آیا بازی های خشونت آمیز ویدئویی منجر به خشونت های واقعی می شوند؟ (قسمت اول)

کلیک- در تاریخ 20 آوریل 1999، دو جوان مسلح وارد دبیرستان کلرادو شده و افراد آن جا را به گلوله بستند که 12 دانش آموز و 1 معلم هم در این میان کشته شدند. قبل از این اتفاق هم تیراندازی در مدارس دیگر اتفاق افتاده بود، ولی این رویداد یک قتل عام بی سابقه تلقی می شد. ماموران به دنبال یافتن علت این رویداد، به این نتیجه دست یافتند که مجرمین قبل از ارتکاب چنین جرم دلخراشی، زمان بسیاری را صرف بازی های خشونت آمیز کرده بودند.

از آن زمان، طبق گزارشات مطبوعات، دلیل این گونه قتل عام ها، تمایلات مجرمین به بازی ها و سرگرمی های خشن اعلام شده است. همچنین جوان 20 ساله ای 20 دانش آموز کلاس اولی و 6 مربی مدرسه سندی هوک در کانکتیکات را در سال 2012 کشت که تنها دلیل این اقدام الگو گرفتن او از بازی های ویدئویی خشونت آمیز شناخته شده است. همین طور در همان سال جوان 24 ساله ای، ده ها تن از مردم سالن سینما را در آرورا کلرادو به ضرب گلوله کشت.

شاید گزارشات اعلام شده دلیل خوبی برای این اتفاقات باشد. طبق تخمین های زده شده، 97 درصد جوانان آمریکایی محبوب از محبوب ترین بازی های خشونت آمیز حال حاضر دنیای بازی استقبال کرده اند. و هم چنین در سال 2008 جوانان به طور میانگین 13.2 ساعت در هفته مشغول بازی های ویدئویی بوده اند. مهم ترین سوالی که باعث ایجاد شکاف بین نسل ها است این است که چگونه می توان به ارتباط بین بازی های ویدئویی و خشونت های واقعی که تاثیرات همه جانبه شگفت انگیزی بر ذهن جوانان دارد، پی برد؟

همانگونه که میدانیم بازی های ویدئویی از اواسط 1970 وجود داشته اند و بنابراین هیچ دیدگاه و نظریه نزدیک به واقعیت راجع به شواهد تجربی تاثیرات خشونت این بازی ها وجود ندارد. علاوه بر این، خشونت هایی که در تلویزیون نمایش داده می شود به عنوان یک منبع محرک تاثیرگذار خشم بر روی انسان ها می باشند. اما افزایش چشمگیر جنایات خشونت آمیز در جوانانی که به بازی های ویدئویی علاقمند هستند، باعت می شود آن ها به این تمایل داشته باشند که اتفاقات و رویداد هایی که در بازی های ویدئویی رخ می دهد را به صورت واقعی در دنیای حقیقی اجرا کنند که مسلما نتیجه ای جز جرم و جنایت و خونریزی در پی نخواهد داشت.

ادامه دارد...

منبع : Howstuffworks