را هم دارد!

بارزترین نکته منفی که حتی در کاربرد روزمره نیز می‌تواند اذیت کننده باشد وجود دکمه های لمسی مرسوم دستگاه های اندرویدی بین صفحه نمایش و صفحه کلید KeyOne است. خیلی به روح رفتگان TCL دعا می‌کردیم اگر این دکمه های لمسی را زیر صفحه کلید یا حتی به صورت نرم افزاری در پایین صفحه نمایش قرار می‌داد تا لمس های اتفاقی، گاه و بیگاه امور روزانه ما را مختل نکند؛ اما صد حیف که چنین نیست.

همچنین چرک پذیری فضای لا به لای دکمه های صفحه کلید نیز نکته منفی قابل حس دیگر KeyOne است که البته با رسیدگی هرچند وقت یکبار به آن، مشکل آفرین نخواهد بود.

صفحه نمایش

با قرار گیری ۱۶۲۰ پیکسل در طول و ۱۰۸۰ پیکسل در عرض صفحه نمایش ۴٫۵ اینچی محافظت شده با گوریلا گلس ۴ در KeyOne، تراکم پیکسلی ۴۳۳ پیکسل در هر اینچ را مشاهده می‌‎کنیم که می‌توان آنرا همان فول اچ دی نامید.

دوست داشتیم اندکی روشنایی بیشتری در این صفحه نمایش ببینیم اگرچه در کار با آن در زیر نور آفتاب مشکل چندانی نخواهید داشت. در عین حال، اگر از هواداران فیلم و سریال باشید، حتماً با ابعاد این نمایشگر دست به یقه خواهید شد. چرا که با نسبت تصویر ۴:۳ در آن، نوارهای سیاه ضخیمی را در بالا و پایین فیلم مورد نظرتان خواهید دید، دقیقاً در نقطه مقابل دستگاه های بلند قواره ای همچون گلکسی اس ۸ یا LG جی۶ . همچنین باید گفت گیمر های حرفه ای نیز به همین دلیل چندان منتظر سپری کردن اوقات خوشی با بلک بری KeyOne نباشند!

سخت افزار و عملکرد

بلک بری KeyOne در این قسمت از داستان ابداً یک پرچمدار نیست، البته پرچمدار نبودن بخشی در یک محصول الزاماً به معنای ضعیف بودن نیست؛ هرچند وقتی KeyOne را در کنار گوگل پیکسل قرار دهیم، می‌توان فهمید که تجربه اندروید ۷٫۱٫۱ در آقای خاص به روانی این تجربه در پیکسل پرچمدار با پردازنده اسنپ دراگون ۸۲۱ نیست.

پردازنده میان رده اسنپ دراگون ۶۲۵ و پردازنده گرافیکی آدرنو ۵۰۶، سه گیگابایت رم، ۳۲ گیگابایت حافظه داخلی با بهره مندی از درگاه حافظه خارجی تا سقف ۲۵۶ گیگابایت تشکیل دهنده مشخصات سخت افزاری KeyOne هستند.

چنین مشخصاتی یقیناً به معنای کندی قابل توجه یا وجود مشکلی خاص در پردازش های مختلف روزمره نیست، اما با این حال وقتی نگاهی به نتایج بنچمارک این دستگاه می‌اندازیم متوجه اختلافات فاحشی بین آن و حتی دستگاهی همچون هواوی آنر ۸ می‌شویم؛ پرچمداران نامدار که جای خود دارند! اینجاست که برای بار دوم به روح رفتگان TCL دعا می‌کردیم اگر پردازنده ای از سری ۸۰۰ اسنپ دراگون در KeyOne می‌دیدیم، اما دو صد حیف که چنین نیست.

یک پرس اندروید خالص با امنیت اضافه!

KeyOne از آخرین نسخه سیستم عامل اندروید یعنی ۷٫۱٫۱ موسوم به نوقا بهره می‌برد که علی رقم تغییرات بصری جزئی، بسیار نزدیک به همان اندروید خالصی است که در نکسوس های گوگل می‌بینیم.

یک نکته جالب، سرایت طرح اپلیکیشن های اخیر سیستم عامل بلک بری به این دستگاه است و می‌توانید فرم صفحه اپلیکیشن های اخیر را به حالت لایه بندی شده در بیاورید، هرچند همچنان امکان استفاده از همان طرح همیشگی اندروید خالص هم وجود دارد.

