اضطراب، عاملی سودمند در بحران ها

به گزارش کلیک، یافته های جدید می توانند "حس ششم" ما در هنگام مواجهه با خطرات در موقعیتهای اجتماعی را توجیه کنند؛ به این طریق که مثلا جهت خیره شدن نگاه یک فرد می تواند سرنخ بسیار مهمی در این زمینه محسوب شود. افراد بدون اضطراب بالینی (بیمارستانی) آماده ترین افراد برای این کار هستند.

یافته های جدید توسط پژوهشگران فرانسوی حاکی از آن است که مغز در موقعیتهای اجتماعی تهدید آمیز، در مقایسه با موقعیتهای بی خطر، انرژی بیشتری را برای پردازش آن اختصاص می دهد.
نتایج پژوهشی که در نشریه eLife به چاپ رسیده می تواند "حس ششم" انسان در هنگام مواجه شدن با خطرات را توضیح دهد. این اولین باری است که نواحی خاصی از مغز مرتبط با این پدیده، مورد شناسایی قرار می گیرند. مغز انسان قادر است تا تهدیدهای اجتماعی را از طریق این نواحی به طور سریع و خودکار فقط ظرف 200 میلی ثانیه تشخیص دهد.
موضوع شگفت انگیزتر برای دانشمندان کشف این قضیه بود که افراد مضطرب، در مقایسه با افراد که خونسرد تر، خطر را از طریق ناحیه متفاوتی از مغز خود شناسایی می کنند. قبلاً تصور بر این بود که اضطراب می تواند منجر به حساسیت بیش از حد نسبت به پیام های تهدید شود. اما به هر حال، تحقیق جدید نشان می دهد که تفاوت هدف سودمندی دارد. مغز افراد مضطرب تهدیدها را با استفاده از مناطق مغزی مسئول حرکت پردازش می کند. در صورتی که، مغز افراد "کمتر مضطرب" تهدیدها را از طریق مدارهای حسی مسئول تشخیص چهره پردازش می کند.
حالتهای احساسی چهره می تواند مبهم باشد، اما محققان موفق شدند تشخیص دهند که به طور خاص چه حالت هایی باعث تهدید یک شخص می شود. آنها پی بردند که جهت نگاه یک فرد نکته کلیدی افزایش حساسیت ما نسبت به احساسات او است. عصبانیت آمیخته با یک نگاه خیره مستقیم، فقط ظرف 200 میلی ثانیه یک واکنش را در مغز تولید می کند، اما اگر جهت نگاه او به جای دیگری باشد این واکنش دیرتر اتفاق می افتد.
به گفته یک کارشناس موسسه تحقیقات بهداشتی و پزشکی در فرانسه (INSERM): "در یک جای شلوغ، شما بیشترین حساسیت را نسبت به فردی که با عصبانیت به شما نگاه می کند پیدا می کنید، اما اگر او به جای دیگری نگاه کند شما احساس خطر کمتری می کنید".
به همین صورت، اگر یک فرد هراس و نگرانی از خود بروز دهد و در یک جهت خاصی نگاه کند، شما این حالت او را سریع تر از احساسات مثبت او شناسایی می کنید. واکنشهای سریع، توانسته این گونه با هدف سازگاری برای بقاء به کار برده شوند. برای مثال، نسل بشر هم راستا و در مجاورت درندگانی که می توانستند حمله کنند، گاز بگیرند و نیش بزنند تکامل پیدا کرده است؛ از همین جهت، واکنش سریع در مقابل شخصی که ترسیده و هراسان است، می تواند به ما کمک کند که از خطر دور بمانیم.
طبق نظر خانم El Zein، برخلاف تحقیق قبلی، یافته های ما اثبات می کند که مغز ما، در مقایسه با احساسات مثبت، انرژی بیشتری به پردازش احساسات منفی تهدید آمیز اختصاص می دهد.
پیام های الکتریکی مغز 24 داوطلب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، در حالی که از آنها درخواست شده بود که تصمیم بگیرند آیا با دیدن چهره های دستکاری شده دیجیتالی، خشم یا ترس را از خود بروز می دهند؟ برخی از چهره های نمایش داده شده دقیقاً احساسات مشابه به هم را داشتند، اما فقط جهت نگاه آنها با هم متفاوت بود. روی هم رفته، تعداد 1080 آزمون انجام شد.
اغلب استدلال می شود که افزایش اضطراب، حتی در یک محیط غیر بالینی، می تواند به پردازش تهدیدها در مغز آسیب وارد کند. با این وجود، خانم El Zein و همکارانش پی بردند که اضطراب غیر بالینی می تواند پیام رسانی عصبی تهدید را از مدارهای حسی، که به تشخیص چهره کمک می کنند، به مداراهای جنبشی، که حرکت را ایجاد می کنند، منتقل کند. پژوهشگران یادآور می شوند، تعیین اینکه آیا این موضوع در مورد افراد پر اضطراب در محیط های بالینی و بیمارستانی نیز صدق می کند یا خیر، می تواند جالب باشد.
منبع: SCIENCE DAILY