قهرمان جت اسکی فرانسوی اختراع شگفت انگیز دیگری ثبت کرد

در هفته ی گذشته او یک ویدیو از جدیدترین محصولش منتشر کرد که عملکرد تخته ی پرنده ی هوایی خود را نشان میداد که بدون هیچ دنباله و یا شلنگ متصل به زمین پرواز می کرد (تخته های پرنده ی قبلی با یک شلنگ یا افسار به زمین وصل بودند که راحتتر کنترل شوند). هوا بوسیله ی یک موتور توربین جت به داخل حفره ی هوایی تعبیه شده در آن کشیده می شود و به فرد اجازه می دهد تا حدا کثر ارتفاع ۳۰۰۰ متر ( ۱۰ هزار فوت) و حداکثر زمان ۱۰ دقیقه پرواز کند. این روزها، روزهای اولیه ی این محصول شگفت انگیز است و در طول زمان انتظار می رود که رقابت بسیار تنگاتنگی بین این تخته ی پرنده و جت پک JB9 "دیوید میمن" شکل بگیرد.

همچنین پیش بینی می شود که هیچ فرد دیگری بجز فرانکی زاپاتا تجربه ی پرواز با تخته ی پرنده ی را نداشته است. قهرمان جت اسکی فرانسوی در سال ۲۰۱۱ با رونمایی از تخته ی پرنده کل جهان را مجذوب خود کرد، یک پلت فرم جت که یک طناب یا افسار مانندی از زیر آن آویزان بوده و به اندازه ی کافی نیروی تراست (نیروی بالابرنده یا جلوبرنده (Thrust)) تولید می کند که فردی را که روی آن ایستاده، ۹ متر بالا ببرد و به فرد اجازه دهد تا تمام حرکات ایروبیک را بتواند رو هوا اجرا کند.

خیلی ساده تخته ی پرنده به یکی از پرطرفدارترین سرگرمی های رایج در تعطیلات تبدیل شد، افرادی که شیطنت های زیاد داشتند و همیشه بدنبال چالش های جدید بودند، از طرفداران تعصبی این تخته پرنده شده بودند. در واقع این پرواز یک پرواز مهارتی بود که به تمرکز بالایی نیاز داشت و افراد زیادی را به دلیل عدم کنترل درست به داخل آب هدایت نمود و سقوط کردند(البته آسیب ندیدند و تنها عواقب سقوط خیس شدن بود). اما این تنها وسیله ی ایمن و قابل دسترس برای افرادی است که می خواهند پرواز را تجربه کنند و طبق شواهد بدست آمده احتمالا فرانکی یک ایده ی فراتر و بهتر در ذهن خود می پروراند که هیچ یک از ما از آن با خبر نیستیم.

در طول هفته گذشته، زاپاتا ویدیویی از جدیدترین اختراع خود، یعنی تخته پرنده ی هوایی را منتشر کرد. اما دیگر خبری از جت اسکی، طناب کنترلی متصل به زمین و شلنگ منتقل کننده آب نبود. (در نسخه های قدیمی این وسیله از شلنگ مخصوصی استفاده می شد که آب را با فشار از زیر تخته خارج می کرد و نیروی بالابرنده ایجاد می نمود.) اما جایگزینی هایی صورت گرفته است و واترجت با یک موتور توربین جت جایگزین شده و یک مخزن که مانند مخزن سوخت است به آن ضمیمه شده است.

در ویدیویی که زاپاتا منتشر کرده است، او به ارتفاع ۳۰ متر از سطح زمین اوج می گیرد و سپس شاهد بهترین پرواز و تکنیک های پروازی از یک اپراتور مالتی کوپتر(ماشین های پرنده) سرنشین دار هستیم. همانطور که مشاهده می کنید، مانند تست ها و امتحان های پروازی قبلی، زاپاتا با تدبیر و فراست خود آزمایش های این وسیله ی شگفت انگیز را روی آب انجام می دهد تا اگر مشکلی در پرواز بوجود آمد، او از آسیب در امان باشد وگرنه اگر همه ی این آزمایشات روی زمین انجام شود، مشخصا اگر یک مشکل کوچکی برای تخته پرنده هوایی بوجود بیاید، خلبان و یا فرانکی مشخصا پس از سقوط روی زمین به یک پن کیک تبدیل خواهد شد.

