روتر Google Wifi بهترین گزینه برای خانه های بزرگ

به عنوان یک کاربر فعال در حوزه فناوری، باید دقت بیشتری در انتخاب روتر خود داشته باشیم. روترهایی که اکثر سرویس دهنده‌های اینترنت ارائه می‌دهند به درد ما نمی‌خورند. حتی اگر با این تصور که یک روتر نسبتاً گران دیگر نیازی به ارتقا دادن ندارد اقدام به خرید کنیم خیلی زود به اشتباه خود پی خواهیم برد.

ظاهر

روتر گوگل کاملاً خنثی است. این دستگاه به آرامی کار خود را انجام می‌دهد و در پس‌زمینه خود محو می‌شود. حجم و ارتفاع دستگاه به اندازه دو عدد Echo Dot (تقریباً به اندازه نعلبکی) است که روی هم سوار شده باشد و صادقانه بگوییم، خیلی وقت‌ها اصلاً متوجه حضور دستگاه نمی‌شویم.

نکته مثبت بعدی این است که ارتباطات سیمی زیر هر بخش مخفی شده است. هر دو درگاه برق و اترنت در زیر روتر قرار گرفته و طراحی آن به شکلی است که سیم‌ها به دور از دید کاربر از پشت دستگاه خارج می‌شوند. این طراحی برای افرادی که از سیم‌ها متنفر هستند، خیلی جذاب است.

اتصال

در آزمایش ما، با توجه به که این که نمی‌خواستیم برای اتصال WiFi از روتر گوگل استفاده کنیم، به روتر خود ISP برگشتیم، دستگاهی که حداقل از نظر اندازه نسبت به روتر Linksys اصلی‌مان خیلی کوچکتر بود. این دستگاه از نظر عملکرد نقص‌های زیادی داشت ولی فقط لازم بود گوگل WiFi را به آن وصل کنیم تا به مودم تبدیل شود.

بعد از این که اولین بخش دستگاه را به برق، و بعد با کمک اترنت به روتر وصل کردیم، با استفاده از اپلیکیشنی که برای موبایل طراحی شده بود ادامه راه‌اندازی را انجام دادیم. شاید باورتان نشود، ولی کل این فرآیند ۹۰ ثانیه هم طول نکشید. برای وصل شدن به روتر کافی است اپ را باز کنید، آدرس روتر گوگل که در زیر آن نوشته شده را تایپ نمایید، سپس SSID و گذرواژه را وارد کنید.

پیکربندی بخش‌های بعدی از این هم ساده‌تر است. فقط باید آن‌ها را به برق بزنید و به اپلیکیشن بگویید که دستگاه‌ها بالا آمده‌اند. خود اپ آن‌ها را پیدا کرده و برای کل خانه یک شبکه بزرگتر می‌سازد.

بعد از این که گوگل روترها را پیدا کرد، در عرض چند دقیقه می‌توانید آن‌ها را پیکربندی کنید. آنگاه یک نوتیفیکیشن می‌گیرید که اعلام می‌کند دستگاه‌ها آماده هستند و کار تمام است. در طول همه این سال‌ها که کاربر اینترنت هستیم، هرگز روتری ندیده بودیم که راه‌اندازی و استفاده از آن این قدر راحت باشد.

اما عملکرد آن چطور است؟

اگر سیستم به درستی کار نکند زیبایی و اتصال، دیگر اهمیت چندانی ندارد. خوشبختانه روتر گوگل وای فای در این زمینه هم نمره خوبی می‌گیرد. این دستگاه نه تنها عملکرد خوبی دارد، بلکه به نظر هوشمندانه‌ترین و در دسترس‌ترین روش برای رساندن پوشش سیگنال به تمام نقاط منزل است.

این‌ها همه به لطف شبکه مش امکان‌پذیر است. اگر با مش آشنا نیستید، باید گفت مش گروهی از روترهای متصل است که یک شبکه بزرگتر را به وجود می‌آورد. هر روتر در یک قسمت خانه قرار داده می‌شود، ولی همه با هم هماهنگ هستند و با جابه‌جا شدن لازم نیست به شکل دستی بین روترها سوئیچ کنید. با این روش دیگر هیچ نقطه کوری که سیگنال به آن جا نرسد نخواهید داشت.

نکته جالب این است که استفاده از روتر سوم عملاً برای یک خانه ۲۶۰ متر مربعی زیاده‌روی است و دو روتر به حد کافی همه نقاط آن را پوشش می‌دهد.

در این سیستم نرم‌افزار هم به اندازه سخت‌افزار اهمیت دارد. اگرچه در این دستگاه بخشی از ویژگی‌هایی که گیک‌ها عاشقش هستند وجود ندارد، ولی این رویکرد ساده برای اکثر کاربران کافی است. استفاده از اپلیکیشن برای راه‌اندازی دستگاه هم باعث شده است تا روتر گوگل وای فای تا حد ممکن به قابلیت Plug-and-Play نزدیک شود.

این اپلیکیشن علاوه بر راه‌اندازی آسان دستگاه، انجام همه کارهای سنگین روزانه را هم بر عهده می‌گیرد. به این طریق (هم برای شبکه مش و هم برای سیگنال‌های ورودی) می‌توانید تست سرعت بگیرید، شبکه‌های مهمان تعریف کنید و یا برنامه‌ای تنظیم نمایید که فقط در ساعات خاصی به فرزند شما اجازه رفتن به شبکه‌های اجتماعی را بدهد. علاوه بر این، می‌توانید اولویت استفاده از پهنای باند خانه را به دستگاه‌های خودتان بدهید تا سرعتتان بالا برود.

این سیستم برای اکثر خانه‌ها بهترین گزینه است. سادگی، زیبایی و عملکرد مناسب از جمله مزایای این دستگاه به حساب می‌آید.

روتر گوگل وای فای در بسته تکی با قیمت ۱۲۴ و در بسته سه‌تایی با قیمت ۲۷۹ دلار به فروش می‌رسد.