BlackBerry Priv؛ تلفیق زیبایی از بلک‌بری و اندروید
چند سالی بود که شرکت بلک بری با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کرد و این موضوع سبب ایجاد تغییری در روند تولید آن شد که از نظر بعضی ها اجتناب ناپذیر بود.
کلیک- بعد از این‌که کمپانی با عرضه BB 7 و سپس BB 10 نسبت به گوشی‌های اندرویدی و iOS موفقیت لازم را کسب نکرد، جای تعجب نداشت که به سیستم‌عامل گوگل روی بیاورد.
این تغییر، دست آن‌ها را برای انجام کارهای بیشتر باز می‌گذارد. با این‌که مدتی از سازگاری بلک‌بری با اپلیکیشن‌های اندرویدی می‌گذرد (از جمله فروشگاه آمازون به عنوان یک روش تحویل)، حالا گوشی جدید بلک‌بری پریو را عرضه کرده است که از سیستم‌عامل کامل اندروید بهره می‌برد.
این نام با توجه به شباهت با کلمه "Privy" (لفظ عامیانه توالت در انگلیس) نام مسخره‌ای برای گوشی به نظر می‌رسد، اما به گفته بلک‌بری، مخفف Privacy(حریم شخصی) و Privilege (امتیاز) است. پریو یک اسمارت‌فون معمولی نیست. این گوشی منحصر به فرد علاوه بر حفظ خصوصیات محبوب بلک‌بری، پا به دنیای اندروید گذاشته است؛ اما آیا در هر دو قسمت موفق بوده است؟
طراحی
اکثر ما با طراحی پریو آشنا هستیم. این گوشی نه‌تنها در کنگره جهانی موبایل در مارس 2015 معرفی شد، بلکه بلک‌بری در اقدامی غیرمنتظره، تصاویر و خصوصیات بیشتر قسمت‌های دستگاه را هم منتشر کرده بود. برای کسانی که اطلاعی در این ضمینه ندارند، این گوشی کشویی با صفحه‌نمایش 5.4 اینچی با صفحه لمسی به همراه کیبورد مخصوص بلک‌بری عرضه می‌شود.
بلک‌بری در چندین قسمت گوشی از طراحی آشنایی استفاده کرده که مهم‌ترین آن انحنای لبه‌های نمایشگر است. این انحنا شکل یکپارچه‌ای به نمای جلوی گوشی می‌دهد که با لمس آن حس خوبی پیدا خواهید کرد. با توجه به اندازه بزرگ گوشی، این ویژگی موجب از بین رفتن تیزی لبه‌ها و خوش‌دستی بیشتر گوشی شده است.
دور صفحه‌نمایش را یک قاب فلزی فراگرفته است که تا بالای صفحه امتداد دارد. احتمالاً این کار برای استحکام بیشتر گوشی انجام شده است. تنها با لمس برخی نقاط پایین نمایشگر است که گوشی کمی تکان می‌خورد، پریو نسبت به گوشی کشویی قبلی، یعنی بلک‌بری Torch استقامت بیشتری دارد. شاید اگر طرز کار سیستم کشویی آن دقیق‌تر بود بهتر می‌شد، این‌که عملکرد آن پس از یک سال چگونه خواهد بود مشخص نیست اما بعد از چند هفته کار، خیلی خوب به نظر می‌رسید. بخش پشتی، برای داشتن چسبندگی زیاد طراحی شده است. این جلد پلاستیکی با بافتی شبیه به فیبر کربن، درست مثل آنچه در BB Q10 دیدیم روکش شده است، با این تفاوت که این‌بار از جنس لاستیک است که چسبندگی بالایی به آن می‌دهد، اما زیاد حس خوبی را منتقل نمی‌کند.
