خطر فرونشست اصفهان، تهدیدی برای دهه آینده شهر
علائم فرونشست در ساختمان‌ها باعث تخلیه تعدادی از محله‌های مسکونی شهر اصفهان شده است. حفره‌های زیرزمینی آب خالی شده و این تهدیدی جدی برای دهه آینده اصفهان است.
به گزارش کلیک به نقل از روزنامه شرق، رضا اسلامی مدیرکل سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان و بهرام نادی، عضو هیئت علمی دانشگاه نجف‌آباد اصفهان، از تخلیه برخی محله‌های مسکونی شهر بر اثر ظهور علائم فرونشست بر ساختمان‌ها خبر می‌دهند.
به گفته آن‌ها، زمین زیر 816 هزار خانه مسکونی، شش هزار بنای تاریخی، ورزشگاه بزرگ نقش جهان، دو پالایشگاه، سه فرودگاه و 2.5 میلیون نفر خالی می‌شود. آبخوان دشت اصفهان-برخوار تا 9 سال دیگر تخلیه می‌شود و پس از آن شهر در معرض تهدید فرونشست ویران‌کننده خواهد بود.
در حال حاضر حجم تقریبی آب باقی‌مانده در آبخوان دشت اصفهان- برخوار حدود ۴.۵ میلیارد مترمکعب و میزان مصرف آب سالانه ۳۱۱ تا ۵۱۲ میلیون متر مکعب است و اگر آبخوان تغذیه نشود، در سال‌های ۱۴۰۹ تا ۱۴۱۶ به صورت کامل تخلیه می‌شود.
در واقع اصفهان برای نجات از بحران کمتر از 10 سال دیگر فرصت دارد.
نبض اصفهان کند می‌زند
زاینده‌رود، رگ حیات اصفهان دوباره خشکیده است و گزارش‌های وزارت نیرو حاکی از آن است که نیمی از سدهای کشور خالی مانده‌اند. هنوز اولین ماه سال به پایان نرسیده، خبرها از سال سخت آبی روایت می‌کنند.
در این میان زنگ هشدار برای اصفهان به صدا درآمده و کارشناسان می‌گویند که برای احیای اصفهان و برگرداندن زندگی به نصف جهان ایران کمتر از 10 سال دیگر زمان باقی مانده است.
حالا نه تنها ذخایر آب اصفهان در معرض خطر جدی قرار دارد، که خالی‌شدن حفره‌های زیرزمینی آب موجب شده خاک پوچ و سست شود و نشست زمین در جای‌جای اصفهان رخ دهد و ناگهان زیر پای شهر خالی شود.
فروریزش در خیابان آپادانا و آمادگاه شرقی اصفهان
رضا اسلامی، مدیر کل سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان می‌گوید در همین هفته‌های اخیر دو فروریزش در خیابان‌های آمادگاه شرقی و آپادانا رخ داد که اگرچه گفته شد این رخداد به خاطر نشت آب حاصل از پوسیدگی لوله‌های آب است، اما باید تأمل کرد که آیا دلیل آن پوسیدگی لوله‌های آب بوده است یا می‌توان به این گزینه فکر کرد که اختلاف سطح زمین در دو سوی خطوط انتقال آب به دلیل فرونشست، موجب شکستگی لوله‌ها شده است؟
او می‌گوید که غیرممکن است ظرف یک شب حجم عظیمی خاک در آب حل شود و حفره‌ای به طول هفت متر و عرض یک تا دو متر و عمق پنج تا شش متر را ایجاد کند!
زمین زیر پای اصفهان خالی می‌شود
ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود. تصور کنید زمین زیر خانه‌های مسکونی یا اتوبان‌ها خالی شود، زیر دکل‌های برق یا لوله‌های انتقال گاز، پمپ بنزین، فرودگاه و هر تأسیسات حیاتی دیگر. چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
مدیرکل سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان می‌گوید که خطر فرونشست زمین در اصفهان آنقدر جدی شده است که آثار آن بر بدنه شهر بیشتر از همیشه به چشم می‌آید.
او توضیح می‌دهد: «ترک‌ها و شکاف‌ها روی زمین به اشکال مختلفی چون لانه زنبور در نزدیکی ابو زیدآباد کاشان، فرودگاه اصفهان، شمال موغار، دندریتی یا شاخه درختی در شرق امامزاده آقا علی عباس، شمال ایستگاه شهرآب، دوایر متحد‌المرکز در شمال سن‌سن، فروچاله‌ها در شمال طاهرآباد، طولی در مهیار و مشکات رخ داده است و همین گستردگی تنوع ترک‌ها فرونشست در اصفهان را ویژه می‌کند.»
اسلامی با اشاره به اینکه از مجموع ۶۰۹ دشت در ایران، ۴۰۹ دشت با مخاطره فرونشست زمین درگیر هستند، می‌گوید: «در میان این دشت‌های در خطر فرونشست، دشت اصفهان-برخوار موقعیت استراتژیکی دارد؛ چراکه در این دشت 3600 کیلومتری، کلان‌شهری با دو و نیم میلیون نفر جمعیت، شش هزار بنای تاریخی، دو پالایشگاه، سه فرودگاه، نیروگاه سیکل برق ترکیبی، ورزشگاه بزرگ نقش جهان، خطوط مترو، کریدور شمال به جنوب، دانشگاه، بیمارستان و ۸۱۶ هزار خانه مسکونی واقع شده است.»
