اصول استفاده از دستگاه های جوجه کشی در خانه

برای استفاده از دستگاه های جوجه کشی نیاز به تخم نطفه دار است که باید حاصل جفتگیری پرنده نر و ماده باشد . در ادامه به معرفی اصولی می پردازیم که در زمان جوجه کشی باید مورد توجه قرار گیرند.

استفاده صحیح از دستگاه جوجه کشی :

دستگاه های جوجه کشی ساختاری نسبتا مشابه دارند ولی به دلیل اینکه سیستم های کنترلی آنها به صورت مجزا تولید میشوند، باید پیش از استفاده از دستگاه آموزش های مربوط به آن را کامل مطالعه کنید. شرکت های معتبر تولید کننده آموزش های جامعی برای دستگاه های خود ارائه میدهند.

برای مثال گروه صنعتی اسکندری که بزرگترین تولید کننده دستگاه های جوجه کشی در ایران و منطقه می باشد ، بخشی مخصوص با عنوان آموزش راه اندازی دستگاه های جوجه کشی اسکندری راه اندازی کرده است که در آن کارشناسان این گروه صنعتی به ارائه ی آموزش کامل و جامع راه اندازی تک تک دستگاه های جوجه کشی ساخت این شرکت پرداخته اند.

لزوم انجام این عمل توسط شرکت سازنده ، زمانی مشخص میشود که کاربر به دلیل عدم آشنایی با راه اندازی و استفاده صحیح از دستگاه دچار ضرر میشود و دستگاه جوجه کشی را مقصر این مشکل می دارد ، در حالی که مشکل از عدم آشنایی اپراتور به دستگاه می باشد .

آموزش ها باید در مورد روش صحیح استفاده از دستگاه باشد . این مورد خود به چندین بخش تقسیم میشود :

• - شرایط محیطی دستگاه
• - تجهیزات جانبی دستگاه ، همچون رطوبت ساز
• - شرایط تنظیم میزان چرخش تخم های نطفه دار
• - تنظیم اتوماتیک دما و رطوبت
• - شرایط مربوط به دوران هچری و ستری
• - شرایط مربوط به ضدعفونی دستگاه
• - شرایط مربوط به قابلیت های اختصاصی دستگاه
• و ...

شرایط محیطی دستگاه :

شرایط محیطی به طور کلی برای تمامی دستگاه ها مشابه می باشد . هر چند بهتر است تولید کننده اشاره ی کاملی به شرایط محیطی مناسب برای دستگاه خود با توجه به آزمایشات انجام شده توسط تیم فنی ، ارائه دهد.

محیط باید از نظر دمایی و رطوبتی شرایط مشخصی داشته باشد. دستگاه باید در ارتفاع مشخصی از زمین قرار داده شود. به هیچ وجه نباید دستگاه جوجه کشی در فضای آزاد قرار داده شود.

دستگاه نباید در نزدیکی درب ورودی باشد ، چرا که در این صورت امکان وارد شدن شوک دمایی به تخم ها بسیار بالا خواهد بود.

موارد بیان شده بخشی از اقدامات کلی مورد نیاز برای محیط جوجه کشی می باشد.

تجهیزات جانبی دستگاه جوجه کشی :

دستگاه های جوجه کشی دارای تجهیزاتی جانبی می باشند که این مورد نیز بسته به نوع دستگاه متفاوت می باشد. از جمله مهمترین این ابزارها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

رطوبت ساز : از جمله فاکتوری های حیاطی در فرایند جوجه کشی، تولید رطوبت می باشد . در دستگاه های ساده از ظرف آب برای تولید رطوبت استفاده میکنند ولی در دستگاه های مدرن از رطوبت ساز ها بدین منظور استفاده میشود. رطوبت ساز ها دارای انواع مختلفی می باشند که اپراتور باید پیش از استفاده از دستگاه ، رطوبت ساز را به صورت کامل بررسی کرده و از صحت کارکرد آنها اطمینان کسب کند.

