آیا واقعا می‌توان به نقشه‌های گوگل اعتماد کرد

طبق گزارشات رسیده آسیب‌پذیری و خطاهای فاجعه‌باری در نقشه‌های گوگل مشاهده شده است

آیا واقعا می‌توان به نقشه‌های گوگل اعتماد کرد

به گزارش کلیک، یکی از خطاهای نقشه گوگل مربوط به حدود پنج سال پیش است که هم‌چنان برای گردشگردانی که به دنبال Mt.Rushmore,SD می‌گردند تا به امروز ارسال می‌شود و در واقع یک مسیر اشتباه را به آن‌ها نشان می‌دهد. مرکز Storm Mountain که یک مرکز تفریحی در ۱۳ مایلی Rushmore است به طور مکرر از گوگل تقاضا کرده است تا آدرس مربوط به Mt.Rushmore را به‌روز رسانی کند. اما به دلایل نامشخص و طبق شواهدی که وجود دارد هنوز این آدرس اشتباه ثبت شده است.

در نهایت این مرکز مجبور به نصب یک تابلو علائم راهنمایی بزرگ در روبروی جاده شد تا به گردشگردان اعلام کند آن مسیری که بر اساس نقشه گوگل برای رفتن به Mt.Rushmore طی کرده‌اند اشتباه است. علیرغم این موضوع، مدیر پذیرایی مهمانان مرکز Ashley Wilsey به طور مدام به ansas City Star اعلام کرد که او هر روز با گردشگرانی مواجه می‌شود که به اشتباه به این مرکز مراجعه می‌کنند.

اگرچه نقشه‌های گوگل به عنوان یک مرجع در امر مسیریابی بسیار مفید است و سریع عمل می‌کند. اما این مسائل نشان می‌دهند که نقشه گوگل نسبت به هکرها آسیب‌پذیر است و به دلیل وجود چنین اشتباهاتی انتقادات زیادی بر آن وارد است و در طول زمان می‌تواند منجر به نتایج فاجعه‌باری شود.

یکی از آخرین اشتباهاتی که اخیرا رخ داد در مورد شرکتی است که خانه‌ای را به اشتباه مورد خاک برداری قرار داد که مقصر اصلی در این اتفاق نیز موقعیت‌یابی اشتباه نقشه گوگل بود. گوگل نیز مسئولیت خطاهای موجود در نقشه های خود را پذیرفت. سخنگوی گوگل در مورد این پرونده این چنین به سی‌ان‌ان توضیح داد: دو خانه متفاوت، در یک موقعیت مکانی از لحاظ جغرافیایی نشان داده شدند.

هم‌چنین مورد دیگری بود مبنی بر این‌که ظاهرا قتلی در ایالت Wisconsin به طور کاملا تصادفی کشف شد که بازرسان پلیس می‌گویند این مسئله به دلیل اشتباه در آدرس‌دهی از طریق google earth اتفاق افتاد. پلیس می‌گوید آن‌ها زوج به قتل رسیده را زمانی کشف کردند که آدرس آن‌ها با آدرس خانه دیگری بر روی نقشه جابه‌جا شده بود. در حقیقت پلیس قصد داشت به آدرس منزل رئیس بانک محلی برود که تهدید به قتل شده بود اما به خاطر اشتباه گوگل از خانه‌ای سر در آورد که یک زوج در آن به قتل رسیده بودند. در سال ۲۰۱۰ نیز نیکاراگوئه به دلیل اطلاعات اشتباه در نقشه گوگل متهم به ورود غیرقانونی به خاک کاستاریکا شد.

تمامی این موارد ذکر شده نشان از آسیب پذیر بودن نقشه گوگل در مقابل هکرها و مستعد بودن این سیستم برای نشان دادن هرگونه اطلاعات اشتباه است. نقشه‌های گوگل بر اساس لایه‌هایی از اطلاعات به وجود آمده‌اند که این اطلاعات از تصاویر ماهواره‌ای و هم‌چنین تصاویری که به وسیله Street View cars (ماشین‌هایی هستند که دوربین‌هایی بر روی آن‌ها نصب شده است و از خیابان‌ها و مسیرها تصویربرداری می کنند.) جمع آوری شده است، فراهم می‌شوند. ماشین‌های گوگل تا به امروز بیشتر از هفت میلیون مایل از جاده‌ها را جهت تصویر‌برداری طی کرده‌اند. علاوه بر این بخش عظیمی از اطلاعات گوگل توسط افرادی بدست می‌آید که اصطلاحا Map Maker نامیده می‌شوند. در واقع گوگل به این افراد که همان کاربران عادی گوگل هستند اجازه می‌دهد تا مستقیما آدرس‌های محلی خود را همراه با جزئیات در نقشه گوگل وارد کنند و آن‌ها را به‌روز رسانی نمایند. تعداد نامشخصی از افراد نیز توسط شرکت گوگل استخدام شده‌اند تا اطلاعات و آدرس‌های وارد شده در نقشه‌ها را بررسی کنند و موارد نادرست را حذف یا اصلاح نمایند.

