نگاهی به نظریه انبساط جهان هستی

باور عمومی دانشمندان این است که جهان هستی پس از انفجار بیگ بنگ که ۱۳ بیلیون سال قبل رخ داده، در حال انبساط است. این جهان حداقل ۱۰ بیلیون سال نوری عرض دارد و هزاران هزار کهکشان را شامل می شود.

نگاهی به نظریه انبساط جهان هستی

به گزارش کلیک ، اگر این موضوعات خیلی نظر شما را جلب نکرد باید این حقیقت را اضافه کنیم که این جهان عظیم به سرعت در حال بزرگ شدن است. این انبساط البته به هیچ وجه شبیه یک بادکنک بزرگ نیست و در واقع از درون جهان رخ می دهد.

نظریات مختلفی در مورد تمامیت جهان هستی وجود دارد. بعضی از دانشمندان جهان را خطی ممتد می دانند که در صورت حرکت در آن، هیچگاه به نقطه آغاز بر نمی گردیم. نظریات دیگری هم وجود دارد که این جهان را مانند کره زمین کروی می داند که در ابعاد مختلف امکان بازگشت به نقطه آغاز تصور می شود.

پرسش اصلی این است که این انبساط تا کجا پیش خواهد رفت؟ پاسخ را باید در واژه بی نهایت جستجو کرد. جهان هستی و فضای درونی آن هیچ نشانه ای از توقف از خود نشان نداده است و می شود انتظار داشت این انبساط هم بی نهایت باشد.

نگاهی به نظریه انبساط جهان هستی

سرعت انبساط جهان نزدیک به ۷۰ کیلومتر در ثانیه است که البته باید در پهنای ۳.۳ میلیون سال نوری تعریف شود. این انبساط باور نکردی در تمامی لحظات زندگی ما رخ داده است و البته هیچ تاثیر خاصی بر نحوه زندگی انسان ها نداشته است.

نکته جالب تر این است که جهان هستی هیچ مرکزی ندارد. هر نقطه از این جهان در حال انبساط به اندازه دیگر نقاط در حال بزرگ شدن است. از کوچکترین اتم در کهکشان گرفته تا بزرگترین سیارات و ستاره ها، همه و همه در حال پیشرفت حجمی عظیم قرار دارند.

شاید از خودتان بپرسید چطور ممکن است جهان به این سرعت بزرگ شود بدون اینکه ما از این موضوع با خبر شویم؟ پاسخ در انبساط کلی جهان جای گرفته است. تمامی مواد موجود در جهان، انسان ها، سیستم های اندازه گیری و هرچیز دیگری که در جهان هستی وجود دارد، در حال انبساط است. این انبساط کلی باعث می شود که انسان و چشم نه چندان قدرتمندش نتواند هیچ گونه اندازه گیره دقیقی را ارائه دهد.

ارسال نظر