در این قسمت گاهی صداهای عجیبی شنیده می‌شود که به نظر می‌آید به خاطر کشویی بودن گوشی باشد و وقتی به آن ضربه می‌زنید توخالی به نظر می‌رسد. روکش پشتی با این‌که باعث می‌شود گوشی در دست ایستادگی زیادی داشته باشد اما آن حس خوب فلز یا شیشه را نمی‌دهد و به کیفیت آیفون 6S Plus یا سامسونگ گلکسی s6 edge نمی‌رسد.
ابعاد پریو در حالت بسته، ۱۴۷ در ۷۷.۲ در ۹.۴ میلی‌متر است و در زمان باز بودن صفحه‌کلید، 184 میلی‌متر قد می‌کشد. پریو گوشی بزرگی به حساب می‌آید و زمانی که صفحه‌کلید آن را باز می‌کنید، بلندی آن کاملاً احساس می‌شود. این گوشی 192 گرم وزن دارد اما با توجه به کشویی بودن، می‌شود این وزن زیاد را نادیده گرفت.
در کل، پریو گوشی جالب و متفاوتی است و انحنای صفحه‌نمایش هم به آن زیبایی خاصی داده است. برخلاف خیلی از دستگاه‌های دیگر با این اندازه بزرگ، پریو چسبندگی خوبی به دست دارد.
صفحه نمایش
انحنای لبه‌های این نمایشگر 5.4 اینچی، با صفحه‌نمایش سامسونگ گلکسی S6 یکسان نیست. با این‌که این انحنا به طراحی زیبای آن کمک زیادی کرده است اما خود نمایشگر، مقدار بسیار کمی خمیدگی دارد و جزئی از همان صفحه مسطح است.
این ویژگی جالب، گوشی را کمی متفاوت کرده است و آن را عریض‌تر نشان می‌دهد. همچنین بلک‌بری چند بخش نرم‌افزاری جدید جهت استفاده کامل از این امکانات تازه اضافه کرده است که بعداً به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.
این نمایشگر با رزولوشن 1440 x 2560 و 543 پیکسل بر اینچ، در میان گوشی‌های اندرویدی بالاترین رزولوشن را دارد (به جز Xperia Z5). صفحه‌نمایش پریو، دقیق، با وضوح بالا و جزئیات کامل است. ممکن است بعضی‌ها بر این عقیده باشند که تمام جزئیات در آن قابل دیدن نیست، اما در پتانسیل بالای این نمایشگر هیچ شکی وجود ندارد. این صفحه از یک پنل پلاستیکی AMOLED به همراه Gorilla Glass 4 بهره می‌برد و کیفیت بالایی که از تکنولوژی این صفحه انتظار داریم را به خوبی به نمایش می‌گذرد. همچنین وضوح رنگ‌ها به تصاویر و ظاهر اپلیکیشن‌های شما زیبایی بیشتری می‌دهد. نور صفحه‌نمایش هم بسیار خوب است و ایرادی در آن ندیدیم، البته گاهی دانه‌هایی در آن مشاهده می‌شد. مشکلی که در اولین روزهای استفاده از AMOLED می‌دیدیم، مخصوصاً در تصاویر دارای پس‌زمینه سفید، مانند بعضی از سایت‌ها. اما در برابر کیفیت خوب نمایشگر، این ایراد کوچکی به حساب می‌آید. درمجموع برای نمایش همه‌چیز عالی است و با تماشای فیلم جاذبه متوجه شدیم که مخصوصاً رنگ‌های تیره را با وضوح و جذابیت زیادی به نمایش می‌گذارد.
سخت‌افزار و عملکرد گوشی
بلک‌بری تنها به تجهیز صفحه‌نمایش Quad HD اکتفا نکرده و به سخت‌افزار گوشی هم توجه کامل داشته است. پریو با یک پردازنده اسنپ‌دراگون ۸۰۸ شش هسته‌ای و ۳ گیگابایت رم، گوشی قدرتمندی به حساب می‌آید.
