منتظر اتومبیل‌های بدون راننده در آینده ای نزدیک باشید

در دهه 1980 که بزرگ‌تر می‌شدم، در سن 17 سالگی گواهینامه رانندگی‌ام را گرفتم و تقریباً آخرین نفر از بین دوستانم بودم که گواهینامه می‌گرفتم. ابتدا استرس داشتم اما بعد از این‌که امتحان دادم، از خلاص شدن احساس شادمانی می‌کردم.اما امروزه بسیاری از جوانان فکر می‌کنند حق دارند از مسیرهای ممنوع عبور کنند و حتی مراقب هم نیستند.آمارهای دو دهه اخیر نشان می‌دهد که جوان‌ترها کمتر گواهینامه رانندگی گرفته‌اند و افراد مسن‌تر بیشتر.
به گزارش کلیک، مطالعه‌ای که توسط موسسه تحقیقات حمل‌ونقل دانشگاه میشیگان در این هفته چاپ شد، نشان می‌دهد که جوانان تمایل کمتری برای داشتن گواهینامه رانندگی دارند. نویسندگان این مطالعه، مایکل سیواک و برندون اسکاتل، بیان کردند که در ایالات‌متحده از سال 1983 تا 2014 در سنین 16 تا 44، درصد افراد دارای گواهینامه پیوسته در حال کاهش است. درصد افراد دارای گواهینامه در میان افراد هجده ساله، از 80 درصد به 60 درصد و در بین افراد 20 تا 24 ساله از 92 درصد به 77 درصد افت داشته است.
''لئونی''، مدل تغییرشکل یافته اتومبیل پاسات محصول شرکت خودروسازی فولکس‌واگن است که به عنوان یک خودروی تحقیقاتی مورداستفاده قرار می‌گیرد و بدون راننده در جاده‌های کشور آلمان هدایت می‌شود.
هرچند آمارها حکایت از این دارند که اتومبیل‌های بدون راننده از جمله وسایل حمل‌ونقل در آینده به شمار می‌روند، اما همین امروز هم، مردم آماده دریافت این فن‌آوری هستند. به همین دلیل است که مردم از راه‌اندازی سیستم‌های فراخواندن اتومبیل مانند اوبر (Uber)، لیفت (Lyft) و غیره که به عنوان یک تغییر بزرگ در نگرش ما در جابجایی و حمل‌ونقل محسوب می‌شود، استقبال کرده‌اند.
ریچارد والاس، رئیس بخش تجزیه‌وتحلیل سیستم‌های حمل‌ونقل در مرکز تحقیقات خودرو، گفت: 'آنچه ما با آن روبه‌رو هستیم، نسلی است که نمی‌خواهد پشت فرمان اتومبیل بنشیند.
با همه این‌ها، چه کسی می‌خواهد به فکر بیمه، تعویض روغن یا پارک کردن اتومبیل باشد؟
اما فقط جوان‌ترها نیستند که در حال تغییرند. بیشتر افراد مسن هم در اواخر عمر خود گواهینامه می‌گیرند، به‌طوری‌که از سال 1983 تا 2014، گرفتن گواهینامه در میان افراد 70 ساله یا مسن‌تر، 55 تا 79 درصد افزایش یافته است که نشان‌دهنده تمایل به گشت‌وگذار است. اما زمانی که مردم پیرتر شده و سرعت انجام واکنش‌ها و قدرت بینایی آن‌ها کمتر می‌شود، اتومبیل‌های بدون راننده می‌توانند این نقص را جبران کنند.
هر کسی می‌تواند بفهمد که اتومبیل‌های بدون راننده چگونه قادرند مشکل خروج از ترافیک را حل کنند، به مردم اجازه دهند استراحت کنند یا کارشان را انجام دهند یا فیلم‌های تلفنشان را تماشا کنند. افزایش ایمنی نیز، یک نقطه قوت فروش اتومبیل‌های بدون راننده محسوب می‌شود. یکی از کارشناسان دانشگاه میشیگان پیش‌بینی می‌کند که نرخ تصادفات تا 90 درصد کاهش خواهد یافت.
در مناطق روستایی کانزاس یا آیووا، دانستن نحوه راندن یک اتومبیل هم‌چنان یک مهارت ضروری محسوب می‌شود. اما جوانان امروزی زندگی شهری را ترجیح می‌دهند. بر اساس گزارش اداره آمار ایالات‌متحده، جمعیت شهرنشین کشور بین سال‌های 2000 تا 2013، به میزان 14 درصد (24 میلیون نفر) افزایش یافته است.
والاس بیان کرد که یکسری دلایل فرهنگی هم وجود دارد که جوانان شیفته اتومبیل‌ها نیستند. ابزارهایی به وجود آمده است که کارهایی که اتومبیل‌ها نمی‌توانند، انجام می‌دهند و مردم نیز بیشتر ترجیح می‌دهند به جای اینکه در جاده‌های اطراف شهرشان با آخرین‌مدل اتومبیل ساخته شده در دیترویت (Detroit's) خودنمایی کنند، از تلفن خود برای انجام کارهایشان استفاده کنند.
والاس معتقد است که: اتومبیل لبه تیز فن‌آوری این روزهاست. برای نسل بعد از جنگ یعنی بعد از دهه 1970، هیچ‌چیز دیگری از فن‌آوری‌های پیچیده وجود نداشت که بتواند مال شما باشد. حالا نوبت تلفن‌های هوشمند و شاید محصولات واقعیت مجازی آکیولوس (Oculus) است. کاربرد شاهراه اینترنت برای نسل فعلی بسیار بیشتر از بزرگ‌راه روت 66 (Route 66) است.