آیا اشیای نورانی مشاهده شده در آسمان همان یوفو ها هستند؟

به گزارش کلیک، زمانی که شیء عجیبی در آسمان ظاهر می شود، همه ما فکر می کنیم که آن شیء ابتدا توسط ستاره شناسان که زمان زیادی را به مشاهده آسمان اختصاص می دهند، دیده شده است. ولی ستاره شناسان حرفه ای و آماتور معمولا مواردی که می بینند را پای یوفو ها نمی نویسند. از آنجایی که آن ها آسمان را زیاد رصد می کنند، قادرند هر رویداد و شیئی را فارق از آن که چقدر عجیب و غریب است، در آسمان مشاهده کنند. در اینجا قصد داریم لیست اشیایی که مردم اغلب با یوفو ها اشتباه می گیرند را معرفی کنیم.

موشک های پرتاب شده

صبح روز ۲ سپتامبر سال ،۲۰۱۵ بسیاری از مردم میامی فلوریدا شیء نورانی و در حال حرکت عجیبی را در آسمان مشاهده کردند. بسیاری از آن ها با ارسال پیام هایی در توییتر و فیسبوک این شیء را یک یوفو خواندند، ولی افراد دیری نیز بودند که می دانستند آن شیء موشک Atlas V است که از پایگاه "کیپ کارناوال" پرتاب شده است.

برخی از ناظران شیء در حال حرکتی را همراه با یک یا دو دنباله عجیب دیده بودند که سرعت کمی داشته و ظاهر آن نیز به طور پیوسته عوض می شده است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که یک ناظر به اندازه ای خوش شانس باشد که بتواند یک فضاپیما را دقیقا پس از پرتاب مشاهده کند: شما ممکن است در حال تماشای مرحله جدا سازی بخش های مختلف موشک و یا روشن شدن موتور بخش جدید باشید.

به فیلم زیر نگاهی بیندازید. این فیلم مربوط به پرتاب یک موشک در سال ۲۰۰۹ است که با شکست مواجه شد. متخصصان معتقدند این موشک به پروژه آزمایش موشک قاره پیما و بالستیک روسیه مربوط است.

قطعات استفاده شده موشک ها

اشیای موجود در مدار سیاره زمین نیز می توانند در هنگام شب نور هایی منعکس کنند. پس از پرتاب هر موشک و قرار دادن ماهواره در مدار؛ قطعات موشک برای هفته ها، ماه ها و حتی سال ها در مدار زمین باقی می مانند. همین طور که این قطعات به دور زمین می چرخند، هر از گاهی در معرض نور خورشید قرار گرفته و نور آن را به زمین منعکس می کنند و ناظران زمینی آن را به شکل یک ستاره در حال حرکت که به مرور نورش کم می شود، مشاهده می کنند.

یکی از رویت های جالبی که از این پدیده قابل مشاهده است، مشاهده نوری است که از یک نقطه ثابت در آسمان دیده می شود. اما این اتفاق چگونه روی می دهد؟

ماهواره هایی که در مدار زمین آهنگ (مداری که سرعت چرخش آن با سرعت چرخش زمین یکسان است) قرار می گیرند باید تا فواصل بسیار دوری، در حدود ۳۵٫۷۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین، پرتاب شوند. موشک ماهواره بری که ماهواره را در این مدار قرار می دهد، خود نیز در مدار باقی می ماند. ولی به جای داشتن مدار دایره ای، مداری که آن ها در آن چرخش می کنند به شکل یک بیضی باریک است. این قطعات ممکن است انوار عجیب و غریب چشمک زنی را تولید کنند که از زمین قابل مشاهده باشد. اما چگونه؟ بسته به موقعیت و چشم انداز ناظر از آسمان، انوار چشمک زن و نامنظم ساطع شده از بدنه موشک در حال چرخش در مدار زمین آهنگ ممکن است به صورت ثابت به نظر برسد. این پدیده نادر زمانی اتفاق می افتد که بدنه موشک در مدار بیضوی شکل خود در حال دور شدن و یا نزدیک شدن به زمین باشد. در واقع این از همان اصلی پیروی می کند که باعث می شود ما یک هواپیما موجود در دوردست ها را که به ما نزدیک می شود و به سمت ما می آید را در آسمان ثابت می بینیم. با چشم های غیر مسلح، نور چشمک زن مکرر این پدیده باعث می شود ما گمان کنیم که محل نور ثابت است. اگر شما روزی موفق شدید چنین نوری را در آسمان ببینید، سریعا دوربین دو چشمی خود را بردارید. بزرگنمایی این پدیده باعث می شود که شما متوجه شوید، جسم نورانی در حال حرکت است و ثابت نیست.