این مشخصات بهترین پردازنده موجود نیست اما به دلیل سابقه اسنپ‌دراگون 810 در داغ شدن بیش از حد، از آن در گوشی‌هایی مثل ال‌جی G4 هم استفاده شده است. بلک‌بری پریو جذابیت گوشی‌های رده‌بالایی مثل سامسونگ گلکسی S6 edge+ را ندارد اما متوجه شدیم که از پس نیازمندی‌های روزمره به خوبی بر می‌آید.
در زمان استفاده از پریو، متوجه شدیم که کمی داغ می‌شود و علی‌رغم مجهز بودن به سخت‌افزار قوی، در عمل سرعت زیادی ندارد. فکر می‌کنیم این مشکل به نرم‌افزار گوشی مربوط شود. ما بعد از بررسی HTC One A9 به سراغ پریو رفتیم و مشخص شد که گوشی One A9 برخلاف سیستم ضعیف‌تر، عملکرد خیلی سریع‌تری نسبت به پریو دارد که احتمالاً این موضوع به دلیل تخصص و تجربه طولانی شرکت HTC در اندروید است. با این‌حال در بخش سخت‌افزار، بلک‌بری حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. در پریو خبری از USB Type-C و سنسور انگشتی نیست که با توجه به تعداد گوشی‌های اندرویدی که این امکان را ارائه می‌دهند، کم‌کاری مهمی محسوب می‌شود. با همه صحبت‌هایی که درباره ایمنی بلک‌بری می‌شود، عجیب است که در ضمینه امنیت بیومتریک پریو کاری انجام نشده است.
32 گیگابایت حافظه داخلی و قابلیت ارتقا با کارت حافظه میکرو SD برای این گوشی در نظر گرفته شده است. متوجه شدیم که پریو به صورت ناگهانی در مورد ذخیره‌سازی اپلیکیشن‌ها در کارت حافظه سؤال می‌کرد و همین‌طور هر بار که دوربین را باز می‌کردیم، می‌پرسید آیا می‌خواهید عکس‌ها در کارت حافظه ذخیره شوند یا خیر. این ایراد نرم‌افزاری آزاردهنده‌ای بود.
در پایین پریو اسپیکری قرار گرفته است که صدای بلندی دارد. صحبت کردن با گوشی هم خوب و واضح بود و با آنتن‌دهی آن هیچ مشکلی نداشتیم.
عملکرد باتری
به لک بری یک باتری بزرگ ۳۴۱۰ میلی‌آمپری در پریو قرار داده است. این باتری قابل تعویض نیست اما با یک شارژر درست، سرعت شارژ بسیار بالایی دارد.
با این ظرفیت باتری انتظار می‌رود که گوشی یک روز کامل قابل استفاده باشد و در بیشتر مواقع هم همین‌طور است اما بلک‌بری پریو گاهی می‌تواند مصرف شارژ زیادی داشته باشد. با کار کشیدن زیاد از گوشی توانستیم شارژ آن را تا اواسط بعد از ظهر به اتمام برسانیم. احتمال دارد با ارتقای پریو به اندروید 6 Marshmallow مصرف باتری آن بهبود پیدا کند اما به عقیده ما بلک‌بری باید بهینه‌سازی نرم‌افزاری انجام دهد، داغ شدن پردازنده نشان می‌دهد که چیزی باید اصلاح شود و احتمالاً دلیل خالی شدن زودتر از حد انتظار باتری همین است.
وقتی به میزان مصرف باتری برنامه‌ها نگاه کردیم، "خدمات بلک‌بری" در صدر بود. احتمال دارد به خاطر مصرف بلک‌بری Hub باشد، چون همه کار را به عهده Hub گذاشتیم و همگام‌سازی با خدمات گوگل (مخاطبین، تقویم، ایمیل‌ها) را خاموش کردیم. با این‌حال عملکرد پریو تفاوت چندانی با گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار دیگر ندارد.