نکته بزرگ بعدی در مورد KeyOne این است که نمی‌توان کیبورد فیزیکی با آن ظرافت را دید و حدس نزد که چه آشهایی که برای آن پخته نشده است! جدای از اینکه سنسور اثر انگشت به خوبی در کلید فاصله این صفحه کلید جای گرفته است، تقریباً تمامی کلیدهای این صفحه قابلیت شخصی سازی دارند. به طور مثال می‌توانید تعیین کنید که با یکبار فشردن حرف G اپلیکیشن جیمیل به سرعت جلوی چشمان شما ظاهر شود و این یعنی امکان دسترسی مستقیم به بسیاری از اپلیکیشن هایی که روزانه استفاده زیادی از آنها دارید؛ این فوق العاده است!

همچنین اپلیکیشن های پیش فرض بسیاری نیز در KeyOne موجودند که طبق عاداتمان احتمالاً با اضافه بودن بسیاری از آنها مواجه شویم. اما خبر بد آنکه آنها قابل حذف نیستند و اگر دلتان خیلی برای اعصابتان می‌سوزد، نهایتاً می‌توانید آنها را غیر فعال کنید.

با کشیدن انگشت از سمت راست به وسط صفحه نمایش، شاهد پنلی همچون پنل Edge سامسونگ هستیم، که مواردی همچون فعالیتها، مخاطبین، تقویم و اعلانات Blackberry Hub تان را ارائه می‌دهد.

و اما در آخر، مگر می‌شود درباره محصولی از بلک بری سخن به میان آورد و از امنیت آن نگفت؟

KeyOne اگرچه یکی از فرزندان اندرویدی بلک بری است، اما این دلیل نمی‌شود تا صفاتی که موجب زبان زدی این شرکت است را در این محصول نبینیم. اینجاست که اپلیکیشنی اختصاصی با نام DTEK وارد میدان می‌شود تا هرآنچه نباید باشد را به نیست تبدیل کند! بررسی امنیت اپلیکیشن ها همانند یک آنتی ویروس، قابل پیش بینی ترین کاری است که از DTEK انتظار داریم. در حالیکه با استفاده از آن امکان بررسی جزئیات دقیق تمامی دسترسی های هر اپلیکیشن را خواهید داشت و مهم تر آنکه بلک بری قول ارائه به روز رسانی های امنیتی ماهانه گوگل برای KeyOne را نیز داده است تا خود را در جمع معدود شرکتهایی قرار دهد که این امکان را برای محصولاتشان فراهم می‌کنند.

یک صفحه کلید بی نظیر

از آنجایی که در هیچ محصول اندرویدی دیگری جز KeyOne چنین صفحه کلیدی با این سطح از قابلیتها ندیده ایم، بدون هیچ شکی لقب بی نظیر را به این صفحه کلید اعطا می‌کنیم. همین صفحه کلید است که KeyOne را خاص می‌کند و اساساً همین صفحه کلید است که دلیل اصلی بسیاری از خریداران این دستگاه است؛ چراکه اگر آن را از مجموعه برداریم، سایر مشخصات موجود در KeyOne با قیمتهای به مراتب پایین تری قابل ابتیاعند.

اینکه از امکانات نوشتاری و پیش بینی کلمات این صفحه کلید صحبت کنیم کمی کلیشه ای به نظر می‌رسد، این بخش از KeyOne امکانات جذاب تری نیز دارد!

محل قرارگیری سنسور اثر انگشت، مساله ای است که برای چندمین بار در حال طرح آن هستیم. انتخاب این محل اگرچه در نگاه اول بسیار نوآورانه به نظر می‌رسد، اما با کمی دقت بیشتر متوجه می‌شویم که سنسور محصولاتی همچون هواوی P10 یا گلکسی اس ۷ سامسونگ یا حتی آیفون ها را نیز در همین محل دیده بودیم. پس هیچکس نمی‌تواند برای انتخاب این محل، خرده خاصی به KeyOne بگیرد.

ویژگی جذاب بعدی این صفحه کلید، لمسی بودن آن به منظور کنترل صفحات است که از فرزندان پیشین بلک بری به ارث برده شده. این امکان باعث می‌شود تا در حین خواندن متون مختلف، چک کردن سایتها و کارهای روزمره ای از این قبیل نیازی به دست بردن در صفحه نداشته باشید و تنها با زحمتی اندک و با استفاده از انگشت شستتان صفحات را جا به جا کنید.