نقشه گوگل

اما علیرغم تمام تلاش‌های گوگل برای رفع مشکلات، خطاها و اشتباهاتی که در مسیریابی وجود داشت هم‌چنان به قوت خود باقی است. بعضی از افراد از این ویژگی گوگل که به کابران اجازه می‌دهد تا آدرس‌های خود را در گوگل وارد کنند به طور شیطنت‌آمیزی استفاده کرده‌اند. مثلا بعضی از کاربران نام برخی از شرکت‌های تجاری را به نام‌های زننده و زشت تغییر دادند یا بر روی رابط کاربری نقشه نقاشی کشیدند. یکی از کاربران صحنه‌ای را نشان داد که در آن لوگوی اندروید در حال ادرار کردن بر روی لوگوی اپل در یکی از نواحی کشور پاکستان بود.

علاوه بر این هک‌های بیشتری نیز تاکنون مشاهده شده است و حاکی از آن است که نقشه های گوگل به راحتی توسط افراد ناشناخته قابل دسترسی هستند. Bryan Seely، در سال ۲۰۱۴ آسیب‌پذیری نقشه‌های گوگل را فاش کرد. او گفت: من توانسته‌ام لیستی از شرکت‌های اداری و تجاری موجود در نقشه گوگل را هک کنم و شماره تلفن دفتر اف.بی.آی سانفرانسیسکو را با دفتر سرویس امنیتی در واشنگتن تغییر دهم. در مقاله گیزمدو، Seely درباره تعداد بسیار زیادی از افراد شیاد صحبت کرد که نفوذپذیری نقشه گوگل را به طور کاملا شفاف نشان می‌دادند به طوری که به راحتی با جابه‌جایی شماره تماس شرکت‌ها از تماس‌گیرندگان کلاهبرداری می‌کردند. او بیان کرد: سیستم تایید صلاحیت گوگل را به هیچ عنوان نمی‌توان به عنوان یک سیستم درجه یک و ممتاز به حساب آورد.

Seely طی مصاحبه‌ای که با Valleywag در سال گذشته داشت اظهار کرد: چه کسی تا به حال با دقت درباره اطلاعاتی که گوگل منتشر کرده است فکر کرده است؟ همه بدون چون‌ و ‌چرا به گوگل اعتماد می‌کنند در صورتی که گوگل کاملا ناامن و ناقص است. او هم‌چنین اشاره کرد که در گذشته پیشنهاداتی از طرف برخی از شرکت‌ها مانند مایکروسافت به او شده بود تا نقشه گوگل را پر از اسپم کند.

خطای تایپی نیز یکی دیگر از عوامل دردسرساز در گوگل است. در این مورد می توان بهNoel Santillan یکی از گردشگران آمریکایی اشاره کرد که حدود شش ساعت در یک مسیر کاملا اشتباه از ایسلند به سمت Wintery در حال حرکت بود و دلیل این موضوع فقط به خاطر اشتباه تایپی کوچکی بود که او در هنگام جستجو در نقشه گوگل تایپ کرده بود. متاسفانه حتی آن دسته از گردشگران Mt. Rushmore را که یک علامت راهنمایی بزرگ در جلو جاده برایشان نصب گردیده تا آن‌ها را از مسیر اشتباه مطلع کند، نمی‌توان در استفاده از مسیریاب (GPS) منصرف کرد. برخی از پژوهشگران بر این عقیده‌اند که وابستگی به مسیریاب‌ها هر روز در حال افزایش است و در مورد تاثیرات غیرقابل پیش‌بینی آن نگرانند. آیا واقعا ما حس مسیریابی خود را از دست خواهیم داد؟

مطالعاتی که در زمینه علوم اعصاب انجام شده است به این سوال پاسخ مثبت می‌دهد. نقشه‌های گوگل و سیستم‌های مسیریاب کاملا می‌توانند بر روی ذهن انسان تاثیرات منفی داشته باشند. تحقیقاتی که در دانشگاه McGill University انجام شد نشان داد ذهن افرادی که از مسیریاب استفاده نمی‌کنند در مقابل کاربرانی از این وسیله استفاده می‌کنند دارای gray matter (به بافت تیره‌تر مغز انسان گفته می‌شود که اساسا شامل رشته‌های زیادی از سلول‌های عصبی هستند) بیشتری بود و عملکرد بالاتری در هیپوکمپوس (قسمتی از مغز است که مرکز یادگیری است و از علائم بصری برای شناخت نقشه و کمک به مسیریابی استفاده می‌کند.) آن دسته از کاربران وجود داشت به مسیر یاب‌ها وابستگی نداشتند. در یکی از تحقیقاتی که اخیرا بر روی رانندگان تاکسی در لندن انجام شد رانندگان ماهر در مسیرهای پیچیده شهر دارای هیپوکمپوس بسیار گسترده‌تری نسبت به رانندگان دیگر بودند. باید به این نکته نیز اشاره کرد که افرادی که هیپوکمپوس قویتری دارند احتمال ابتلا آن‌ها به آلزایمر نیز کمتر است.

Veronique Bohbot، یکی از عصب شناسانی که بر روی پروژه McGill's GPS کار می‌کرد طی مقاله‌ای که در سایت Phys.org منتشر کرد، پیشنهاد کرد تا مردم کاربرد مسیریاب را در زندگی روزمره خود محدود کنند و تنها از مسیریاب به عنوان یک وسیله کمکی استفاده نمایند و تا جایی که امکان دارد از علائم راهنمایی و رانندگی و روش های بصری استفاده کنند.

با مشاهده چنین خطاهایی در نقشه گوگل شاید به این نتیجه برسیم که ذهن ما به مراتب نسبت به نقشه گوگل دقیق‌تر عمل می‌کند.

منبع: gadgets.ndtv

ارسال نظر