چند ویژگی هوشمندانه برای صرفه‌جویی در مصرف باتری این گوشی در نظر گرفته شده است. اگر آن را پشت و رو بر زمین بگذارید، از حالت خواب به حالت ذخیره انرژی می‌رود. اگر روی میز خود نشسته‌اید و کار خاصی با گوشی ندارید با استفاده از این ویژگی می‌توانید عمر دستگاه را طولانی‌تر کنید. همچنین یک مقیاس سنج جالب هم برای گوشی طراحی شده است. وقتی پریو را به شارژ می‌زنید، می‌توانید میزان شارژ شدن گوشی را در لبه نمایشگر مشاهده کنید. برخلاف گوشی‌های سامسونگ که به‌خاطر نبود چنین امکانی گاهی باتری آن‌ها ورم می‌کند.
صفحه‌کلید فیزیکی
با توجه به آنچه تا کنون شاهد بودیم، پریو یک گوشی پرچم‌دار استاندارد اندرویدی است؛ اما در راستای حفظ خصوصیت مشهور بلک‌بری، صفحه‌کلید فیزیکی هم در این گوشی قرار داده شده است. با باز کردن گوشی، برای اولین بار در 4 سال گذشته به یک دستگاه اندرویدی با کیبورد فیزیکی نگاه خواهید کرد. کیبورد فیزیکی در دنیای اندروید چیز تازه‌ای نیست. در سال‌های 2009 و 2010 دستگاه‌هایی مثل موتورولا Milestone و HTC Desire Z به همراه این ویژگی عرضه شدند؛ اما آن‌ها حالا دیگر تولید نمی‌شوند و بلک‌بری به عنوان تنها گوشی دارای کیبورد فیزیکی شناخته می‌شود. به دلیل طراحی ظاهری پریو و اندازه بزرگ آن شما می‌توانید علاوه بر این کیبورد، از صفحه‌کلید مجازی کامل این گوشی هم استفاده کنید. صفحه‌کلید به شکلی طراحی شده است که امکان تایپ با دو دست را فراهم می‌کند؛ اما همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم عملیات تایپ در انتهای یک گوشی بلند انجام می‌شود. کیبورد همان واکنش‌پذیری و خوش‌دستی همیشگی خود را دارد و ما مشکلی در استفاده از آن نداشتیم. کسانی که در سال‌های درخشان مدل‌های Bold و Pearl از بلک‌بری استفاده می‌کردند با این کیبورد کاملاً آشنایی دارند.
کاربران بلک‌بری همچنین در محیط گوشی با میان‌برهای آشنایی مواجه می‌شوند، مانند فشردن کلید T برای بازگشت به بالای صفحه ایمیل یا فشردن کلید C در Hub جهت نوشتن پیغام. میان‌برهای دیگری هم وجود دارد و شما می‌توانید برای هر کلید، میان‌بر خاصی تنظیم کنید مثل شماره‌گیری سریع یا اجرای سریع یک اپلیکیشن از صفحه اصلی. برای مثال می‌توانید برای باز کردن توییتر کلید T را نگه دارید، یا C برای Citymapper.
همچنین برای جابجا کردن صفحه به جای لمس نمایشگر می‌توانید از کیبورد استفاده کنید. مشابه این ویژگی را در بلک‌بری Passport شاهد بودیم.
علاوه بر امکان تایپ فیزیکی، پیش‌بینی کلمات را هم می‌توانید در پایین نمایشگر ببینید و آن‌ها را انتخاب کنید.
اما این‌جا است که کار کمی به مشکل می‌خورد. ما به کیبورد بلک‌بری علاقه داریم و فکر می‌کنیم که روی دستگاهی مثل بلک‌بری Classic خیلی خوب کار می‌کند. ولی با توجه به اندازه بزرگ پریو، متوجه شدیم که به ندرت از آن استفاده می‌شود. ممکن است برای همه این‌گونه نباشد و آن‌هایی که منتظر یک گوشی اندروید محکم به همراه کیبورد بودند حالا به خواسته خود خواهند رسید. اگر طرفدار مسنجر بلک‌بری یا واتس‌اپ هستید و می‌خواهید گفتگوهای طولانی داشته باشید، می‌توانید به راحتی از صفحه‌نمایش گوشی استفاده کنید.
