کشف قاره ای جدید موسوم به زیلاندیا

همه ما زمانی که دانش آموز بودیم را به خاطر داریم. در آن زمان در تمام کتاب های جغرافیایی برای کره زمین ۷ قاره معرفی می شد که عبارت بودند از آفریقا، آسیا، اروپا، استرالیا، اقیانوسیه و اروپا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی. از نظر جغرافی دانان با احتساب آسیا و اروپا به عنوان یک قاره به نام اوراسیا، تعداد این قاره ها به ۶ عدد می رسید. اما دانشمندان اخیراً در مطالعات خود زیلاندیا را نیز به عنوان یک قاره مستقل شناسایی کرده اند.

کشف قاره ای جدید موسوم به زیلاندیا

از نظر جغرافی دانان با احتساب آسیا و اروپا به عنوان یک قاره به نام اوراسیا، تعداد این قاره ها به ۶ عدد می رسید. اما دانشمندان اخیراً در مطالعات خود زیلاندیا را نیز به عنوان یک قاره مستقل شناسایی کرده اند.

به گزارش کلیک ، ۱۱ محقق در تحقیقات اخیر خود اثبات کرده اند که دو جزیره نیوزلند و کالدونیا را نمی توان به عنوان یک جزیره واحد در نظر گرفت. در واقع این دو جزیره را نمی توان به عنوان دو بخش از قاره اقیانوسیه دانست. این دو جزیره کاملاً مستقل از استرالیا هستند و در وقع می توانند یک قاره مستقل به نام زیلاندیا را تشکیل دهند.

تصویر متن

مفهومی به نام زیلاندیا واژه جدیدی نیست. در واقع در سال ۱۹۹۵ فردی به نام لویندیک در خصوص این موضوع تحقیقاتی انجام داده است و مقاله هایی نیز چاپ کرده است. البته لویندیک در نوشته های خود از زیلاندیا به عنوان یک قاره مستقل مطلبی ننوشته است. در واقع این واژه بیشتر برای اشاره به جزایر نیوزیلند، کالندونیا و بخش های کوچکتری که طول عمر آن ها در ۲۰۰ میلیون سال است، استفاده مرده است.

در واقع او در نوشته های خود دلیل این که از اصطلاح قاره برای این مجموعه جزایر استفاده نکرده است، عدم وجود اطمینان کافی بیان کرده است. به عقیده وی این جزایر در واقع بخش هایی از گاندوانا بوده اند و بنابر این دلیلی برای در نظر گرفتن آن ها به عنوان یک قاره وجود نداشته است.

اما دانشمندان در مطالعات جدید خود با در نظر گرفتن مطالعات لویندیک، بررسی مجدد داده ها و ۴ دلیل که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد جزایر نیوزلند، کالندونیا و مجموعه جزایر بسیار کوچک همسایه آن ها را به عنوان یک قاره مجزا و مستقل در نظر گرفته اند.

این ۴ دلیل عبارتند از

  • زمین هایی که از سطح اقیانوس بالا آمده اند.
  • وجود ۳ نوع سنگ متنوع به نام سنگ های آذرین که از فوران آتشفشان ها به وجود آمده اند، سنگ های دگرگون شده که بر اثر حرارت، گرما و فشار تغییر شکل داده اند و سنگ های رسوبی که به دلیل فرسایش ایجاد شده اند.
  • وجود بخشی ضخیم در پوسته این جزایر که در مرزهای اقیانوس و خشکی قرار گرفته اند.
  • وجود مرزهای کاملاً مشخص که باعث می شوند این مجموعه جزایر به عنوان یک قاره مجزا در نظر گرفته شوند تا بخشی از یک قاره دیگر.

در طول دهه های اخیر جغرافی دانان جزایر نیوزلند و کالندونیا را به عنوان مصداقی از موارد ۱، ۲ و ۳ دانسته اند.

از طرفی این جزایر زمین های بزرگی هستند که از دل اقیانوس بیرون آمده اند و از نظر جغرافیایی دارای تنوع زیادی هستند. همچنین ضخامت پوسته در این نواحی بسیار زیاد است.

تمام موارد فوق باعث شده است تا این مجموعه جزایر به عنوان یک قاره مستقل با نام زیلاندیا در نظر گرفته شوند. به عقیده برخی از محققان، در گذشته دانشمندان در خصوص مصداق مورد ۴ از مواردی که در بالا ذکر شده برای این مجموعه قاره، تحقیقات زیادی انجام نداده اند و مستندات در این مورد بسیار کم است. اما در مطالعات اخیر که بر اساس نقشه های ماهواره ای و گرانشی زمین صورت گرفته است، می توان با اطمینان گفت زیلاندیا یک قاره کاملاً مستقل است.

داده ها همچنین نشان می دهند که گستره زیلاندیا از هند، ماداگاسکار، نیو گواینا و گرین لند یا سایر نواحی و شبه قاره های دیگر بیشتر است و این می تواند خود دلیلی باشد برای در نظر گرفتن زیلاندیا به عنوان یک جزیره واحد. محققان بر این باورند که در گذشته می بایست زیلاندیا به عنوان یک قاره مستقل شناخته می شده است و دلیلی برای رد قاره بودن زیلاندیا وجود ندارد.

ارسال نظر