بررسی تحقق سفر در زمان از زبان دو استاد بزرگ فیزیک مدرن

به گزارش کلیک، مکالمات آن‌ها معانی مختلفی از "سفر زمان" را آَشکار کرد. در اینجا اشاره می‌شود که معنی سفر زمان در ادبیات و وضعیت علمی چگونه با یکدیگر یکی می‌شوند.

سیمون جان جیمز: ریچارد، عبارت "سفر زمان" برای یک فیزیکدان چه مفهومی داره؟

ریچارد بوور: سفر زمان برای فیزیک مدرن و هر کسی که به آسمان شب نگاه می‌کند و تجربه آن را دارد یک مبنا محسوب می‌شود. زمانی که ما به ستارگان و سیارات نگاه می‌کنیم، آن‌ها را می‌بینیم اما نه به صورتی که در حال حاضر هستند، بلکه به صورتی که در گذشته بوده اند.

برای سیارت، این تاخیر زمانی تنها چند دقیقه است اما برای اغلب ستارگان آُسمان شب، هزاران سال است. برای کهکشان ها که لکه های کم نور بسیار دور از ستارگان هستند، این تاخیر به میلیون ها یا میلیاردها سال می‌رسد. با مشاهده کم‌نورترین کهکشان ها با جدیدترین تلسکوپ های دنیا، ما قادر خواهیم در زمان سفر کرده و تاریخ جهان را مشاهده کنیم.

اما این بهترین نوع سفر در زمان نیست. این روش به ما اجازه می‌دهد به عنوان ناظر به گذشته نگاه کنیم. یکی از چالش های کلیدی برای فیزیک مدرن تعیین این امر است که آیا امکان نفوذ به گذشته وجود دارد؟

یکی از مفاهیم کلیدی نظریه نسبیت انیشتین  این است که اشیا در خط طولانی ۴D فضازمان وجود دارند. گرچه تمام مشاهدات بر امتداد خط دنیا که دو رویداد را به یکدیگر متصل می‌کند، توافق دارند؛ آن‌ها شاید دیدگاه مختلفی در مرود رخداد هم‌زمان داشته باشند یا در همان مکان اما زمان مختلفی رخ می‌دهند.

برای مثال در حالی که من پشت میزم نشسته و نهار می‌خورم، سپس کار کرده و چند ساعت بعد به خانه می‌روم، چند ناظر سریع ممکن است مرا ببینند که ناهار خورده و بلافاصله به خانه می‌روم. در نظریه انیشتین، زمان و فضا با یکدیگر مخلوط هستند: ما قادر نیستیم به‌طور جداگانه به آن‌ها فکر کنیم. ازاین‌رو می‌توانم خودم را تصور کنم که در نوار ۴D حرکت کرده و با سرعت نور به سمت آینده حرکت می‌کنیم.

اما آیا می‌توان نظریه انیشتین را گول زده و به سمت عقب در زمان حرکت کنیم؟ از جنبه اسمی پاسخ خیر است، اما علم چند دهه قبل بشر نیز می‌گفت پرواز برای انسان غیر ممکن است.

س ج ج: خب شما می‌توانید از داستان های عالی ایده بگیرید. شاید معروف ترین متن مربوط به سفر زمان، کتاب "ماشین زمان" نوشته اچ جی ولز باشد که برای اولین بار استفاده بشر از فناوری برای سفر در زمان را به تصویر کشید.

سایر تخیلات وی محقق شده بود. ایده های خلاقانه ی ولز منجر به داستان های مدرن سفر در زمان همچون "بازگشت به آینده" و "دکتر که" شد.

اما انواع مختلف داستان در زمان سفر می‌کنند: ارسطو مشاهده کرد یک داستان خوب آغاز، میانه و پایان دارد اما آن‌ها مجبور نیستند به ترتیب باشند.

حتی قطعه‌ی باستانی از ایلیاد هومر با قضاوت پاریس آغاز نشده، بلکه با اخم آشیل در نه سال پیش در جنگ تروا آغاز می‌شود.

نویسنده‌ای دیگر داستان را با قتل شروع نمی‌کند، بلکه کشف جسد را نشان می‌دهد و طرح داستان با کارآگاهی پیش می‌رود و داستان به عقب یا جلو حرکت می‌کند.

ر ب: آنچه در ادبیات آزاد است در عمل یک مانع محسوب می‌شود. گرچه نظریه‌های انیشتین به ما اجازه می‌دهند زمان را کشیده و کوچک کنیم اما ترتیب وقایع، ثابت می‌مانند.

درحالی‌که برای مثال مقتول ممکن است زندگی خود را در چند ثانیه پیش از مرگ جلوی چشم خود ببیند اما تجربه‌ی زندگی همیشه پیش از مرگ خواهد بود.

در نواحی داخلی دیسک سیاه چاله، فضا و زمان چنان درهم آمیخته اند که بسیار به رخ دادن سفر در زمان نزدیک اند اما هنوز کسی را نمی‌شناسم که راه خود را به آینده باز کرده باشد.

شاید حلقه ی جهان، آینده ی قدیمی را بریده و یک آینده جدید می‌سازد؛ به این ترتیب باعث ایجاد جهان های موازی در یک زمان می‌شود.

از نقطه دید رایج، مشکلات زیادی در ایده حلقه ی زمان وجود دارد. اما تفسیرهای مدرن مکانیک کوانتوم نشان می‌دهد که دنیا شاید درواقع شامل چندین آینده‌ی موازی باشد.

همه این آینده ها هم زمان وجود دارند اما ما تنها از یکی از آن‌ها آگاه هستیم. از این دیدگاه نیازی به ترس از سفر در زمان نیست.خط حلقوی جهان یک آینده‌ی محتمل دیگر را ایجاد می‌کند.

س ج : من از انعطاف سفر در زمان به عنوان  استعاره ای برای صحبت در مورد انواع مختلف تحقیقات آکادمیک، تحت تاثیر قرار گرفته ام. تاریخ و باستان شناس مثال های واضحی هستند اما در پروژه های اخیر من واقعا تحت تاثیر روان شناسی حافظه شرح حال قرار گرفته ام.

سرود کریسمس نوشته‌ی چارلز دیکنز نیز یک مثال دیگر از معنی آن در ادبیات است. اسکروچ به خاطرات گذشته اش سفر می‌کند و با انجام این کار تشویق به ایجاد تغییراتی در آینده خود می‌شود.

ر ب: این خیلی جذاب است که ایده های ادبی، درک علمی را به چالش می‌کشند. شاید ثابت شود هردوی این آینده‌های موازی به یک اندازه حقیقت دارند.