جزئیات این طرح عمدا به صورت اندکی منتشر شده، ولی زاپاتا تصاویر زیر را از این وسیله ی شگفت انگیز منتشر نموده است، تخته ی پرنده ای که می تواند تا ارتفاع ۳۰۰۰ متری سطح زمین به مدت ۱۰ دقیقه و با حد اکثر سرعت ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند.

این موضوع می تواند یک لیگ رقابتی بین زاپاتا، دیوید میمن و نلسون تایلر تشکیل دهد. نلسون تایلر و دیوید میمن از اولین کسانی بودند که اولین بار جت پک JB-9 را ارائه دادند. و این پروژه زاپاتا را با سوال های مشابه آنچه برای جت پک بود، مواجه کرد. ۱) هنگامی که موتور از کار بیفتد، راه حل چیست؟ ۲) چطور می توان این وسیله را به اندازه کافی امن و ایمن ساخت تا افراد عادی و غیر متخصص بتوانند از آن استفاده کنند؟ ۳) آیا می توان این وسیله را به مردم فروخت؟

پاراشوت یا چتر نجات در ارتفاع های زیر ۳۰ متر قابل استفاده نیستند، زیرا زمان کافی برای باز شدن و کاهش سرعت فرد و حفظ او از آسیب را ندارد. اما با توجه به شرایط باز شدن چتر و زمان سقوط، ارتفاع ۷۵ متر، کمترین میزان ارتفاعی است که یک فرد می تواند از چتر استفاده کند تا از آسیب سقوط در امان باشد. با همه ی این احوال و شرایط مردم باز هم علاقمند هستند که در کمترین ارتفاع ممکن پرواز کنند و مانند یک پرنده از بالا نظاره گر جهان زیر پای خود باشند. بدین معنی که هردو وسیله یعنی تخته پرنده هوایی و چت پک JB-9 باید در حداقل ارتفاع محاسبه شده (۹ تا ۶۰ متر) استفاده شود و در این ارتفاع ها هریک از مشکلات احتمالی برای جت پک و یا تخته پرنده از مشکل موتوری گرفته تا تمام شدن سوخت، می تواند به یک سانحه ی وحشتناک و فاجعه بار تبدیل شود. با توجه به اینکه هیچ بال و یا سیستم فرود چرخشی خودکار برای این وسیله در نظر گرفته نشده، برای فرود آمدن روی زمین این تخته ی پرنده تنها متکی به نیروی بالابرنده ی خود است که از آن بهره می گیرد و باعث فرود ایمن و امن آن می شود.

هنوز مسئله ی ایمنی و سلامت فرد خلبان یک مسئله ی جدی و جانبی این تخته ی پرنده است، تخته ی پرنده کاملا یک پلت فرم پروازی است و تا به حال فقط فرانکی زاپاتا یک خلبان کامل و تمام عیار آن است. در ابتدا پرواز با این وسیله ممکن است کمی ترسناک بنظر برسد ولی او با کنترل و پرواز ماهرانه ی تخته پرنده آن را به صورت یک وسیله ی چابک و سرگرم کننده نشان می دهد و بسیار جالب و شگفت انگیز است که شاهد پرواز اشیا و یا انسان ها باشیم و ببینیم که به راحتی از یک مکان به مکان دیگر حرکت می کنند، ولی به طور حتم باید یک مسابقه بین زاپاتا و میمن همراه با جت پک خود برگزار شود که باید از مسابقات پرطرفدار و پرهیجان سراسر دنیا باشد.