محتوای داستانی و تغییرات در گیم پلی می‌تواند بازی‌ها را متمایز کنند
رسانه کلیک - هم بنیانگذار کوییز آف کینگز با اعلام اینکه سالانه 15 میلیارد درآمد آنهاست، اعتقاد دارد محتوای داستانی و تغییرات در گیم پلی می تواند باعث ایجاد تمایز در بازی ها شود.
صنعت بازی سازی در ایران با چالش‌های زیادی روبه‌روست. چالش‌هایی که از کمبود نیروی انسانی و عدم حضور سرمایه‌گذارها در این صنعت سرچشمه گرفته و ادامه دارد. با این که در سال‌های اخیر بازی‌های ایرانی با نمونه‌های موفقی چون کوییز آف کینگز، آمیرزا و... همراه بوده، اما شاید تعداد این بازی‌ها از تعداد انگشتان دو دست فراتر نرود. کمبود بازی های ایرانی در صنعت بازی سازی ایران یکی از موارد مشخصی است که نباید از کنارش به راحتی گذشت و به وفور باید به آن پرداخت.
امیر حسین ناطقی، هم‌بنیانگذار بازی کوییز آف کینگز در پنلی تخصصی در جشنواره وب و موبایل بابلسر درآمد سالانه این بازی را 15 میلیارد تومان اعلام کرد. در حاشیه جشنواره وب و موبایل بابلسر فرصتی دست داد تا پای صحبت‌های امیر حسین ناطقی بنشینیم و سعی کردیم سوالاتی که داریم را پیش روی ناطقی گذاشته و پاسخ دریافت کنیم.
اولین سوالی که پیش روی ناطقی قرار می‌دهیم، این است: چرا سرمایه گذاران ریسک ورود به دنیای بازی سازی را نمی‌پذیرند؟ توصیه شما به عنوان یک بازی ساز موفق که به درآمد سالانه قابل توجهی دست یافته به آنها چیست؟
ناطقی با عنوان اینکه این سوالات برای همه وجود دارد، تاکید می‌کند: «سرمایه‌گذاران معمولی حتما به پاسخ این سوال فکر می‌کنند که در صورت ورود به دنیای بازی، پولم برمی‌گردد یا خیر. اما سرمایه‌گذار حرفه‌ای قطعا می‌داند با چه ریسکی روبه‌روست و شاید از 10 مورد تنها یک سرمایه‌گذاری او موفق باشد و همان یک مورد بتواند همه سرمایه‌گذاری‌های ناموفق قبلی را جبران کند.»
به اعتقاد ناطقی، صنعت بازی به اندازه کافی شناخته نشده و آنقدرها نمونه موفق در ایران وجود ندارد که سرمایه‌گذاران را متقاعد کند. او با عنوان این مطلب ادامه می‌دهد: «البته اگر اعداد و ارقام این حوزه را ببینند، مطمئنا به راحتی قانع می‌شوند که در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند. چراکه سود بالا و ریسک کمتری دارد.»
هم بنیانگذار کوییزآف کینگز با اشاره به اینکه بازی سازی بازار گسترده‌ای دارد، تصریح می‌کند: «صنعت بازی را می توان در سطح بین‌المللی گسترش داد. در حالی که توسعه یک استارتاپ ایرانی در دیگر کشورها اصلا کار آسانی نیست.»
او با ارایه مثالی ادامه می‌دهد: «خیلی از دوستان ما هستند که از ایران شروع کردند و الان هم در خارج از کشور در حال درآمدزایی هستند. از این رو صنعت بازی بستر بسیار مناسبی برای سرمایه‌گذاری است و فقط باید بیشتر از این دیده شود و اکوسیستم ما هم فعالیت بیشتری داشته باشد.»
ناطقی معتقد است افرادی که این صنعت را می‌شناسند، بسیار کم هستند و از این رو فعالانش بیشتر مایل به تولید هستند و با این توضیح ادامه می‌دهد: «از این رو ممکن است خیلی با آمار و ارقام، نیازهای سرمایه‌گذاران و مدیریت آشنایی نداشته باشند که اگر این طور نبود، حالا نمونه‌های موفق‌تری داشتیم.»
او با ارایه راه‌حلی تاکید می‌کند: «به‌نظرم اگر آموزش‌‌های لازم داده شوند و از صنایع دیگر وارد صنعت بازی شوند، احتمالا حلقه‌های مفقوده این سیستم پیدا می‌شوند.»
ناطقی در پاسخ به این سوال که شاید فعالان صنعت بازی به اندازه فعالان استارتاپی به اندازه کافی دور هم جمع نمی‌شوند و از این رو اخبار کمی در این‌باره منتشر می‌شود و در نهایت اطلاعات و دیتای کمی در دسترس سرمایه گذاران قرار می‌گیرد، می‌گوید: «اتفاقا دورهمی‌های فعالان صنعت بازی همیشه برگزار می‌شود. ما یک کمیسیسون بازی‌های رایانه‌ای داریم که بزرگان این حوزه هر دو هفته یکبار دور هم جمع می‌شویم و تبادل نظر داریم. همچنین در رویدادهایی که آوا گیمز یا بنیاد بازی‌های رایانه‌ای برگزار می‌کنند، دور هم جمع می‌شویم. حداقل بزرگان این حوزه و نمونه‌های موفق همیشه و به‌طور مرتب دور هم جمع می‌شویم.»
او در پاسخ به سوالی در خصوص اینکه شاید ضعف از طرف بزرگان صنعت بازی باشد که با عدم اطلاع رسانی باعث نمی‌شوند کوچکترهای صنعت بازی وارد میدان شده و از تجربیات آنها بهرمند شوند، تصریح می‌کند: «این مورد بستگی به شرایط دارد. مثلا در کمیسیون چنین چیزی ممکن نیست، اما در رویدادها اطلاع رسانی انجام می‌شود و در این زمینه آوا گیمز خیلی فعال است. در کل نسبت به سایزی که اکوسیستم دارد، رویدادها خوبی برگزار می‌شود و کوچکترها باید استفاده کنند.»
هم بنیانگذار کوییز آف کینگز با اشاره به کیک بزرگی که در صنعت بازی سازی وجود دارد، می‌گوید: «من معتقدم که خلوص این اکوسیستم بسیار بالاست و همه دارند کمک می‌کنند که این کیک را بزرگتر کنند. صنعت ما شاید کوچک باشد اما پتانسیل بسیار بالایی برای بزرگتر شدن دارد. از این رو همه فعالان این حوزه تلاش می‌کنند که این صنعت وسعت بیشتری پیدا کند.»
او در انتها در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه جای چه بازی‌هایی در صنعت گیم ایران خالی است و تولیدکنندگان ما باید سراغ چه بازی‌های بروند؟ اضافه می‌کند: «هر سبک بازی می‌تواند تعداد زیادی بازی داشته باشد و فقط محدود به یک بازی نیست. مثلا ممکن است هر کاربر یک بازی را بیشتر از یک ماه انجام ندهد و سراغ بازی جدید برود. کاری که می‌توان انجام داد این است که ترندهای خارجی موفق بررسی شوند. اگر ممکن بود که نمونه ایرانی آن ساخته و ارزش افزوده ایجاد کند، تولیدکنندگان سراغ آن ها بروند.
بازی‌هایی که محتوا دارند کارشان راحت‌تر است. همچنین داستان و تغییرات در گیم پلی بازی می‌تواند این بازی‌ها را نسبت به بقیه متمایز کند.»