زبان شناسی به وسیله فناوری رهگیری چشم

به گزارش کلیک٬ برای کلارا کوهن، کل زبان منحصر به الگوها است. محقق فوق دکترای روانشناسی، از موقعی که در مقطع کارشناسی مشغول یادگیری زبان روسی بود، علاقه مند به الگوهای زبانی شد و در حال حاضر، به لطف پیشرفت در تکنولوژی، او می تواند الگوهای زبانی را هنگامی که در زمان واقعی رخ می دهند، مطالعه نماید.

کوهن در مرکز علوم زبان و آزمایشگاه دوزبانی در بخش اسپانیایی، ایتالیایی و پرتغالی، با استفاده از دستگاه ردیابی چشمی به بررسی تفاوت های ظریف بین نحوه پردازش اسامی مفرد و جمع در انگلیسی زبان ها و افراد دو زبانه پرداخت.

اگر چه این مطالعه تنها حوزه کوچکی از دامنه بزرگتر تحقیقات زبان شناسی است، مطالعه کوهن به طور بالقوه می تواند اطلاعات جدیدی را در مورد پردازش زبان در سراسر جهان ارائه کند، با مزایای احتمالی برای افراد مبتلا به خوانش پریشی و حتی افرادی که با دستیار شخصی کامپیوتری اپل، Siri کار می کنند.

کوهن نشان می دهد که برای انگلیسی زبان ها، تعیین اینکه آیا یک اسم جمع است یا نه ممکن است در واقع قبل از اینکه حتی کسی "S" را در پایان کلمه بشنود، رخ دهد. در واقع، نشانه های ظریف در دیرش کلمات مفرد و جمع است که می تواند به شنونده برای پیش بینی تکثر کمک کند.

کوهن گفت: " الگویی که مردم انگلیسی زبان در طول زندگی خود شنیده اند این است که قبل از پسوند جمع، ستاک یک اسم کمی کوتاه تر است. به طوری که «گربه» با یک پسوند برای صداهای کوتاه تر از گربه همراه است. "

اگر چه انگلیسی زبان ها این پردازش تنظیم شده را توسعه داده اند، بسیاری از زبان های دیگر، مانند اسپانیایی، ممکن است نیاز به توجه به تغییرات نامحسوس در دیرش نداشته باشند، ازآنجایی که حرف قبل از یک اسم نشان می دهد که آیا مفرد یا جمع است (به عنوان مثال، el برای مفرد و یا los برای جمع).

کوهن برای آزمایش میزان سرعت پردازش تکثر در انگلیسی زبان ها و غیر انگلیسی زبان ها، در مطالعه نظارتی شرکت کنندگان را با یک دستگاه ردیابی چشمی مورد سنجش قرار داد. دستگاه با تاباندن نور مادون قرمز بی ضرر و نامرئی در چشم سوژه کار می کند. بر اساس موقعیت انعکاس نور، سنسور ویدیوی نوری متصل از یک الگوریتم برای تعیین جهت و مدت خیره شدن به یک موضوع استفاده می کند.

کوهن برای هدف مطالعه، علاقه مند به این بود که شرکت کنندگان به یک سفر چشمی بروند در حالی که به سخنرانی که یک جمله را هم با کلمات مفرد و هم جمع ادا می کند، گوش فرا دهند.

شرکت کنندگان در مطالعه در یک اتاق عایق صوتی نشسته و به صفحه نمایش کامپیوتر نگاه کردند، در حالی که از هدفون استفاده می کردند و سرشان را روی بالش استراحت چانه قرار داده بودند (شبیه به حالتی که در چشم پزشکی انجام می شود). چهار عکس بر روی صفحه نمایش ظاهر شد - یک خوک آبی، دم خرگوش، خرگوش و یک گله خوک آبی. صدای کوهن از طریق هدفون می آمد: "مرد به خوک های آبی نگاه کرد."

هنگامی که شرکت کنندگان به تصویر خوک های آبی نگاه می کنند، بازتابی از نور مادون قرمز به سنسور در مورد میزان سرعت پردازش این جمله توسط شرکت کنندگان اطلاعات را در زمان واقعی می دهد.

