وب در پنجاه سال آینده چگونه خواهد بود؟
زمانی که در ۲۵ سال پیش وب بر روی اینترنت ارائه شد، جهان برای همیشه تغییر کرد. اما وب در سال ۲۰۴۰ در ۵۰ سالگی‌اش، چگونه خواهد بود؟
به گزارش کلیک، در سال ۱۹۹۱ بسیاری از ما، از پی‌سی‌ها در محیط‌های کاری استفاده می‌کردیم و بسیاری نیز یک پی‌سی در خانه داشتیم؛ اما تنها از برنامه‌های معمولی استفاده می‌کردیم. ایمیل تنها برنامه بر پایه شبکه بود؛ اما همان هم فقط در شبکه‌های محلی خوب عمل می‌کرد. استفاده از ایمیل در بستر اینترنت نیازمند دانش زیادی در آدرس‌دهی و گذرگاه‌های ایمیل بود.
با استفاده از مرورگرهای اینترنتی و فضای ابری، هر کاری را می‌توانیم روی اینترنت انجام دهیم. با کروم بوک‌ها، گوگل نشان داد که اصلاً نیازی به برنامه‌های معمولی نداریم. گوگل که شرکتی متولد شده از وب است، در این موضوع تنها نیست. شرکت مایکروسافت که میلیاردها دلار از پی‌سی‌های مستقل خانگی درآمد داشت، درحال توسعه نرم‌افزارهایی مانند Office 365 بر پایه فضای ابری است.
امروزه دوستان و همکاران ما در تمام جهان پراکنده‌اند؛ اما تنها به اندازه فشردن یک کلید در شبکه‌های اجتماعی، VoIP یا ویدیو کنفرانس با ما فاصله دارند. مثلاً اگر در شرکت یاهو شاغل باشید، می‌توانید در هر جایی از جهان کار خود را انجام دهید.
با توجه به ظهور تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها، تنها محدود به کامپیوترهای رومیزی یا لپ‌تاپ‌ها نیستیم. تا زمانی که برق و Wi-Fi داشته باشید، جایی نیست که نتوانید کار یا بازی کنید. تمام این‌ها به خاطر دنیای وب است.
میدانیم که در گذشته کجا بوده‌ایم؛ اما وب ما را به کجا می‌برد؟ یک فال گرفتم و این هم پیشگویی من از وضعیت وب، در ۵۰ امین سالگرد تولدش در سال ۲۰۴۰ است.
ابتدا، تمامی برنامه‌های مشهور حال حاضر به راه خود ادامه می‌دهند. تقریباً تمامی نرم‌افزارها به فضای ابری منتقل می‌شوند و ارتباط ما با آن‌ها از طریق پروتکل جهانی وب خواهد بود؛ یعنی یک نسخه به‌روز شده و کاربردی‌تر از HTTP. بااین‌حال، چیزی که تغییر می‌کند رابط کاربری است. هنوز هم مرورگرها وجود دارند؛ اما تنها متخصصان از آن استفاده می‌کنند.
برای همگان، وب مانند چسبی نامرئی است که با برنامه‌های خود از آن استفاده می‌کنیم. این برنامه‌ها در هر پلتفرمی که استفاده کنیم، شکل و عملکردی مشابه خواهند داشت.
این پلتفرم‌ها شامل پی‌سی‌ها، تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها خواهند بود، اما آن‌ها هم کم‌کم از دور خارج می‌شوند. به‌جایشان از شیشه‌های هوشمند، لنزهای تماسی هوشمند و دیگر فناوری‌های پوشیدنی استفاده می‌کنیم.
سایبورگ‌ها تنها در داستان‌های علمی تخیلی وجود نخواهند داشت، همه ما به نوعی تبدیل به یک سایبورگ می‌شویم.
ممکن است با دستگاه‌هایی که روی انگشتانم نصب‌شده در هوا تایپ کنم یا می‌توانم تنها با صحبت کردن، برای نوه‌ام ویلیام پیامی متنی بنویسم و او این پیام را با لنز تماسی چشمی یا از نمایشگر هوشمند خودروی خود بخواند. خب، شاید بتوان تنها با فکر کردن به پیام ارسالی، آن را با استفاده از یک دستگاه کمکی الکترونیکی تله‌پاتی به شخص مورد نظر فرستاد.
این‌ها خبرهای خوب بود و حالا خبرهای بد
اگر اجازه دهیم بی‌طرفی شبکه از بین برود، ممکن است با اینترنتی تکه‌تکه شده مواجه بشویم. ممکن است شما تنها چیزهایی را ببینید که شبکه‌های Verizon و Fox به شما نشان می‌دهند، درحالی‌که برادر شما نت را از پنجره شرکت‌هایی مانند AT&T و MS و NBC ببیند. در این حالت از شبکه وبی استفاده خواهیم کرد که در مقایسه با امروز فلج شده است.
ممکن است جنگ‌های سایبری هم اتفاق بیفتد. در واقع این جنگ همین الان هم بین اوکراین و روسیه اتفاق افتاده و بعضی هم فکر می‌کنند، نبرد سایبری سردی با چین نیز در جریان است. اگر این جنگ‌ها گسترش یابند، یا شدیدتر شوند، هرچیزی که در مورد سایبورگ‌ها گفتم را فراموش کنید. هیچ‌کس جرhت نمی‌کند ذهن خود را در معرض حمله هکرهای نظامی قرار دهد.
در آخر ممکن است با ایجاد تعداد زیادی بایدها و نبایدهای دیجیتال، اوضاع بهتری داشته باشیم. من در ۲۰ سال گذشته از اترنتی ۱۰ گیگابیتی برای خانه‌ام استفاده می‌کنم؛ اما اگر کسی در پنج مایلی من با شبکه‌ای با سرعت مگابیت بر ثانیه درگیر باشد، مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد.
تعدادی از ما که پهنای باند فوق‌سریع داریم، نه‌تنها جهانی سه‌بعدی و فراگیر برای کارهایمان در اختیار داریم بلکه اقتصاد را نیز در دستان خود خواهیم داشت؛ اما این موضوع پایدار نیست.
به‌شخصه امیدوارم که افزایش پیوسته اینترنت و وب شکاف‌ها را از بین برده و موجب ایجاد صلح شود و اینترنت به بهشتی برای آزادی بیان تبدیل شود. این نگاه آرمان‌گرایانه من است. بسیاری از پیشگامان و رؤیاپردازان اولیه وب نیز آرمان‌گرا بودند. آن‌ها وب را مانند آنچه امروزه هست تصور نمی‌کردند؛ اما هنوز هم توان و زمان برای ساخت جهانی بهتر وجود دارد و امیدوارم که آن را ببینیم.
منبع: techradar