تکان‌های زیاد پلاسمای خورشیدی تحت تاثیر میدان مغناظیسی

خورشید ۸۶۴۰۰۰ مایل ضخامت دارد که یعنی می‌تواند ۱٫۳ میلیون کره زمین را در خود جای دهد. تا به حال به اندازه و روشنایی آن دقت کرده‌اید ؟ البته با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیست چراکه روشنایی آن کورکننده است. برای تماشای خورشید به رصدخانه‌های خورشیدی احتیاج است. در غیر این صورت، شما تنها می‌توانید این گوی شعله ور گازی را با شگفتی تحسین کنید که ریتم زندگی تمام ما به آن بستگی دارد. در سال ۲۰۱۰ ناسا رصدخانه‌ای را تنها به‌منظور بررسی دقیق خورشید، بنا کرد که اخیراً این عکسی که مشاهده می‌کنید را گرفته است. این عکس نشان می‌دهد انحنایی که ذر لبه سطح خورشید قرار دارد، قطر آن چندین برابر بلندتر از قطر زمین است.

با گردشی عمیق تر در فضا، تلسکوپ فضایی هابل ناسا عکسی را ثبت کرده است، SDSS J ۱۱۱۰ + ۶۴۵۹ یک خوشه کهکشانی بسیار دور است که حدود ۶ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد. این خوشه صدها کهکشان را در خود جای داده است که به دلیل فاصله فوق‌العاده زیاد آن، تلسکوپ هابل قادر به ثبت تصاویر از جزئیات آن نیست. دانشمندان برای بزرگ کردن تصاویر به‌دست‌ آمده، از تحلیل‌های کامپیوتری استفاده کردند که تصاویر را ۱۰ برابر واضح‌تر از هابل نشان می‌دهد .

صحبت از کهکشان‌ها شد، یکی از تلسکوپ‌های خیلی بزرگ در رصدخانه‌ای در اروپا، تصویری از یک کهکشان ثبت کرده است که کهکشانی مارپیچ و مسدود است و خطوطی خاکی و بازوهایی خیره‌کننده دارد.

یکی از فضاپیماهای ناسا عکسی از سطح Ceres ثبت کرده که سیاره‌ای کوچک در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری است.