با توجه به کوهن، این محاسبات بدون پیشرفت در تکنولوژی دقیق نخواهد بود.

او گفت:"قبل از اینکه ما دنبال کننده های چشمی را داشته باشیم، روشی که ما از نحوه درک مردم از ادای یک جمله داشتیم با ارائه یک سوال مانند، " آیا آخرین اسم در این جمله مفرد است یا جمع؟" تفسیر می شد و سپس یک جمله را پخش می کردیم و آنها یک دکمه را برای پاسخ بله یا خیر فشار می دادند. بر اساس سرعتی که دکمه را فشار می دادند، می توانیم تعیین کنیم که آیا پردازش جمله آسان تر و یا سخت تر است."

بررسی زبان از طریق این روش های قدیمی تر داده های آموزنده کمتری ارائه می کند، چرا که این سوالات بله-خیر قادر به گرفتن اطلاعات در زمان واقعی هستند.

کوهن گفت، "بنابراین با تعیین اینکه آیا کسی که در جستجوی جمله ای است در طول زمان پیشرفت می کند، می توانیم بفهمیم در کدام نقطه چیزی که از آنها پرسیده شده، انجام می شود."

آزمایشات انجام شده در پن استیت تنها بخشی از معماست- در ماه مه، کوهن به تاراگونای اسپانیا سفر کرد و مشارکت کنندگان بنیاد ملی علوم برای تحقیقات بین المللی (PIRE) برای نوآفرینی مطالعه با شرکت کنندگان تک زبانه و دو زبانه اسپانیایی به وی اعطا شدند.

کوهن گفت: "هر کس که من با او در اسپانیا کار می کنم، انگلیسی را در دبیرستان فراگرفته، تک زبانه ها آزمایش نمی شوند بلکه دو زبانه ها در آزمایش شرکت می کنند. من قصد دارم بفهمم که آیا افراد تک زبانه به این تفاوت دیرش در زبان اسپانیایی حساس هستند یا نه. برای دو زبانه ها، من علاقه مند به سنجش میزان سرعت تغییر آگاهی آنها از نشانه ها هستم. "

اگر چه مطالعه کوهن تنها ممکن است بخش کوچکی از تحقیقات زبان شناسی باشد، مزیت های زیادی می تواند از این مطالعه حاصل شود.

گذشته از تغییر روش زبان های خارجی درک شده و آموزش داده، یک مفهوم احتمالی نحوه سرعت سیستم های تشخیص گفتار خودکار- مانند Siri - پردازش زبان را بهبود می بخشد.

کوهن گفت: "به سادگی دانستن اینکه این الگوی تفاوتهای دیرشی را دارا می باشید بسته به این است که آیا یک پسوند می تواند به سیستم تشخیص گفتار خودکار کمک کند یا نه، این صدا کمی طولانی تر از چیزی است که من انتظار دارم و یک پسوند وجود دارد، بنابراین، باید یک فعل باشد نه یک اسم. بنابراین، این درک از الگوهای تلفظ می تواند به بهبود دقت و صحت تشخیص گفتار خودکار کمک کند."

و برای کسانی که مبتلا به اختلال پردازش شنیداری هستند - یک موقعیت اغلب برای افراد مبتلا به خوانش پریشی وجود دارد که مانع توانایی فرد برای شنیدن تغییرات نامحسوس در دانگ و دیرش صداها می شود - نتیجه گیری کوهن می تواند در نهایت به تغییراتی در نحوه مدیریت اختلال منجر شود.

"درک دقیق از میزان اهمیت تنوع دیرش در سخنرانی، به هر زبانی که صحبت می کنید، ممکن است به افراد مبتلا به این نوع از اختلالات پردازش شنیداری برای مدیریت بهتر اثرات آن بر زندگی شان کمک کند."

اما برای کوهن، یکی از بزرگترین منافع شخصی این مطالعه، هیجان کشف الگوهای بیشتر در زبان است.

کوهن گفت: "یادگیری یک زبان خارجی دارای قواعد و اصول خاصی است. این کار نیازمند معما نیست."

منبع: news.psu