احتمال ابتلای گردشگران مریخ به سرطان

به گزارش کلیک ، خطر ابتلا به سرطان برای فضانوردان می تواند دو برابر آنچه تاکنون فکر می کردیم باشد، یک مدل جدید نشان می دهد که تشعشعات کیهانی می تواند سلول های سالم را از بین ببرد.

این ایده که سلول های آسیب دیده و جهش یافته توسط اشعه فضا می تواند سلول های سالم اطراف خود را تحت تاثیر قرار دهد، به حساب ارزیابی های ریسک های موجود گذاشته نمی شود. در حال حاضر گردشگران مریخ با تهدید دیگری مواجه هستند.

تیمی از دانشگاه نودا، در لاس وگاس مطالعات مفصل تری روی فضانوردان انجام می دهند، گردشگرانی که با تشعشعات فضایی روبرو هستند که حفاظی در برابر آن ندارند.

قرارگیری در معرض اشعه کیهانی می تواند هسته سلول ها را نابود کند و باعث جهش سلولی شود و منجر به سرطان گردد.

سلول های آسیب دیده به اطراف خود نیز آسیب می رسانند و احتمال تغییر در بافت وجود دارد. این سیگنال ها می تواند باعث تومور اضافی گردد و منجر به سرطان شود.

محققان یک مدل غیر هدفمند برای رشد سرطان استفاده کرده اند. این ایده که فضانوردان در معرض خطر سرطان هستند برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ شناخته ش و اکنون پژوهشگران با استفاده از این مدل می توانند تشخیص دهند که قرار گیری مستقیم در معرض نور خورشید سلول های سالم را تحت تاثیر قرار می دهد.

اکنون دانشمندان می دانند که پرتوهای کیهانی می تواند خطر ابتلا به مشکلات سلامتی متعددی را افزایش دهد، این مشکلات شامل سرطان و بیماری های گردش خون است و به لطف نرخ بالای یونیزاسیون این کشف ها اتفاق افتاده است.

اکنون این کشف منجر به مسائلی اصلی برای رفتن به فراتر از زمین شده است.

البته دانشمندان هنوز در مورد خطرات متعاقب آن مطمون نیستند و تحقیقات در حال انجام است. به همین دلیل است که اسکات کیلی فضانورد ناسا، تقریبا یک سال را در فضا گذراند تا پژوهشگران بتوانند در مورد اثرات بلند مدت پرتورهای کیهانی تحقیق کنند.

اطلاعات بیشتر از کاوشگر مریخ جمع آوری شد، این کاوشگر از نوامبر ۲۰۱۱ سفر خود را به مریخ آغاز کرد و تا اوت ۲۰۱۲ ادامه داشته است. دانشمندان دریافتند که فراتر از زمین، قرار گیری در برابر تابش خورشید تا ۱۰۰۰ برابر بیشتر از زمانی است که فرد روی زمین است.

پژوهشگران در حال تلاش برای پیدا کردن سرنخ های دیگری هستند تا بتوانند از آسیب هایی که پرتوهای کیهانی به دنبال دارد به درک درستی برسند و آنچه ممکن است رخ دهد را متوقف کنند.

آزمون های موجود به اندازه کافی طولانی یا به اندازه کافی دقیق نیست، بنابراین هنوز برای اظهار نظر های دقیق کمی زود است.

ماموریت های مریخ تقریبا ۹۰۰ روز یا بیشتر به زمان نیاز دارد و شامل بیش از یک سال قرار گرفتن در اعماق فضا است که در آن فضانورد با تمام انرژی های موجود در فضا مواجه می شود که شامل یون های سنگین کهکشانی غیز قابل اجتناب است.

تدابیری که اکنون برای محافظت از فضانورد در برابر پرتو مورد استفاده قرار می گیرد می تواند خطرات را به میزان متوسطی کاهش دهد.

دانشمندان به دنبال راه اندازی و نگهداری یک آزمایشگاه در مریخ هستند که نیاز به تفکر بسیاری زیادی در این مورد است.

محققان معتقدند به مطالعات بیشتر و گسترده تری قبل از هر ماموریت فضایی طولانی مدت نیاز است.

دانشمندان قصد دارند فضانوردان را از خطراتی که با آنها مواجه هستند آگاه کنند و این موضوع را از نظر اخلاقی بسیار جدی می دانند تا درک درستی از ماهیت واقعی خطرات بدست آوردند.

.