سنسورها : سنسورهای جوجه کشی به منظور اندازه گیری دما و رطوبت مورد استفاده قرار میگیرند. این قطعات که جزوی از تجهیزات جانبی محسوب میشوند باید دقت بالا و خطای پایینی در اندازه گیری دما و رطوبت ارائه دهند تا کنترلر دستگاه امکان مدیریت صحیح دما و رطوبت را داشته باشد.

شانه جوجه کشی : شانه نیز جزوی از لوازم جانبی محسوب میشود . شانه ها در دو نوع کلی استفاده میشوند، یا برای هر پرنده به صورت تخصصی شانه ای تولید میشود و یا اینکه از شانه های یونیورسال یا همه کاره که امکان جوجه کشی از هر اندازه تخمی را دارد بهره گرفته میشود. انتخاب نوع شانه به کاربری اپراتور بستگی دارد ولی استفاده از شانه های همه کاره انتخاب هوشمندانه ای خواهد بود.

پیش از آغاز جوجه کشی شانه ها را بررسی کرده و از قرار گرفتن صحیح تخم ها داخل شانه ها مطمئن شوید.

تست دستگاه پیش از جوجه کشی :

یکی از مهمترین اقدامات هر اپراتور، تست کامل دستگاه پیش از شروع جوجه کشی می باشد. در این تست نیازی به قرار دادن تخم نطفه دار در داخل دستگاه نیست و فقط کافی است دستگاه به مدت 24 ساعت روشن شده تا از نظر دما و رطوبت ، از نظر چرخش درست تخم ها و عملکرد صحیح کنترلر مورد بررسی قرار گیرد.

اگر مایل به تست دستگاه با استفاده از دماسنج یا رطوبت سنج می باشید، توجه داشته باشید که ابزارهای مورد استفاده باید دقت بسیار بالایی داشته باشند تا بتوانند عملکرد صحیح سنسورها را تشخیص دهند، استفاده از ابزارهای ساده و دماسنج های معمولی نه تنها عدد مناسبی را به شما نشان نخواهند داد، بلکه به دلیل اختلاف بین دمای سنسور و دمای دماسنج سبب ایجاد شبهه و اشتباه در شما خواهند شد.

با اندازه گیری دقیق دما، در صورتی که اختلاف به مقدار قابل توجهی باشد ، باید سنسورهای دستگاه کالیبره شوند. سنسورهای شناخته شده ی جهانی همچون SHT نیازی به کالیبره ی مداوم ندارند و با یک بار کالیبره می توانند برای مدت ها مورد استفاده قرار گیرند. اما سنسور های معمولی بخصوص سنسورهای آنالوگ باید به صورت مدام بررسی شده و کالیبره شوند.

پس از جوجه کشی :

بسیار دیده شده است که کاربر پس از جوجه کشی و زمانی که جوجه ها در هچ هستند اقدام به فراهم کردن شرایط نگهداری آنها می کنند که این کار بسیار نادرست است. محیط نگهداری طیور بهتر است پیش از اغاز جوجه کشی اماده سازی شده و تمامی شرایط فراهم شود.

این شرایط شامل محیط نگهداری ، گرمایش محیط ، دانخوری ، ابخوری و ... می باشد. محیط مدنظر در روزهای ابتدایی باید دمایی نزدیک به دمای دستگاه جوجه کشی داشته باشد . به طور کلی بهتر است در هفته اول از 34 درجه کمتر نباشد و رفته رفته 2 درجه از دمای محیط کم شود.

بهترین انتخابی که میتوان برای تامین این دما انجام داد، استفاده از لامپ مادر مصنوعی است که علاوه بر تولید دما در خشک نگه داشتن بستر و بدن طیور نیز بسیار موثر می باشد.

در پایان پیشنهاد میکنیم به منظور افزایش اطلاعات در مورد اصول نگهداری از طیور، مقالات مرتبط با پرندگان و ماکیان را به صورت کامل مطالعه کرده و شرایط پرورشی هرکدام از آنها را بررسی کنید ، چرا که برای مثال شرایط نگهداری از اردک ها تفاوت زیادی با شرایط نگهداری بوقلمون ها دارد ! مطالعه ی دقیقتر می تواند به بهبود کیفیت پرورش شما تاثیر بسیاری بگذارد و آن را هدفمندتر کند.