اثبات نبوغ انیشتین توسط عمیق ترین نقشه سه بعدی جهان

به گزارش کلیک، این نظریه ها برای یک قرن ابزار اساسی در فیزیک نجومی به شمار می رفتند که به توضیح رفتار جهان در مقیاس بزرگ می پرداختند. اما از دهه ۱۹۹۰ ستاره شناسان متوجه شدند که جهان با سرعت زیادی در حال گسترش است.
وی در سال ۱۹۱۵ این نظریه را با انتشار نظریه نسبیت عام دنبال کرد. نظریه نسبیت عام بیان می کند گرانش دارای اثر پیچشی روی فضا-زمان است.

در تلاشی برای توضیح مکانیزم پشت این موضوع، اشاراتی به امکان وجود یک انرژی نامرئی (مثلا انرژی تاریک) یا نظریه نسبیت عام انیشتین شده است. اما به مدد تیم تحقیقات بین المللی مشخص شده است حق با انیشتین بوده است.
این تیم با رهبری محققان موسسه فیزیم و ریاضیات جهان در ژاپن و دانشگاه توکیو با استفاده از طیف سنج فیبر چند شی (FMOS) در تلسکوپ سوبارو توانستند عمیق ترین نقشه ۳ بعدی جهان را تهیه کنند. این نقشه شامل ۳۰۰۰ کهکشان و شامل حجم اندازه گیری فضایی ۱۳ میلیارد سال نوری است.
این گروه برای آزمایش نظریه انیشتین از اطلاعاتی که با استفاده از پروژه FastSound در طول چند سال اخیر به دست آمده بود استفاده کردند.

این پروژه به عنوان بخشی از تلاش خود را برای تعیین ریشه های شتاب کیهانی از اطلاعاتی که توسط تلسکوپ سوبارو جمع آوری شد استفاده کرد برای بررسی انتقال به سرخ کهکشان ها استفاده کرد. انتقال به سرخ روشی برای بیان فواصل عظیم کیهانی است و با حرف z نشان داده می‌شود.
از آنچه در طول ۴۰ شب مشاهده شد (بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴) بررسی FastSound توانست سرعت و خوشه بیش از ۳ هزار کهکشان در فواصل دور را مشخص کند.
این محققان با اندازه گیری اعوجاج فضایی انتقال به سرخ با هدف سنجش سرعت آن ها توانستند گسترش این کهکشان ها را تا فاصله ۱۳ میلیارد سال نوری بررسی کنند.

این یک شاهکار تاریخی است زیرا نقشه های سه بعدی پیشین قادر نبودند به فاصله ای بیش از ۱۰ میلیارد سال نوری دست پیدا کنند. اما این گروه توانستند به یاری FMOS در تلسکوپ سوبارو که می تواند کهکشان هایی در فاصله ۱۲٫۴ تا ۱۴٫۷ میلیارد سال نوری را تحلیل کنند رکورد پیشین را بشکنند.
سپس آن ها نتایج به دست آمده را با نظریه انیشتین به ویژه شمول ثابت کیهانی مقایسه کردند.
این گروه تحقیقاتی دریافتند حتی در فاصله ۱۳ میلیارد سال نوری هم قوانین نسبیت عام معتبر است. یکی از محققان بیان کرد ما نظریه نسبیت عام را در فاصله ای بررسی کردیم که هیچکس تا کنون نتوانسته است. اینکه می توانیم نتایج خود را ۱۰۰ سال پس از نظریه انیشتین منتشر کنیم یک امتیاز محسوب می شود.

این نتایج به حل مسئله ای کمک می کند که سال ها ستاره شناسان را درگیر کرده است؛ اینکه آیا ثبات کیهانی انیشتین می تواند با یک جهان در حال گسترش سازگار باشد یا خیر و در حالی که آزمایش های متعدد تایید کردند که نسبیت عام با داده های شهودی مطابقت دارد اما این داده ها کمی محدود هستند.
برای مثال آزمایش Pound-Rebka که در سال ۱۹۶۰ انجام شد نخستین آزمایشی بود که نظریه انیشتین را تایید کرد. اما این آزمایش های بعدی که در دهه های متوالی انجام شد یا محدود به منظومه شمسی بود یا به صورت غیر مستقیم انجام شد. یک آزمایش در سال ۲۰۱۰ که توسط محققان دانشگاه پرینستون انجام شد تایید کرد نسبیت عام در فاصله ۷ میلیارد سال نوری وجود دارد.
اما با این آزمایش ثابت شد که نسبیت عام در در فاصله ۱۳ میلیارد سال نوری نیز وجود دارد. به نظر می رسد تا یک قرن دیگر این عدد حتی بیشتر هم شود.
منبع : techinsider