اما نمی‌شود این موضوع را نادیده گرفت که حتماً متوقف شدن ساخت کیبورد در دستگاه‌های دیگر دلیلی داشته است. البته این موضوع به تجربه کیبورد لمسی مربوط می‌شود. از آنجایی که این گوشی بزرگی است، فضای زیادی برای استفاده از کیبورد لمسی و تایپ روی نمایشگر موجود است. کیبورد پیش‌فرضی که بلک‌بری روی پریو نصب کرده است تقریباً همانی است که در مدل‌های لمسی BB 10 مانند Z30 استفاده شد که می‌توانید از قابلیت پیش‌بینی کلمات آن هم استفاده کنید. این کیبورد نسبت به بهترین کیبورد اندروید، کند به نظر می‌رسد. در واکنش‌ها سرعت خوبی ندارد و پیش‌بینی کلمات آن هم کمی ضعیف به نظر می‌آید. کیبورد پیش‌فرض را با SwiftKey جایگزین کردیم و متوجه تفاوت عملکرد قابل‌توجهی شدیم. مشکل همین‌جا است. شاید کیبورد فیزیکی برای بلک‌بری نسبت به کیبورد لمسی اولویت بالاتری داشته باشد، اما کارایی کیبوردی مثل SwiftKey با قابلیت پیش‌بینی بالا، آن را بهتر می‌کند و به حالت ایده‌آل برمی‌گرداند.
نرم‌افزار و بلک‌بری Hub
تا این‌جا به بعضی از نکات نرم‌افزاری گوشی اشاره کردیم اما حالا می‌خواهیم به‌طور کامل به آن بپردازیم. بلک‌بری عمداً پریو را نزدیک به اندروید Stock نگه داشته است. این ویژگی پریو هم مثل OnePlus یا Motorola برای ما خوشایند است، احساس آشنایی کاربران با اندروید Lollipop باعث می‌شود که استفاده از پریو برای آن‌ها راحت باشد.
به این منظور، بلک‌بری از تغییر بی‌دلیل قسمت‌هایی مانند ظاهر منو اجتناب کرده است. آن‌ها همچنین سعی کردند اپلیکیشن‌های زیادی اضافه نکنند (مثل سونی یا سامسونگ)، بنابراین در پریو از چندین گالری یا اپلیکیشن موزیک خبری نیست.
تغییرات بلک‌بری در بخش سخت‌افزار بوده است، جهت ارائه انتخاب‌های سخت‌افزاری بیشتری مثل اضافه شدن امکانات امنیتی و از همه مهم‌تر: بلک‌بری Hub
بررسی بلک‌بری Hub
بلک‌بری Hub یکی از بهترین ویژگی‌های گوشی‌های بلک‌بری به حساب می‌آید. همیشه این امکان جمع‌آوری تمامی پیام‌ها در یک بخش را تحسین کرده‌ایم. وقتی اتفاقی می‌افتد می‌توانید به بلک‌بری Hub رفته و از آن مطلع شوید. البته اندروید هم این کار را با سیستم نوتیفیکیشن عالی خود انجام می‌دهد اما در پریو شما این نوتیفیکیشن‌ها را هم دریافت می‌کنید.