او تأکید می‌کند که آبخوان دشت اصفهان-برخوار هزار و 606 کیلومتر مربع و به شکل کاسه است و نوع لایه‌بندی آبرفت این دشت به صورت ساندویجی است و اصلی‌ترین دلیل فرونشست، برداشت‌های بیش از حد از آبخوان بدون انجام تغذیه مناسب آن است.
مدیرکل سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان با اشاره به اینکه اصفهان به موزه‌ای بزرگ از آثار فرونشست تبدیل شده است، می‌گوید: «کافی است به مناطق شمالی شهر بروید و منازل متأثر از فرونشست را به وضوح ببینید. اگرچه هشدارها و تلنگرها تأثیری بر شیوه مدیریت مسئولان نداشته است.»
همچنین بخوانید: فرونشست ۴۶ سانتی‌متری میدان امام اصفهان
فرصت نجات اصفهان؛ کمتر از 10 سال دیگر
برای نجات اصفهان کمتر از 10 سال دیگر فرصت وجود دارد. بهرام نادی، عضو هیئت علمی دانشگاه نجف‌آباد، با گفتن این نکته توضیح می‌دهد که 65 درصد منابع آب زیرزمینی که در طول هزاران سال در دشت اصفهان-برخوار ذخیره شده بود، ظرف مدت کوتاه و در دهه‌های اخیر مصرف شده و دیگر در اختیار نیست.
به عبارت ساده‌تر، میزان آب زیرزمینی در دسترس به ازای هر نفر در دشت اصفهان به چهار درصد کاهش یافته است و 90 درصد باغات باغ‌شهر اصفهان قدیم و گونه‌های گیاهی و جانوری نابود شده‌اند و تالاب گاوخونی و زاینده‌رود به نفس‌های آخر افتاده‌اند و توفان ریزگرد شهر را در بر گرفته است.
این اتفاق موجب شده که فرونشست تقریبی دو متر در برخی نقاط شهر رخ دهد.
انتقال آب از حوضه زاینده‌رود به حوضه آبریز کارون
کارشناسان آب و محیط زیست اصفهان معتقد هستند که سیاست‌های وزارت نیرو، اوضاع درهم‌شکسته منابع آب اصفهان را وخیم‌تر کرده است.
آن‌ها می‌گویند که این وزارتخانه به دنبال انتقال آب از حوضه ورشکسته زاینده‌رود به حوضه آبریز کارون است؛ طرحی که هرچند در سال ۹۴ و سه سال بعد از آغاز عملیات اجرایی، از سوی سازمان حفاظت محیط زیست فاقد مجوز زیست‌محیطی معرفی شد، اما با اصرار وزارت نیرو ادامه یافته است.
تعرض به منابع آبی اصفهان ادامه دارد
محسن مرادی، کارشناس آب و محیط زیست توضیح می‌دهد: «اگر تا پیش از این تصور این بود که ابربحران‌های زیست‌محیطی ناشی از عدم تأمین حقابه‌های زیست‌محیطی به دلیل اشتباهات وزارت نیرو بوده است، اکنون با ملاحظه اصرار وزارت نیرو بر بارگذاری‌های جدید و غیرقانونی بیشتر، آن هم به منظور انتقال آب به خارج از حوضه زاینده‌رود، می‌توان ادعا کرد که ماجرا از مرز اشتباه و ناکارآمدی فراتر رفته و در حال فاجعه‌آفرینی در اکوسیستم فلات مرکزی ایران است.»
او ادامه می‌دهد: «بیلان آب حوضه زاینده‌رود حداقل از دو دهه پیش منفی بوده و هست. پدیده‌ای که نمود عینی آن خشک شدن تقریبا کامل تالاب بین‌المللی گاوخونی و 70 درصد از اصلی‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران است. انتقال آب از این حوضه به حوضه آبریز کارون، مانند این است که بخواهید از لیوان خالی در یک پارچ آب، آب بیشتری بریزید.»
این فعال محیط زیست تأکید می‌کند که حداقل ۳۰ درصد تخصیص‌های این طرح غیرقانونی بوده و به بخش صنعت و گردشگری رسیده است، اما حالا دیگر وضعیت به گونه‌ای است که هیچ فرصتی برای تکرار اشتباهات گذشته وجود ندارد.
مدیرکل سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی استان اصفهان هم با ابراز نگرانی از تداوم عملیات اجرایی این طرح می‌گوید: «متأسفانه با وجود تمام هشدار‌های کارشناسان و متخصصان، هنوز عده‌ای اصرار بر بارگذاری خارج از توان بر حوضه آبریز زاینده‌رود مانند پروژه بن-بروجن، طرح گلاب ۲ و طرح‌های مشابه دارند. با اجرای این پروژه‌ها و برداشت آب از حوضه زاینده‌رود، بهتر است دولت به فکر سنگ قبری برای اصفهان باشد!»
او معتقد است دولت نه تنها نباید اجازه بارگذاری‌های جدید را در حوضه زاینده‌رود، حتی برای مصرف شرب بدهد، بلکه باید تا می‌تواند از فشار بارگذاری‌های گذشته کم کند.
راه چاره چیست؟
بر اساس گقته کارشناسان، به حداقل رساندن برداشت‌های آب از آبخوان دشت اصفهان-برخوار، چند برابر کردن تغذیه آبخوان و حفظ جریان دائمی زاینده‌رود از سراب تا پایاب بدون هرگونه تعرضی تنها راه چاره و کنترل سرعت دیوانه‌وار فرونشست اصفهان است.
بیشتر بدانید: آمار زلزله‌های ایران در سال 1400 | ثبت 8630 لرزش طی یک سال