استفاده از فناوری نگاه چشم برای ارتباط افراد معلول با دیگران
معلولان و بیماران مبتلا به سندرم رت میتوانند با استفاده از تکنولوژی نگاه چشم با دیگران ارتباط برقرار کنند و به انجام امور خود بپردازند.

به گزارش کلیک، سندرم Rett ، به طور متوسط در یک در ده هزار تولد دختر در سطح جهان رخ میدهد. در پسران خیلی نادرتر از دختران است، میتوان گفت این اختلال در اکثر موارد در دختران رخ میدهد.
وقتی ناتالیا لالر دختر ۱۳ ساله به دنیا آمد، کاملا سالم بود، مانند دیگر نوزادان حرکت میکرد و حرف میزد. زمانی که به سن ۶-۷ ماهگی رسید کم کم تعادل و توانایی خود برای حرکت را از دست داد تا جایی که نمیتوانست قطعات غذا را از بشقاب بردارد. ناتالیا مبتلا به سندرم رت شده بود. این سندرم یک اختلال عصبی نادر است که دختران را تحت تاثیر قرار میدهد. پزشکان گفتند که او دیگر نمیتواند صحبت کند یا اینکه راه برود.
این اختلال در سن شش تا هجده ماهگی آشکار میشود و بسیاری از فرایندهای مغزی مانند شناخت، حرکت و عملکرد حسی را مهار میکند.
افراد مبتلا به سندرم رت، مانند ناتالیا اغلب قادر به صحبت کردن نیستند و نمیتوانند از دستان خود استفاده کنند و به ویلچر نیاز دارند. به گفته پدر ناتالیا که موسس انجمن مبتلایان به سندرم رت در ایرلند است، تا چند سال پیش، افراد مبتلا به این اختلال وسیله موثری برای برقراری ارتباط نداشتند. تا این اواخر که آنها توانستند کارتهای بله و خیر برای برقراری ارتباط با ناتالیا را ابداع کنند. این ابزار ابتدایی نمیتوانست کمک کند که فرد مبتلا بتواند ابراز احساسات کند و آنچه را میخواهد بیان کند. خانواده لالر برای رفع این مشکل راه حلی یافتند.
آنها از فناوری ردیابی چشم کمک گرفتند. شرکت Tobbi Hynavox قسمت سختافزاری وسیله را برای ردیابی نگاه و حرکت چشم کاربر ساخت. این وسیله به کودکان دارای معلولیتهای جسمی امکان میدهد که به صفحه نمایش کامپیوتر نگاه کنند و از طریق برنامههای مختلف ارتباط برقرار کنند و با حرکت چشم بتوانند بین تصاویر حرکت کنند و روی آیکون و دستورات مربوط به آنها انتخاب کند.
مبتدیها میتوانند با استفاده از آن بازی کنند، ولی افراد تشویق میشوند که برای استفادههای مهمتر از آن استفاده کنند. با استفاده از یک برنامه کامپیوتری، ناتالیا به چراغ خانه متصل است، بنابراین او میتواند بدون اینکه از کسی کمک بگیرد لامپ را روشن یا خاموش کند. در نهایت این تکنولوژی به مبتلایان به سندرم رت کمک میکند که استقلال و کنترل بیشتری داشته باشند.
تغییر زندگی
برای افراد مبتلا به سندرم رت، ردیابی چشم و فناوریهای نگاه چشم به معنی این است که صدای آنها شنیده میشود. با استفاده از فناوری جدید کودکان مبتلا میتوانند با خانواده خود ارتباط برقرار کنند.
دو ماه قبل شرکت Tobii Dynavox یک رویداد را ترتیب داد تا در آن به معلمان، خانوادهها و درمانگران آموزش بدهند که چگونه افراد مبتلا میتوانند با استفاده از فناوری جدید نگاه چشم با دیگران ارتباط برقرار کنند و برای استفاده بهتر نیز یک منحنی یادگیری نیز در نرمافزار سیستم لحاظ کردهاند.
برخی کودکان در ده ثانیه این فناوری را یاد میگیرند و برخی دیگر یک سال و برخی تا ۱۸ ماه طول میکشد که این روش را برای برقراری ارتباط بیاموزند و از آن استفاده کنند.
در واقع، در این روش از نگاه چشم به عنوان اشارهگر استفاده شده است.
در رویداد شرکت، خانوادهای دختر جوان خود را به همراه آورده بودند که دختر با استفاده از این فناوری به مدت ۱۸ ماه به کمک معلم خود توانسته بود با خانواده ارتباط برقرار کند و با دیگران نیز به تعامل بپردازد.
زمانی که فناوریهای دستیار در دسترس نیستند!
همه افراد این شانس را ندارند که از این فناوری استفاده کنند، بسیاری از انجمنهای سندرم رت در جهان تمایل دارند که از فناوریهای در دسترس برای بیماران استفاده کنند و این فناوری را برای همگان در دسترس قرار دهند.
هزینه این فناوری بالا است. تنها یک ردیاب نگاه چشم که به یک لپتاپ در منزل متصل است ۷۰۰ هزارتومان هزینه در بر دارد. سیستم قویتر شرکت سازنده که در فضای باز نیز قابل استفاده است بیش از ۴۲ میلیون تومان قیمت دارد.
این سیستم اگر برای یک خانواده پرهزینه نباشد، زمانی که صحبت از هزینههای آموزش، حمل و نقل و تنظیمات خانه به میان میآید هزینه به چشم میآید.
داشتن یک کودک معلول به تنهایی پرهزینه است و نیازهای اضافی وجود دارد که خانوادهها باید هزینه آنها را نیز مدنظر قرار دهند.
پدر ناتالیا امیدوار است که دولت ایرلند و موسسات جهانی در این خصوص کمک کنند تا این وسیله در اختیار همه خانوادهها با هزینه بسیار کمی قرار گیرد. اولین گامی که روی داد رویداد آموزش معلمان و درمانگران بود که به لطف شرکت سازنده رخ داد.
مزایای ردیابی نگاه چشم نه تنها میتواند به مبتلایان سندرم رت کمک کند، بلکه برای بسیاری از اختلالات شناختی نیز میتواند مفید واقع شود و در نهایت در مدارس نیز مورد استفاده قرار گیرد.
اما مساله فقط هزنه نیست. از آنجا که نشانگان رت بسیار نادر هستند، شرایط خانوادهها برای دریافت امکانات مراقبتی نیز سختتر است. بسیاری از خانوادههای درگیر، باید برای دسترسی به امکانات تلاشهای زیادی انجام دهند تا اثبات کنند که فرزندان آنها به آن وسیله نیاز دارند.
با آنکه بسیاری از کاربران فناوری نگاه چشم نتایج مثبتی را دیدهاند، اما تضمینی نیست که این فناوری میتواند به مبتلایان برای مقابله با موانع ارتباطی کمک کند. گفته میشود که هیچ تضمینی برای اینکه آنچه فناوری نگاه چشم انعکاس میدهد دقیقا همان است که فرد مدنظرش بوده است وجود ندارد.
استفاده از این سیستم و فناوری جدید مانند یادگیری یک زبان جدید است. این فناوی میتواند برای معلولان و کودکان ناشنوا نیز مورد استفاده قرار بگیرد و احتمال آن است که به زودی در دیگر حوزههای آموزشی نیز مورد استفاده قرار گیرد.