اما فارغ از تمام امکانات سخت افزاری و نرم افزاری چنین صفحه کلیدی، چه کسی می‌تواند منکر لذت تایپ کردن با یک کیبورد فیزیکی با کیفیت شود؟! هرچند احتمالاً یکی دو روز طول می‌کشد تا برای استفاده روزمره به آن عادت کنید.

دوربینی که شگفت زده تان می‌کند

دوربین اصلی ۱۲ مگاپیکسلی KeyOne با استفاده از سنسور IMX378 سونی به طرز قابل تحسینی خوب است. لازم به ذکر است که این سنسور را در گوگل پیکسل که دارای یکی از بهترین دوربینها در بین تلفنهای هوشمند است دیده بودیم.

رنگها و جزئیات به خوبی ثبت می‌شوند و امکانات نرم افزاری همچون تصویربرداری HDR و فیلمبرداری صحنه آهسته تکمیل کننده پازل دوربین این دستگاه هستند. البته معایبی همچون فقدان لرزشگیر اپتیکال و تاخیر در فوکوس روی سوژه مورد نظر برای این دوربین قابل ذکر اند که امیدواریم مورد دوم به زودی توسط به روز رسانی های بلک بری رفع شود.

در مجموع، شاید دقیقاً با یک گلکسی اس ۸ یا گوگل پیکسل روبرو نباشیم، اما خوشختانه بلک بری KeyOne در بخش دوربین به خوبی رو سفیدتان خواهد کرد.

یک دوربین ۸ مگاپیکسلی نیز برای تصویربرداری سلفی قرار داده شده است که در نور روز عملکرد بسیار خوبی دارد و در برابر رقبا کم نخواهد آورد.

یک باتریِ حریف طلب!

KeyOne تقریباً غیر از بخش پردازنده، عملکرد چشمگیری را به نمایش گذاشته است؛ چراکه عمر باتری این دستگاه بعنوان آخرین سرفصل بررسی ما در حد گلکسی اس ۸ و بسیار فراتر از گوگل پیکسل است و در استفاده ترکیبی تا یک و نیم روز جوابگوی شما خواهد بود.

اما نکته جالب این است که اگر پردازنده میان رده و کم مصرف اسنپ دراگون ۶۲۵ را نمی‌دیدیم، دیدن این عملکرد از یک باتری ۳٫۵۰۵ میلی آمپری نیز تا حدی بعید به نظر می‌رسید!

باتری KeyOne از قابلیت شارژ سریع نیز پشتیبانی می‌کند، البته با این تفاوت که با انتخاب حالت شارژ سریع به اجبار به حالت هواپیما خواهید رفت.

سخن پایانی: بلک بری KeyOne ، وداعی با یک امپراطوری

خوشمان بیاید یا نیاید، بلک بریِ داستان ما، غزل خداحافظی را خوانده است. غزلی که هم خود با دیر رفتن به سراغ اندروید موجب نوشتن آن شد و هم ما کاربران که محصولات او را زیادی خاص می‌دانستیم، اما نه اینقدر خاص که راضی به بار بستنش از این بازی باشیم. اما به هر حال، در دنیایی که زرق و برق تولید کننده های نسبتاً نوپای شرق و غرب دل مردم را ربوده است، چه می‌توان کرد وقتی بازیگران کهنه کاری همچون بلک بری و حتی آن نوکیای خاطره ساز، کاربری را در اطراف خود نمی‌بینند.

از ویژگی های KeyOne سخنان بسیاری گفته شد که البته تنها معایب بزرگ آن را قیمت گزاف آن و پردازنده نه چندان قدرتمندش می‌دانیم. اما فارغ از مشخصات، این محصول یک بدرقه است. بدرقه ای با شکوه، برای دورانی با شکوه، توسط محصولی با شکوه؛ البته با قیمتی با شکوه که جیبتان را به شِکوِه در خواهد آورد!

هرچند نام بلک بری و حضورش بعنوان تامین کننده بخش نرم افزاری محصولات این شرکت (چیزی تقریباً شبیه کار اپل در مورد آیفون) ادامه خواهد داشت، اما خیلی حیف است که این نقد و بررسی را با این جمله دراماتیک به پایان نرسانیم:

خداحافظ تمشکِ با اصالت، سلام ناپدری چینی؛ از این دانه های تمشک به خوبی محافظت کن!