علاقه زیادی به بلک‌بری Hub داریم. این امکان جالبی است که ما را قادر می‌سازد همه‌چیز (از جمله پیام‌های متنی، مسنجر بلک‌بری، ایمیل‌ها از اکانت‌های مختلف، اعلام‌های شبکه‌های اجتماعی) را در یک جا مشاهده کنیم و کارهای مهم را هم انجام بدیم. شما می‌توانید آن را فیلتر هم بکنید که برای مثال فقط ایمیل‌های کاری را نشان دهد اما عمدتاً همه‌چیز در آن نمایش داده می‌شود. Hub واتس‌اپ را پشتیبانی نمی‌کند و خدمات دیگری هم هستند که با آن سازگار نباشند. همچنین تقویم بلک‌بری Hub تنها اپلیکیشنی است که بلک‌بری آن را جایگزین تقویم اندروید Stock کرده است. با نمایش تقویم از طریق Hub، می‌توانید قرارها و برنامه‌های کاری خود را مشاهده کنید.
در ضمن می‌توانید همگام‌سازی خدمات گوگل را در تنظیمات اکانت خود خاموش کنید و رسیدگی آن‌ها را به بلک‌بری به سپرید. شما برای فعال‌سازی امکانی مثل دسترسی به گوگل‌پلی باید با یک اکانت گوگل وارد دستگاه خود شوید، اما بعد از وارد شدن به بلک‌بری Hub می‌توانید آن اکانت‌ها را هم تنظیم کنید. در شبکه‌های اجتماعی، به محض این‌که وارد توییتر یا فیس‌بوک می‌شوید از شما خواسته می‌شود که به بلک‌بری Hub اجازه دسترسی دهید.
یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های بلک‌بری Hub این است که بلک‌بری از طراحی ظاهری اندروید استفاده کرده است تا با اپلیکیشن‌های دیگر آن یکپارچگی داشته باشد. شما امکان پاک کردن (درست مثل جی‌میل) یا عقب انداختن، به همراه قابلیت یادآوری خواهید داشت. این یادآوری می‌تواند در ساعت و یا مکان خاصی انجام شود. دومین عمل یک مقدار کند انجام می‌شود که باز هم یک مسئله نرم‌افزای است. بلک‌بری Hub پایه یک سیستم ارتباطی قوی را تشکیل می‌دهد اما می‌تواند با افزایش سرعت، بهبود پیدا کند.
تازه‌های دیگر بخش نرم‌افزار
پریو ترفندهای نرم‌افزاری دیگری هم دارد. یک قفل تصویری هوشمندانه به سیستم‌های امنیتی محبوب اضافه شده است و در لبه منحنی نمایشگر هم امکانی به نام نوار بهره‌وری وجود دارد.
می‌توانید به‌وسیله آن ایمیل‌های جدید، تقویم و قرارهایتان را چک کنید و یا به مخاطبین موردعلاقه دسترسی پیدا کنید. این ابزار سازمان‌دهی خوبی است اما این امکان به همراه نوار نمایش شارژ، تنها کارهایی است که این لبه‌های منحنی انجام می‌دهند. امیدوار بودیم قابلیت آن‌ها کمی بیشتر باشد مثلاً تنظیم یادآوری‌ها را هم انجام دهند.
بلک‌بری از مسائل امنیتی پریو هم گفته بود، یکی از این خصوصیات که کاربران با آن سر و کار دارند اپلیکیشنی به نام DTEK است. البته به نظر می‌رسد بیش از اندازه روی آن حساب کرده‌اند چون DTEK در واقع همان اطلاعاتی که باید بدانید را به شما برمی‌گرداند مثل این‌که گوشی شما رمزگذاری شده است، یا شما رمز عبور محافظ دارید و...
همچنین به شما نشان می‌دهد که هر اپلیکیشن از کدام خدمات استفاده می‌کند، این ویژگی مفیدتری است. ممکن است متوجه شوید که یک اپلیکیشن به Locations دسترسی دارد در صورتی که نیازی به این دسترسی نیست. اگرچه بیشتر این امکانات در اندروید Marshmallow تعبیه شده‌اند و در این‌جا عمر زیادی نخواهند داشت.
بلک‌بری اعلام کرده است که این برنامه، ضعف‌های امنیتی اندروید را رفع کرده و خطراتی که گوشی شما را تهدید می‌کند را سریع‌تر از رقبای خود شناسایی خواهد کرد.
