کهکشان کوتوله مهر تاییدی بر نظریات ماده تاریک

به گزارش کلیک، علت اینکه این کهکشان مخفی باقی مانده این است که به طرز عجیبی کم نور است؛ در حقیقت کم نور ترین کهکشانی است که تا کنون کشف شده است. و اکتشاف جدید نشان می دهد که ممکن است باز هم تعدادی دیگر از این کهکشان ها در اعماق فضا وجود داشته باشند. یافتن اطلاعات جدید در مورد ماهواره های کهکشان ها، کلیدی برای درک نحوه تشکیل کهکشان، و نقش ماده اسرار آمیز تاریک در نگه داشتن آن‌ها کنار یکدیگر خواهد بود.

۵۰ کهکشان وجود دارد که می دانیم به دور کهکشان ما در گردش‌اند و تقریبا ۴۰ تای آن‌ها کم نور هستند که آن ها را در رده کهکشان های کروی کوتوله قرار می دهند.

پنجاه کهکشان ماهواره ای شاید زیاد به نظر برسد اما مشکل اینجاست که درک فعلی ما از ماده تاریک و نحوه کناره هم نگه داشتن کهکشان ها می گوید که ما باید صدها کهکشان ماهواره ای به دور خود داشته باشیم.

این مساله با نام مساله ماهواره های گم شده شناخته می شود و تا کنون ستاره شناسان نتوانسته اند توضیحی در این مساله بدهند که آیا درک ما از ماده تاریک اشتباه است یا اینکه بسیاری از این ماهواره ها در فضا پنهان شده اند.

اکنون محققین عنوان می‌کنند که دومی می‌تواند درست باشد.

تا همین اواخر ما این توانایی را نداشتیم که هیچ کهکشانی کم نور تر از قدرمطلق -۸ را شناسایی کنیم. مقدار مطلق درخشان ترین جرم سماوی است که از فاصله ۱۰ پارسک دیده می شود(۳۲٫۶ سال نوری).

برای مقایسه، قدر مطلق در طول موج نوری(طیفی که ما می تونیم ببینیم) برای کهکشان آندرومدا -۲۱٫۷۷ و از ماژلانی بزرگ ۱۸٫۳۵ است.

بنابراین هرچند که -۸ بسیار کم نور است، این ماهواره جدید بسیار تاریک تر از آن است و قدر مطلق -۰٫۸ را دارد که باعث می شود تاریک ترین ماهواره کهکشانی کشف شده باشد.

ماهواره جدید Virgo I نام گذاری شده است زیرا درست در مسیر صورت فلکی Virgo(سنبله) در آسمان شب قرار دارد.

Virgo I با استفاده از تلسکوپ سوبارو ۸٫۲ متری در هاوایی کشف شده و به دلیل دیافراگم وسیع آن می تواند نور بیشتری نسبت به سایر تلسکوپ ها بتاباند.

تلسکوپ سوبارو توانست بخش بزرگی از آسمان شب را با استفاده از یک ابزار موسوم به Hyper Suprime-Cam (HSC) اسکن کرده و به دنبال مناطقی بگردد که تراکم بیش از حد ستارگان را دارند.سپس آن مناطق را برای یافتن شواهد، با دقت بیشتر جستجو می‌کند.

بر اساس این اطلاعات تلسکوپ توانست کهکشان کوتوله Virgo I را جدا سازی کند که ۲۴۸ سال نوری طول آن بوده و ۲۸۰،۰۰۰ سال نوری با خورشید فاصله دارد.

یکی از محققین، دیاسوکه هوما، از دانشگاه توکیوی ژاپن می‌گوید "ما با دقت داده‌های اولیه را بررسی کرده و متوجه شدیم ظاهرا یک حجم زیادی از ستارگان در صورت فلکی سنبله از نظر آماری جالب توجه هستند، و الگوی مشخصی از یک سیستم ستاره ای قدیمی در جدول رنگ ـ اندازه دارند. در نهایت تعجب متوجه شدیم این یکی از کم نور ترین ماهواره ها است و قدر مطلق - ۰٫۸ دارد. در واقع یک کهکشان است زیرا با شعاع ۱۲۴ سال نوری گسترده شده و از نظر سیستماتیک بزرگ تر از یک خوشه کروی است."

نکته هیجان انگیز ماجرا این است که اکنون میدانیم چگونه این کهکشان های فرا کم نور را شناسایی کنیم و ممکن است در آستانه کشف تعداد بیشتری از آن‌ها باشیم. و می توانیم نشان دهیم که درکمان از ماده تاریک و تکامل کهکشان ها صحیح بوده است.

این یک کشف کافی نیست که با اطمینان بتوان گفت در کهکشان چه خبر است اما تیم در تلاش است از تلسکوپ سوبارو برای شکار کهکشان های بیشتر استفاده کند.