رسانه کلیک – چندی پیش دانشمندان با استفاده از تصاویر ماهواره ای و هوایی موفق به کشف بقایای آتلانتیس در سواحل اسپانیا شدند.
افلاطون در مقالات تیمائوس و کریتیاس، اهالی آتلانتیس را مردمانی توانمند خوانده که با استفاده از مهارت های دریانوردی خود، موفق به محاصره آتن شدند. مردمانی بسیار پیشرفته که از آن سوی اقیانوس آرام روانه اروپا و آسیا می شدند تا سرزمین هایشان را فتح کنند. پادشاهان قدرتمندی در این شهر حکومت می کردند که جزایر و بخش های بسیاری را تحت سلطه خود داشتند.
با وجود توصیفات دقیق افلاطون از شهر گمشده آتلانتیس، هیچکس تا به حال موفق به ارائه مدرک قانع کننده ای مبنی بر وجود آن نشده است. اما گروهی از دانشمندان به تازگی توانسته اند به شواهد محکم تری دست یابند. آن‌ها با استفاده از تصاویر ماهواره ای، خرابه هایی از یک بندرگاه بزرگ را شناسایی کرده اند. این خرابه ها متعلق به تمدنی پیشرفته است که هزاران سال پیش در سواحل جنوبی اسپانیا می زیستند.
یک شرکت تحقیقاتی ادعا کرده که موفق به کشف بقایای آتلانتیس در بخش ساحلی آندلس شده است. نتایج حاصل از تحقیقات میدانی و تصاویر ماهواره ای، کاملا مطابق با نوشته های افلاطون است. تام آکرز، سرپرست این تیم تحقیقاتی می گوید:
افلاطون در نوشته های خود تاکید می کند که یک لایه سبز رنگ اکسیدی روی ساختمان ها، معابد و سایر سازه های این مجموعه را پوشانده است. ما مدارک جمع آوری شده و نمونه برداری ها را در آزمایشگاه مودنای ایتالیا مورد بررسی قرار دادیم. نتایج نشان می دهند که این یافته ها، بسیار قدیمی تر و پیشرفته تر از آثار به جا مانده از زمان روم و یونان هستند.
یکی از مهم ترین کشفیات انجام شده توسط گروهی از محققین، یافتن دیواری غول پیکر به ضخامت ۷۵ متر است. ارسطو در رساله خود اشاره کرده که طول این دیوار به ۵۰ استادیا یا همان ۹۲۵۰ متر می رسد.
در واقع تپه های شنی متعددی که در ساحل قرار دارند، باقیمانده این دیوار عظیم هستند که توسط حجم زیادی از آب تخریب شده است. دانشمندان معتقدند که همین آب، هزاران سال پیش شهر افسانه ای آتلانتیس را در خود غرق کرده است.
به نظر می رسد کشف بقایای آتلانتیس امیدی تازه برای یافتن پاسخ یکی از بزرگترین معماهای تاریخ باشد (بزرگترین معماهای تاریخ که هنوز حل نشده اند).
منطقه کشف شده از اقیانوس اطلس تا دریای مدیترانه وسعت یافته است. با اینکه نمی توان بازه زمانی مشخصی را برای شروع تمدن آتلانتیس در نظر گرفت، اما پایان حکومت آن‌ها به آخرین دوره عصر یخبندان، حدود 10 هزار سال پیش بر می گردد.
طبق گفته های آکرز، به نظر می رسد این شهر متشکل از چندین جزیره طبیعی و مصنوعی بوده که مجموعه اصلی آن شامل دو بخش مجزا و منحصر به فرد است. دانشمندان اضافه می کنند:
بررسی های انجام شده حاکی از آن است که بین سال های ۱۵۰۰ قبل از میلاد و ۲۰۰ میلادی، دو سونامی بزرگ در این منطقه رخ داده که آتلانتیس را به زیر آب فرو برده است. این فجایع طبیعی در کتاب مقدس مسیحیان نیز ذکر شده است.