بلک‌بری Launcher
در محیط بلک‌بری Launcher (که درست مثل گوگل Now Launcher به نظر می‌آید)، امکاناتی وجود دارد وضعیت دستگاه شما را کنترل می‌کند.
از ویجت‌های پاپ‌آپ هم خیلی خوشمان آمد، که البته کمی به قابلیت Peek اپل که به‌وسیله 3D Touch فعال می‌شود شباهت دارد؛ اما در بلک‌بری این دسترسی از طریق آیکون برنامه انجام می‌گیرد. با لمس و کشیدن آیکون به سمت پایین، ویجت پدیدار می‌شود. مثلاً در تقویم، با این‌کار دیگر نیازی به باز کردن آن نیست.
مفید بودن این ویژگی به ویجت‌های خوب بستگی دارد، از آنجایی که آن‌ها ویجت‌های Stock هستند معمولاً در صفحه اصلی قرارشان می‌دهید اما این یک خاصیت عالی است و نشان می‌دهد که بلک‌بری در این‌جا نوآوری به خرج داده است.
بلک‌بری همچنین میان‌بری که برای دسترسی به Google Now استفاده می‌شد را تغییر داده است. با نگه داشتن دکمه Home می‌توانید میان‌برهای مختلفی نظیر Google Now، بلک‌بری Hub، مخاطبین یا هر چیز دیگری را تنظیم کنید.
همان‌طور که اشاره کردیم یک برنامه جستجوی دستگاه جهانی هم وجود دارد که قابل شخصی‌سازی است، هرچند این هم تقریباً مشابه امکانی است که گوگل از طریق جستجوی خود ارائه می‌دهد. همچنین می‌توانید تنها با نوشتن با کیبورد، نتایج آن را دریافت کنید (مثل عملکرد آن در دستگاه‌های بلک‌بری سال‌های گذشته) اما باید از بین میان‌برهای اصلی که بالا اشاره کردیم یا جستجوی فوری یکی را انتخاب کنید.
دوربین
یک دوربین ۱۸ مگاپیکسلی با سنسور Schneider-Kreuznach در پشت بلک‌بری پریو قرار گرفته است که لرزش‌گیر نوری دارد. دو فلش LED هم در کنار دوربین دیده می‌شود.
دوربین به فوکوس اتوماتیک تشخیص حالت مجهز شده است و اگر از تحول دوربین گوشی‌های هوشمند مطلع باشید می‌دانید که این روزها شرکت‌ها خیلی به این ویژگی می‌پردازند و به این معنا است که عمل فوکوس کردن بسیار سریع انجام می‌شود. علاوه بر سرعت انجام این کار، شما قادر هستید با لمس محل مورد نظر، روی جای خاصی تمرکز کنید.
برنامه دوربین پیش‌فرض پریو، امکانات آشنایی ارائه می‌دهد مانند گرفتن تصاویر در نور کم، یا سناریوهای HDR برای نتیجه‌گیری بهتر؛ اما به غیر از این‌ها برنامه‌ای نسبتاً معمولی است که به حالت‌های مختلف یا گزینه‌های انتخابی فراوانی مجهز نیست. حتی گزینه 16:9 aspect هم ندارد، فقط 4:3 و 1:1. شما می‌توانید از افکت‌ها و فیلترهای آن در زمان عکاسی استفاده کنید اما ویژگی خاص دیگری ندارد. تنها کنترل دستی ارائه شده، یک نوار تنظیم شدت روشنایی است که به‌وسیله آن می‌توانید تصویر را روشن یا تیره‌تر کنید.
اما دوربین پریو، از کیفیت بالایی برخوردار است و در مواقعی که نور کافی وجود داشته باشد تصاویر عالی به وجود می‌آورد، همچنین رنگ‌هایی بسیار طبیعی با وضوح بالای جزییات را در آن شاهد بودیم. در فضاهای بسته و مکان‌های کم‌نور هم با استفاده از فلش عملکرد قابل قبولی به نمایش گذاشت در غیر این صورت تصاویر کمی تار می‌شدند.
