ارتش آمریکا هواپیما های بدون سرنشین سه بعدی طراحی می کند

با توجه به این مثل قدیمی نظامی که هیچ طرحی در اولین برخورد با دشمن با موفقیت همراه نخواهد بود، تجهیزات نظامی برای کار تحت شرایط مختلف طراحی می شوند.

ارتش آمریکا هواپیما های بدون سرنشین سه بعدی طراحی می کند

چه می شد اگر ارتش دقیقا می دانست که برای فردای خود به چه نوع دیده بانی در هواپیمای بدون سرنشین نیاز دارد و می توانست آن را در عرض ۲۴ ساعت در نزدیک میدان جنگ تولید کند، و این دستگاه برای استفاده در روز بعد آماده باشد؟

به گزارش کلیک، ارتش، هواپیماهای بدون سرنشین سریع الاستفاده سه بعدی را به عنوان تکنولوژی هایی که در آزمایشات جنگجویان اعزامی ۲۰۱۷ امتحان خواهد شد، انتخاب کرد.
این برنامه از نظر فنی «سیستم های هواپیمایی کوچک بدون سرنشین سریع الاستفاده» نامیده می شود. هدف این برنامه تلفیق سرعت و انعطاف پذیری ساخت با تطبیق پذیری قطعات آماده می باشد. ارتش این برنامه را به شکل زیر توضیح می دهد: اجزای کوچک تولید می شوند و برای ساخت دستگاه با یکدیگر مونتاژ می شوند.» بنابر گفته اسپرو، رهبر تیم پروژه اریک، :«تعمیر یا جایگزینی این دستگاه نسبتا راحت است، و حتی می توان به راحتی از شر آن خلاص شد.

ha
بنابر گفته اسپرو، روش سریع الاستفاده، مانع استفاده مداوم از قطعات الکترونیکی مستهلک می شود. هنگامی که قطعات جدیدتر در بازار موجود هستند و یا زمانی که ماموریت به تغییر نیاز دارد، می توان هر یک از این قطعات را با تاخیر اندکی در نرم افزار گنجاند.
وی می گوید: «لیست کوتاهی از تجهیزات الکترونیکی آماده و ارزان می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از قابلیت ها برای سیستم های هواپیماهای بدون سرنشین شود.»
همانند تمامی شاخه های نظامی امریکا، ارتش نیز هم اکنون دارای هواپیماهای بدون سرنشین می باشد اعم از هواپیماهای بدون سرنشین رِیوِن و پوما که با دست پرتاب می شوند و هواپیماهای بدون سرنشین عقاب خاکستری درنده. ارتش در حال حاضر هزاران هواپیمای رِیوِن را داراست: این هواپیماها به دوربین های با کیفیتی مجهز بوده و پرتاب آنها ساده است، اما زمانیکه اختصاصا برای ارتش ساخته می شوند، هر کدام از این هواپیماها ۳۰۰۰۰۰ دلار هزینه می برد. یک هواپیمای بدون سرنشین مشابه به رِیوِن اگر از قطعات آماده ساخته شود، می تواند تنها هزینه ای مطابق با چند صد دلار ببرد.
اگر ارتش بخواهد به برخی از مواضع و موقعیت های دفاعی ثابت که چندین تپه آن طرف تر وجود دارد، نگاهی بیاندازد و دغدغه آن را نداشته باشد که هواپیمای بدون سرنشین را برگرداند، طراحی یک بدنه ساده و استفاده از برخی تجهیزات الکترونیکی می تواند راهی بسیار مقرون به صرفه برای انجام این کار باشد. اما طراحی سه بعدی صرفا به بازسازی آنچه در حال حاضر انجام می شود، محدود نیست. مثلا ممکن است انباری وجود داشته باشد که ارتش بخواهد نگاهی به آن بیاندازد، اما پنجره ها بالاجبار بسته می شوند. یک هواپیمای بدون سرنشین سفارشی با یک سر مرغک شکل می تواند پنجره را باز نگه دارد و سپس اطراف را دیده بانی کند. هواپیماهای بدون سرنشین با سر مرغکی تک منظوره چیزی نیستند که ارتش بخواهد برای هر نبردی آنها را به میدان بیاورد. طراحی آنها به شکلی که نیاز است، می تواند فرصت های زیادی را برای نیروی زمینی ایجاد کند.

منبع:msn.com

ارسال نظر