گامی دیگر در راستای یافتن DNA بیگانه در فضا

به گزارش کلیک، حدود ۸۵ درصد از آب آشامیدنی موجود در ایستگاه بین‌المللی فضایی (ISS) بازیافت شده است. اما فضانوردان چگونه می‌توانند از سالم بودن این آب و عاری بودن آن از هر نوع میکروب مطمئن باشند؟

به علاوه، وقتی که قارچ‌های عجیبی بر روی دیوارهای داخلی ایستگاه فضایی بین‌المللی در حال رشد کردن هستند، چه طور بدون ارسال آن‌ها به زمین و انجام آزمایش بر روی آن‌ها می‌توان مطمئن شد که این قارچ‌ها بی‌خطر هستند؟

پاسخ این پرسش در یک ابزار "توالی سنجی" DNA و آزمایش توالی سنجی زیست مولکولی نهفته است. این آزمایش به این منظور ترتیب داده شده است تا بر روی چگونگی توالی سنجی در شرایط بی‌وزنی موجد در فضا مطالعه کند.

در طول این آخر هفته، کیت رابینز، از فضانوردان ایستگاه فضایی موفق شد تا به طور موفقیت‌آمیز نمونه‌هایی را از یک موش، یک باکتری و یک ویروس توالی سنجی کند. برای این منظور، کیت رابینز اقدام به ساخت MinION کرده است که در واقع دستگاه توالی سنجی است که ابزاری ارزشمند برای دانش فضایی به شمار می‌رود.

سارا کاسترو-والاس، میکروبیولوژیست ناسا، به تازگی در گفتگو با نشریات اعلام کرده است که توالی سنجی در محل، این امکان را به افراد حاضر در ایستگاه می‌دهد تا بتوانند در هر زمانی که می‌خواهند، متوجه شوند که چه چیزهایی در محیط اطرافشان وجود دارد. همچنین به ما، بر روی زمین، اجازه می‌دهد تا اقدامات مناسب را اتخاذ کنیم. این تصمیم‌گیری‌ها عبارت هستند از این‌که آیا باید محیط را پاک‌سازی کنیم یا نه، و یا اینکه استفاده از آنتی‌بیوتیک می‌تواند مؤثر باشد یا نه. در حال حاضر، ما قادر هستیم تا مواد ضدعفونی‌کننده و آنتی‌بیوتیک ایستگاه فضایی را دوباره تأمین کنیم. اما وقتی که اعضای ایستگاه فضایی به مدارهای با ارتفاع بالاتر بروند، نیاز داریم که بدانیم چه زمانی باید منابع ارزشمند را حفظ کرده و چه زمانی آن‌ها را استفاده کنیم.

خانه‌داری در محیط‌های بسته مانند ایستگاه بین‌المللی فضایی امری حیاتی است و این توالی سنج قرار است به طور عمده برای آزمایش فعالیت‌های میکروبی و سامانه‌های تصفیه و پاک‌سازی به کار گرفته شود. جالب‌تر آن که، با اضافه شدن مأموریت‌های آینده به بدنه اصلی این دستگاه، MinION قادر خواهد بود تا نشانه‌های زندگی بیگانه را شناسایی کند.

کریستین جان از مرکز فضایی جانسون ناسا اعلام کرده است که هدف این ابزار استفاده از تکنیکی است که بر روی زمین به طور وسیع استفاده می‌شود و حالا قرار است تا در محیط ایستگاه فضایی بین‌المللی آزمایش شود. بنابراین، این ابزار احتمالاً روزی خواهد توانست تا به منظور کاربردهای سلامت افراد و حتی برای بررسی امکان وجود زندگی بر روی مریخ به کار برده شود.