کنترل نویز دوربین پریو کارآمدی برخی گوشی‌های‌هوشمند دیگر را ندارد. به این معنی که جزییات تصویر حفظ می‌شوند اما نویز قابل توجهی در آن‌ها وجود دارد و رنگ‌ها کمی کدر می‌شوند. متأسفانه هیچ راهی برای کنترل دوربین وقتی در معرض تاریکی شدید قرار می‌گیرد وجود ندارد و احتمالاً بلک‌بری در این قسمت کم‌کاری کرده است چون احساس می‌کنیم که این دوربین پتانسیل بیشتری دارد. در کل تحت تأثیر قرار گرفته‌ایم. این دوربین قوی‌تر از دوربین‌های اخیر ساخت HTC است، هرچند امکانات بهترین دوربین‌های سامسونگ را ندارد اما به خوبی کار می‌کند و عکس‌های دلخواهتان را خواهد گرفت.
اما موضوع دوربین جلو خیلی متفاوت است. پریو در جلو به یک دوربین 2 مگاپیکسلی معمولی مجهز شده است، این دوربین برای سلفی گرفتن مناسب است اما تصاویر گرفته شده بالاترین کیفیت را نخواهند داشت.
با دوربین پشت پریو می‌توانید از کیفیت 4k، 30fps بهره‌مند شوید اما دوربین جلو تنها 720p است.
جمع‌بندی
بلک‌بری با یک گوشی متفاوت به جمع اندرویدی‌ها پیوست. بزرگ‌ترین ویژگی این گوشی، کیبورد فیزیکی آن است که مخصوص بلک‌بری است. ممکن است این ویژگی برای کسانی که نمی‌توانستند از آن دل بکنند اما خواهان ورود به دنیای گسترده‌تر اندروید بودند، جذاب باشد اما وجود این کیبورد برای ما کاملاً قانع کننده نبود. با این‌که طرفدار کیبورد بلک‌بری هستیم اما متوجه شدیم کاربرد زیادی ندارد و وزن و حجم زیادی به گوشی اضافه کرده است.
بعضی بخش‌های نرم‌افزاری نیاز به اصلاحات دارد. عقیده داریم که این گوشی می‌تواند عملکرد سریع‌تری داشته باشد اما با این‌حال پریو پایه بسیار قدرتمندی دارد و با استفاده از اندروید می‌تواند محبوبیت خوبی به دست بیاورد. باید توجه داشته باشیم که این یک دستگاه نسل اول اندرویدی است اما رقابت نزدیکی با حریفان خود داشته است.
اما مشتریان پریو چه کسانی خواهند بود؟ آیا باعث می‌شود کاربران اندروید دوباره به استفاده از بلک‌بری روی بیاورند؟ زیاد مطمئن نیستیم، مگر این‌که واقعاً دلتان برای کیبورد آن تنگ شده باشد. با توجه به شباهت با مدل‌های دیگر بلک‌بری و حفظ کیبورد، آیا کاربران کنونی بلک‌بری را برای ورود به دنیای اندروید وسوسه خواهد کرد؟ ممکن است.
تاکنون دستگاه‌های اندرویدی فوق‌العاده‌ای تولید شده‌اند. با این‌که پریو شایستگی خود را ثابت کرده است اما برای ساخت یک دستگاه موفق، به کاری بیش از ادغام خصوصیات برجسته دو سیستم‌عامل نیاز است.
پریو یک گوشی خوب اندرویدی است. جالب است و امکانات منحصر به فردی دارد. بلک‌بری باید روی اصلاحات نرم‌افزاری آن کار کند چون با این کار می‌تواند بهترین عملکرد یک گوشی بلک‌بری اندرویدی را به نمایش بگذارد.
منبع : pocket-lint