آیا چالش بیل گیتس سیستم فاضلاب دنیا را تغییر خواهد داد؟

به گزارش کلیک، محققان دانشگاه کرنفیلد نمونه ای مناسب به نام توالت پوسته ای نانو ساختند و در سال 2012 از طرف بنیاد گیتس از آن پشتیبانی مالی شد. این طراحی نیازی به آب ندارد، استفاده از آن راحت است و خیلی راحت می تواند در آینده صنعت آب و فاضلاب جا بگیرد.

در سراسر جهان بیش از 2.4 میلیون نفر در شرایط غیر بهداشتی زندگی می کنند. بدون دسترسی به آب پاک، این جوامع با خطر ابتلا به بیماری روبرو هستند. آلیسون پارکر از موسسه دانش آب کرنفیلد می گوید که طراحی جدید تیم او برای خدمت به نواحی فقیر شهری است.

در نواحی دور از دسترس، داشتن برنامه منظم تعمیر و نگهداری این سرویس بهداشتی سخت است زیرا بعضی قطعات آن باید هر 6 ماه یک بار تعویض شود، به جای آن سرویس بهداشتی در مناطقی باید استفاده شود که بعضی عوامل داشتن بهداشت بالا را سخت کرده اما تعمیرات و نگهداری از با استفاده از یک تکنسین راحت است.

طراحی این سرویس بهداشتی پیچیده است. بعد از استفاده از سرویس بهداشتی و بستن درب آن، توالت 270 درجه می چرخد تا فضولات را به محفظه ای در زیر بریزد، سپس یک وسیله زداینده هر چیز دیگری که روی سطح مانده را پاک می کند.

فیبر های خیلی نازک که به نانوفیبر هم معروف هستند در دسته هایی درون حفره قرار دارند. آن ها کمک می کنند بخار حاصل از فضولات به مجرایی عمودی در پشت توالت برود. این بخار با عبور از ستونی که برای متراکم کردن و تبدیل آن به حالت مایع طراحی شده به آب تبدیل می شود، از ستون پایین می رود و در محفظه ای جلوی سرویس بهداشتی انباشته می شود.

برای فضولات غیر مایع هم مکانیزمی با استفاده از قدرت باتری در نظر گرفته شده که آن را به محفظه ای جداگانه بیرون از سرویس بهداشتی می برد. فضولات تبدیل به ماده ای بدون بو می شود که برای خشک شدن تا زمانی تخلیه، آنجا می ماند.

هر هفته یک تکنسین محلی برای برداشتن آب و فضولات می آید و باتری های سرویس بهداشتی را عوض می کند. سپس ساکنین می توانند از آن آب برای آب دادن به گیاهان، پاک کردن خانه، آشپزی و حمام استفاده کنند. فضولات جامد به یک نیروگاه پردازش حرارتی برده می شود و می تواد برای محل، تولید انرژی داشته باشد.

بر اساس گفته های پارکر این سرویس بهداشتی می تواند جوابگوی نیاز های 10 نفر برای کمتر از 5 صدم دلار برای هر کدام در روز باشد.

با اینکه خیلی طراحی ها به طور نظری کاربرد دارند اما بردن این سرویس بهداشتی ها به کشور هایی که به آن احتیاج دارند سخت است. جوامع محلی باید مشاغلی ایجاد کنند که سرویس بهداشتی ها بتوانند با کارآمدی و ایمنی نگه داری شوند و فرآیند آموزش برای این مشاغل زمان بر است. بعضی دانشمندان سال ها روی نظریه های خود کار کرده اند اما هنوز آن ها را کامل نکرده اند.

پارکر قبول دارد که مشکل دستمال توالت هنوز وجود دارد. در آینده این تیم قصد دارد راهی برای سوزاندن دستمال ها پیدا کند. البته این بهترین راهکار از لحاظ محیط زیستی نیست اما اگر به سلامت جامعه کمک کند راه حل خوبی است.

منبع: techinsider