کرونا چه بلایی سر ضریب هوشی کودکان آورد؟
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد کودکان متولد شده در دوران همه‌گیری ویروس کرونا عملکرد کلامی، حرکتی و شناختی کمتری در مقایسه با کودکانی دارند که قبل از شیوع این ویروس متولد شده‌اند.
یک دهه قبل از شیوع کرونا، میانگین نمره ضریب هوشی در آزمایش‌های استاندارد برای کودکان بین 3 ماه تا 3 سال حدود 100 بود؛ اما برای کودکانی که در دوره شیوع این بیماری متولد شده‌اند، عدد ضریب هوشی به 78 کاهش یافته است.
محققان این مطالعه از بیمارستان رود آیلند و دانشگاه براون هستند. آنها از یک تحقیق زمانی در زمینه رشد عصبی کودکان، برای بررسی نمرات شناختی عمومی دوران کودکی در سال‌های 2020 و 2021 در مقایسه با دهه قبل «2011-2019» استفاده کردند.
این تحقیق به عنوان مطالعه رزونانس «RESONANCE» دانشگاه براون شناخته می‌شود.
تحقیقات روی 672 کودک سالم بین 3 ماه تا 3 سال از ایالت رود آیلند در آمریکا صورت گرفت. کودکان از نظر سن، جنسیت و شاخص‌های شناختی بررسی شدند.
1000 روز اول زندگی کودک، یک دوره مهم و حساس برای رشد کودک است. عوامل محیطی از جمله سلامت روحی و جسمی مادر، تغذیه، تحریک و مراقبت می‌تواند بر رشد جنین و نوزاد تأثیر بگذارد.
محققان دریافتند که حتی در صورت عدم ابتلای مادر یا کودک به بیماری کرونا، تغییرات محیطی مرتبط با این همه‌گیری به طور قابل توجهی رشد منفی بر نوزادان و کودکان گذاشته است.
مردان و کودکانی که از لحاظ اقتصادی در سطح پایین‌تری از جامعه زندگی می‌کنند، آسیب‌های بیشتری دیده‌اند.
پژوهشگران این مطالعه اعلام کردند: «نوزادان بطور ذاتی استعداد قوی برای ایجاد روابط، کشف، جستجوی معنا و یادگیری دارند. اما آنها بسیار آسیب‌پذیر هستند. کودکان برای سلامت روانی و جسمی خود کاملا به سرپرستان خود وابسته‌اند.»
با اجرای قرنطینه‌های طولانی مدت به دلیل شیوع کرونا و فقدان حمایت لازم از سوی خانواده یا سرپرست، نوزادان بسیاری از تجربیات طبیعی در سنین رشد محروم شده‌اند.
به دلیل فشارهای مالی ناشی از همه‌گیری این بیماری و محدود بودن گزینه‌های مراقبت از کودک، محیط خانه نیز استرس‌زا و ناپایدار شده است. والدین مجبور به کار همزمان و مراقبت از کودکان هستند و ممکن است نتوانند زمان قابل توجهی را به ایجاد محیط امنِ نوزادان اختصاص دهند.
شان دیونی، نویسنده اصلی مطالعه و استادیار تحقیقات اطفال در دانشگاه براون به روزنامه گاردین گفت: «استرس و اضطراب طولانی مدت والدین باعث کاهش تعامل کودک به میزان قابل توجهی شده است.»
البته در این مطالعه، تاثیر استفاده از ماسک توسط کارکنان در طول ملاقات‌ها و ارزیابی‌های کودکان بررسی نشد.
ناتوانی نوزادان در مشاهده حالات کامل صورت محققان ممکن است نشانه‌های غیرکلامی را حذف کرده یا درک سوالات و دستورالعمل‌های آزمون را تغییر داده باشد.
با این حال، کودکانی که قبل از شیوع کرونا متولد شده‌اند و سال‌های اولیه عمر خود را پشت سر گذاشته‌اند، علیرغم تکمیل ارزیابی‌ها با کارکنانی که ماسک زده بودند، کاهش مهارت یا عملکرد از خود نشان ندادند.
این که آیا این نمرات شناختی پایین تاثیر طولانی مدت خواهند داشت یا خیر، در حال حاضر مشخص نیست. اما با توجه به گستردگی مشکل کشف شده در این مطالعه، یک تحقیق جامع‌تر در سطح جهانی لازم است.