اندازه گیری علائم پارکینسون با استفاده از IoT و علم تحلیل

تصور کنید یک شرکت فناوری با یک شرکت دارویی تلفیق گردد و تلاش شود که روش های جدید و منحصر به فرد برای درک بیشتر بیماری پارکینسون ارائه گردد. به نظر شما در این وضعی چه اتفاقی رخ می دهد؟

اندازه گیری علائم پارکینسون با استفاده از IoT و علم تحلیل

به گزارش کلیک، به تازگی پروژه ای آغاز شده که در آن سنسورهایی در بدن و خانه بیماران مبتلا به پارکینسون تعبیه می شود تا اندازه گیری مستمر علائم بیماران مبتلا به پارکینسون و تأثیر این علائم بر زندگی روزمره شخص امکان پذیر گردد؛ درست چیزی که در حال حاضر انجامش تقریبا غیرممکن است.

بیماری پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌ شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌ کند بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌ دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در عقده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌ شود.
به گفته مدیر مرکز بیولوژی محاسباتی در تحقیقات IMB ردیابی علائم بیماری پارکینسون امروز بسیار دشوار است. چرا که این علائم در طول روز بسیار متغیر هستند و پزشکان بیماران خود را فقط در یک دوره خاص ویزیت می کنند. این امر باعث می شود هر نوع اندازه گیری معنی دار بیماری خود به چالشی برای بیماران، پزشکان و محققان تبدیل شود.
پزشکان برای جبرای این ضایعه از بیمارانشان می خواهند که علائم روزانه خود را یادداشت کنند. اما این یادداشت های روزانه می تواند نامنظم یا ذهنی باشد و تصویر عینی کاملی از مجموعه ایی از علائم خاص بیمار ارائه ندهد.
به همین دلیل است که IBM و فایزر وارد این آرمایش شدند. قرار دادن سنسورها در اطراف خانه و بدن بیمار این علائم را به صورت داده مرتبا مخابره می کنند. علائم به صورت نوعی داشبورد داده جمع آوری می شوند و یورشی از اطلاعات رخ می دهد که فقط برنامه ایی این چنینی می تواند از پس آن بربیاید.
نقش فایزر پرداختن به داروهایی است که برای درمان بیماری مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه، تشخیص میزان دوز مورد نیاز برای بیمار هنر محسوب می شود و علم سعی دارد تا بفهمد که دوز مناسب دارو برای این بیماران مبتلا به این بیماری در روز چقدر است. تعیین دوز مناسب بدون ارزیابی مستمر غیرممکن به نظر می رسد. اما هدف این است که تیم پژوهشی بتوانند از طریق این آزمایشات برنامه ایی ارائه دهند که امکان انتقال داده ها از بیمار به تیم درمانی و تعیین میزان دوز مناسب محقق شود.
به گفته رئیس مرکز تحقیقات و توسعه جهانیفایزر: ما این فرصت را داریم که با تلفیق تخصص های پزشکی و علمی با قابلیت IBM در یکپارچه سازی و تفسیر داده های پیچیده به شیوه های نوین در خصوص مانیتورینگ بیماران تجدید نظری داشته باشیم.

این آزمایش برای آغازگرها در مرکز تحقیقاتی IBM انجام می شود. در این مرکز یک آپارتمان آزمایشی مجهز به آشپزخانه، حمام، اتاق خواب و اتاق نشیمن طراحی و ساخته و آزمایش سنشورهای مختلف در فضا آغاز می شود. سپس افراد مبتلا به پارکینسون و افراد سالم در این فضا قرار داده می شوند تا مشخص شود کدام طیف از افراد نسبت به این اندازه گیری واکنش نشان می دهند.
در حالی که سنسورهای موجود در اتاق نشیمن فعالیت هایی مثل ورود به اتاق، باز شدن در کابینت و غیره را با سیگنال نشان می دهد، اما سنشورهای بدن دقیق تر عمل می کنند و اندازه گیری های فعالیت شخص در آن اتاق مشخص را دقیق تر نشان می دهد.

دانشمندان امیدوارند که بتوانند این آزمایش را خارج از آزمایشگاه انجام دهند و به سنسوری ایده آل دست یابند که نصب آسان و قیمت مناسب داشته باشد و بتوان از آن در شمار زیادی از خانه ها بهره برد. در صورتی که نیل به این هدف محقق شود، محققان می توانند یک آزمایش بالینی واقعی انجام دهند و Pfizer در این مسیر به نصب و اجرا کمک خواهد کرد.

به گقته یکی از محققان این چنین آزمایشی نه تنها شامل انواع سنسورها می شود بلکه الزامات مختص به هر آزمایش بالینی را نیز در بر می گیرد. هدف از این آزمایش تنها این نیست که فقط علائم مانیتور شوند بلکه هدف دیگر این است که مشخص شود زمانی چندین درمان با ابزارهای مانیتورینگ تلفیق می شود، نتیجه تا چه اندازه اثربخش خواهد بود.

IBM فقط با هدف نوع دوستی فعالیت نمی کند. یکی از اهداف آن در حوزه کسب و کار و تجارت است که شامل داده های بزرگ، تحلیل ها، ابر و اینترنت اشیاء است. اما هدف غایی آن کمک به زندگی انسان ها از طریق فناوری است. از دیگاه رئیس مرکز تحقیقاتی، این فرصت مناسبی است که زندگی متفاوت را به بیماران هدیه دهند. او می گوید من رابطه نزدیکی با یکی از اعضای خانواده یک فرد مبتلا به پارکینسون دارم و می توانم ببینم که اندازه گیری واقعی علائم بیماری و کمک به زندگی بهتر این افراد تا چه اندازه می تواند موثر واقع شود.

منبع: techcrunch

ارسال نظر