بالن های جوی

دیدن یک شیء بزرگ و گرد در آسمان می تواند عجیب باشد و ممکن است آن ها ثابت به نظر برسند. سالانه بالن ها و کره های مختلفی توسط افراد متفاوت برای اهداف مختلف به آسمان رها می شود. برای مثال جهت اهداف هواشناسی و یا بررسی جو. اگر چه این بالن ها توسط باد در حال حرکت هستند، ولی به دلیل فاصله زیاد از چشم ناظران زمینی ممکن است ثابت به نظر بیایند. یک دسته از این بالن ها به پروژه لون (Loon) شرکت گوگل مربوط می شود که توسط دانشگاه MIT به عنوان یکی از پروژه های موفق فناورانه در سال ۲۰۱۵ شناخته شده است. هدف پروژه لون فراهم کردن پوشش اینترنت در مناطق دور افتاده و صعب العبور است. این بالن های می توانند تا ارتفاع ۱۸۳۰۰ متری که دو برابر ارتفاع هواپیماهای تجاری است پرواز کنند. این بالن ها قابلیت بازتابندگی نور را دارد و دیدن آن ها در آسمان ممکن است با یوفو اشتباه گرفته شود.

ماهواره های موجود در مدار زمین

ماهواره ها را می توان به راحتی با چشم غیر مسلح یک یا دو ساعت قبل از طلوع و بعد از غروب آفتاب در آسمان مشاهده کرد. از آنجایی که ماهواره ها در مدار هایی با ارتفاع زیاد هستند، حتی اگر ناظر زمینی در ساعات تاریکی شب باشد می تواند نور بازتاب شده خورشید توسط آن ها را مشاهده کند. ماهواره ها در این حالت شبیه به ستاره های در حال حرکتی هستند که با ورود به سایه زمین کم کم ناپدید می شوند. بعضی از ماهواره ها، مانند تلسکوپ فضایی هابل در برخی اوقات نور خورشید را به طور کامل بازتاب می دهند و موجب پدیدار شدن درخششی خاص در آسمان می شود. ماهواره های ایریدیوم که برای پوشش ارتباطی تلفن های همراه در مناطق دور افتاده استفاده می شود، دارای آنتن های بسیار براقی هستند که درخشش زیادی حاصل می کنند. درخشش حاصل از این ماهواره ها حتی از سیاره زهره نیز پر نور تر به نظر می رسد و ممکن است برای یک یا دو ثانیه نقطه نورانی عظیمی را در آسمان تولید کنند.

دود حاصل از هواپیما

معمولا دود و بخار حاصل از موتور هواپیماهای جت توسط افراد عادی با شهاب سنگ، ستاره دنباله دار و یا یوفو های عجیب و غریب اشتباه گرفته می شود. این بخار توسط هواپیما ها در ارتفاع زیاد تولید می شود. این خط دود یا بخار بسیار قابل توجه است، به ویژه هنگامی که در غروب آفتاب و در جهت مغرب دیده شود. این بخار ها در زمان غروب خورشید این طور به نظر می رسند که گویا یک شیء در حال سوختن شبیه شهاب سنگ به آرامی در حال سقوط به روی زمین است. اما این شیء نه در حال سوختن است و نه در حال سقوط، بلکه فقط دودی است که از موتور هواپیما آزاد می شود. فاصله زیاد هواپیما باعث می شود ناظر زمینی حرکت آن را آهسته تشخیص دهد. پس شما باید بدانید این ها یوفو نیستند و همان هواپیماهای جت معمولی خودمان هستند. همچنین با دیدن این پدیده نباید فکر کنید که شما یک ستاره دنباله دار دیده اید، چرا که ستاره های دنباله دار هفته ها و ماه ها قبل از نزدیک شدن به زمین در رسانه های مختلف خبر ساز می شوند. ستاره های دنباله دار را می توان روز ها و حتی هفته های پی در پی در آسمان مشاهده نمود، نه فقط برای چند دقیقه. بنابر این با دیدن دود در آسمان خیال شهاب سنگ، ستاره دنباله دار یا فضاپیمای در حال سقوط را از سر خود بیرون کنید.

