صعود یک پله ای ایران در مسابقات ACM

به گزارش کلیک، تیم دانشگاه شریف، با یک پله صعود نسبت به دوره قبل رتبه چهاردهم جهان در چهلمین دوره مسابقات برنامه نویسی دانشجویی جهان، ACM، را کسب کرد. تیم دانشگاه شریف در بین آسیایی ‌ها بعد از تیم شانگهای چین به همراه تیم‌ های ژاپن، تایوان و سنگاپور رتبه دوم را از آن خود کرد.

اولین دوره حضور ایرانی ها، به خصوص تیم برنامه نویسی دانشگاه شریف، در مسابقات ACM به سال ۲۰۰۰ بر می گردد. در آن دوره تیم برنامه نویسی ایران موفق شد در میان تیم های قابل تقدیر قرار بگیرد.

در سال ۲۰۰۱ این مسابقات به میزبانی ونکوور کانادا برگزار شد و تیم برنامه نویسی شریف توانست در مکان نهم و بالاتر از دانشگاه هاروارد قرار بگیرد.

اما از آن پس تیم برنامه نویسی دانشگاه شریف دیگر نتوانست در بین ۱۲ تیم اول قرار بگیرد. این تیم از سال ۲۰۰۲ تاکنون فراز و نشیب های زیادی در این مسابقات داشته است. سال گذشته، تیم برنامه نویسی شریف در میان ۱۲۸ کشور به رتبه ۱۵ دست یافت که امسال یک پله صعود داشته است.

این صعود و نزول ها جای سوال فراوان دارد. پیمان جابرزاده گنجه‌ ای یکی از اعضای تیم دانشگاه شریف در این باره گفت: تمام تیم ‌های مطرح برنامه ‌نویسی دنیا بخصوص از روسیه و امریکا در این مسابقه ‌ها حضور داشتند و به نظرم کسب عنوان چهاردهمی در بین غول‌ های برنامه نویسی جهان عنوان کمی نیست. البته باید به این نکته اشاره داشت که در دانشگاه، مسابقه ‌های جهانی برنامه ‌نویسی مانند المپیاد دانش ‌آموزی سفت و سخت گرفته نمی‌ شود و برای این رقابت‌ ها تمرین خوبی نداشتیم.
جابرزاده گنجه‌ ای افزود: تنها خلأ برای رقابت تنگاتنگ با بزرگان برنامه ‌نویسی جهان تمرین است، چون اعضای تیم درگیر درس و دانشگاه هستند فرصت کمی برای تمرین دارند.
عباس حیدرنوری، از استادهای برنامه نویسی دانشگاه شریف معتقد است: کسب عنوان چهاردهمی در بین ۱۲۸ تیم مطرح جهان و قرار گرفتن بالاتر از دانشگاه ‌های مطرح دنیا مانند استنفورد امریکا رتبه خوبی است. از سوی دیگر چون سطح این رقابت‌ ها بسیار بالا است و سؤال‌ های بسیار سختی طراحی می ‌شود بنابراین اینکه تیم شریف توانست ۸ سؤال را حل کند، بسیار ارزشمند است.
حیدرنوری توضیح داد: کسب رتبه خوب و حتی مدال به عوامل بسیاری بستگی دارد. به عنوان مثال اینکه در سالی که رقابت‌ های جهانی برگزار می‌ شود چه سطح از دانشجویان به دانشگاه راه یافته‌ اند‌ مهم است. گاهی پیش می‌ آید که دانشجویان در زمینه‌ های خاصی خیلی تمرین می ‌کنند ولی با کمال شگفتی با سؤال ‌های دیگری در رقابت ‌ها مواجه می‌شوند که کار را سخت می‌ کند.
حمید ضرابی‌زاده سرپرست تیم دانشگاه صنعتی شریف، نیز اظهار کرد: چون حضور چندین تیم از هر کشور در این رقابت‌ ها آزاد است همین موضوع رقابت را بسیار سخت و سنگین‌ کرده است ولی اگر کشورها در این رقابت ‌ها هم مانند رقابت‌ های المپیاد دانش‌ آموزی اجازه حضور تنها یک تیم برتر از کشور خود را داشتند، به طور قطع دانشگاه شریف در میان ۴ تیم برتر این رقابت‌ ها قرار می‌گرفت.
ضرابی‌ زاده اضافه کرد: تمرین و حتی برگزاری آزمون و مسابقه‌ هایی برای بالا رفتن توانایی ‌های دانشجویان وجود دارد ولی قرار است تغییراتی در بحث تمرین تیم بدهیم.
وی عنوان کرد: کشورهایی مثل روسیه و آمریکا کمپ هایی برگزار می کنند که در این کمپ‌ ها علاوه بر دانشجویان کشور خود، دیگر دانشجویان کشورهای توسعه یافته نیز شرکت کرده و با هم تمرین می‌ کنند. بنابراین قرار است برای حضور در این کمپ‌ ها برنامه ‌ریزی کنیم یا اینکه تیم هفته ‌ای یک بار تمرین کند و یا اینکه نزدیک به مسابقه در ایران کمپی مانند کمپ المپیاد دانش‌آموزی برگزار کنیم. البته این نیز منوط به تأمین بودجه است تا تیم به آمادگی کامل برسد و بتوانیم در بین ۱۲ تیم برتر دنیا قرار بگیریم.
رقابت‌ های ACM (Association for Computing Machiner)، رقابت ‌های تیمی برنامه نویسی است و هر تیم می‌ تواند ۳ نفر از دانشجویان کامپیوتر را در ترکیب خود قرار دهد. شرکت‌ کننده در مسابقه باید دانشجو و کمتر از ۵ سال در دانشگاه باشد. از سوی دیگر اگر دانشجویی در دو رقابت جهانی و ۵ رقابت منطقه ‌ای بیشتر شرکت کرده باشد، اجازه حضور در این رویداد جهانی را ندارد. در طول مسابقه که با حمایت مالی شرکت IBM برگزار می‌شود، تیم ۵ ساعت وقت دارد تا ۱۲ سؤال طرح شده را به یکی از زبان‌ های برنامه‌ نویسی C, C++ و JAVA حل کند. تیمی برنده است که بیشترین سؤال‌ ها را در کمترین زمان حل کرده باشد.