نگاهی به نقش فناوری در درمان بیماری پارکینسون

به گزارش کلیک ، بیماری پارکینسون یک بیماری نورودیجنرتیو است که در یک بازه زمانی طولانی از عمر بیمار، پیشرفت کرده و سرانجام علائم خود را نشان می دهد. بسیاری از بیماران تا سال ها هیچگونه علائم هشدار دهنده ای را از خود نشان نمی دهند.

به طور خلاصه می توان شرح داد که مغز انسان به مرور میزان کمتری دپامین ترشح می کند. دپامین یکی از مواردی است که بدن انسان برای حرکت و بیان احساسات به آن نیازمند است.

هرچند خود بیماری پارکینسون کشنده نیست اما می تواند در دراز مدت بیمار را به وضعیتی دچار کند که مشکلات جسمی فراوانی را تجربه کند. مشکل بزرگ در درمان این بیماری این است که اغلب بیماران سال ها پس از مبتلا شدن به بیماری متوجه کمبود دپامین می شوند. در این زمان بیش از ۶۰ تا ۸۰ درصد سلول های تولید کننده دپامین، توانایی خود را از دست داده اند. بیشتر تحقیقات اخیر روی این موضوع متمرکز شده که بتوان راهی برای تشخیص سریع تر بیماری پارکینسون یافت تا شرایط بیمار را حفظ کرد و همچنین بتوان فعالیت های سلول های بیمار را از سر گرفت.

تحقیقات برای درمان بیماری پارکینسون موضوع جدیدی نیست و بسیاری از پزشکان سال هاست که به دنبال راهی برای درمان این بیماری می گردند. یکی از پیشرفت های مرتبط با فناوری، یک سنسور پوشیدنی است که با استفاده از آن پزشکان می توانند شرایط جسمی بیمار را به دقت مورد بررسی قرار دهند. این سنسور ارزان قیمت اطلاعات با ارزشی را در اختیار پزشکان قرار می دهد تا بتوانند درمانی اختصاصی را برای بیمار مورد نظر تهیه کنند.

امید های دیگری هم به تزریق سلول های iPS وجود دارد که بتوان با استفاده از این روش بیماری پارکینسون را در مسیری متفاوت با دارو های فعلی درمان کرد. جدا از شرکت ها و تیم های پزشکی بزرگ، شرکت های کوچکتر هم دست روی دست نگذاشته اند و قصد دارند با استفاده از فناوری و استارت آپ های نو، میزان مشکلات بیماران پارکینسون را کاهش دهند.

برای مثل کمپانی لایف‌ویر از یک فناوری خاص در قاشق های خود استفاده می کند تا به صورت خودکار شرایط دست بیمار و مشکلاتی که ممکن است در هنگام غذا خوردن پدید بیاید را پیش بینی کند.

نرم افزار MouseCage هم یکی دیگر از اختراعات شرکت های کوچک است که با استفاده از آن می توان حرکت موس را برای این بیماران راحت تر کرد. لباس های خاصی نیز برای بیماران پارکینسون طراحی شده است که پوشیدن آنها را بسیار ساده کرده است.

هرچند هنوز درمانی کامل برای بیماری پارکینسون وجود ندارد اما می توان با اطمینان کامل گفت اگر قرار باشد روزی درمان این بیماری ممکن شود، این درمان با همکاری پزشکی و فناوری پدید خواهد آمد. اغلب دانشمندان فعال در درمان پارکینسون بر این باورند که تنها چند سال با درمان قطعی این بیماری فاصله وجود دارد.