فانوس های چینی

این فانوس ها یا بالن های پر شده از هوای داغ از جنس کاغذ شفاف هستند و از فاصله دور ممکن است اسرار آمیز به نظر برسند. مردم این فانوس ها را در جشنواره ها، مهمانی ها و مواردی از این دست به آسمان می فرستند. افراد روی زمین این فانوس ها را به شکل نور هایی در آسمان می بینند که به آرامی در حال حرکت است، و به محض اینکه شمع موجود در آن ها تمام می شود، نور مشاهده شده در آسمان نیز ناپدید می گردد. نور درخشان این فانوس ها برای دقایقی در آسمان قابل مشاهده است. هنگامی که دسته ای از این فانوس ها به هوا فرستاده شود، ممکن است باد آن ها را به ارتفاع بالاتری برده و در جهت های دیگری پخش کند که باعث گزارش دیدن یوفو توسط افراد دیگر می شود.

شهاب سنگ های درخشان

شهاب سنگ ها یا قطعات رها شده موشک ها در فضا می توانند یک دنباله عجیب و غریب از خود در آسمان به جا بگذارند. اکثر شهاب سنگ ها پس از مشاهده شدن در آسمان برای چند ثانیه و بر جا گذاشتن یک نور درخشان، مجددا ناپدید می شوند.

برخی از شهاب سنگ ها که به نام توپ های آتشین شناخته می شوند ممکن است بسیار پر نور باشند به حدی که آسمان تاریک را برای چند لحظه روشن کنند. این گونه از شهاب سنگ ها اگر کل زمین را در نظر بگیریم کاملا رایج است.

ستاره های در حال حرکت

تلاطم جوی یا لایه های دمایی مختلف موجود در جو می تواند یک ستاره درخشان، به خصوص آن هایی که در پایین افق هستند، را در حال حرکت نامنظم نشان دهد. ناظران با تجربه این پدیده را بار ها مشاهده کرده اند. اما باید دانست که این پدیده صرفا به خاطر جو زمین روی می دهد و به مرور زمان با بالا تر آمدن ستاره نسبت به افق و کاهش نور عبوری ستاره از جو، از بین می رود.

قاعدتا مشاهده یک شیء در حال حرکت در آسمان آن هم به صورت نامنظم بهترین گزینه برای گزارش مشاهده یوفو است، اما باید دانست که این فقط یک ستاره است و حرکت آن ناشی از اثر لایه های جو بر آن است.

سیاره زهره

سیاره زهره درخشان ترین سیاره منظومه شمسی و پس از خورشید و ماه سومین شیء درخشان قابل مشاهده در آسمان است. هر زمان که شما سیاره زهره را در آسمان مشاهده کنید درخشان خواهد بود و از تمامی ستاره های دیگر پر نور تر است. اما در یک زمان خاص از چرخش زهره و زمین به دور خورشید، این سیاره از چشم ناظران زمینی پر نور تر به نظر می رسد. این پدیده زمانی رخ می دهد که سیاره زهره در حال عبور از بین خورشید و سیاره زمین باشد و در این زمان زهره بسیار پر نور تر به نظر می رسد. در چنین مواقعی گزارش مشاهده یوفو به شدت بالا می رود.

اگر چه بسیاری از گزارشات مربوط به مشاهده یوفو قابل تفسیر و توضیح نیست، ولی اکثر آن ها قابل توجیه است.

اگر شما هم شیء عجیبی را مشاهده کردید بهتر است به جای ترسیدن و دست و پای خود را گم کردن شروع به کاوش و بررسی کنید. بهتر است یک دوربین دو چشمی تهیه کنید و در چنین مواقعی شیء مورد نظر را با چشم مسلح بررسی نمایید.