رهایی از مصرف روزانه قرص در تجویزهای پزشکی

به گزارش کلیک، پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست (MIT) قرص‌های جدیدی اختراع کرده‌اند که دوزهای دارویی بلندمدت را به تدریج درون دستگاه گوارش، آزاد می‌کنند. همچنین این قرص‌ها به بیمارانی که نیاز به مصرف داروهای خوراکی در طی چند نوبت در روز دارند، با محدود کردن دوزها به یک قرص با قابلیت رهاسازی طولانی مدت، کمک شایانی می‌کنند.این تیم تحقیقاتی دانشگاه MIT از یک پلیمر چسبناک موسوم به کاربوپول (Carbopol) برای طراحی این قرص استفاده کرده است، این ماده به طور طبیعی به سطوح مخاطی مانند جدار داخلی معده و روده می‌چسبد. پس از مصرف دارو توسط بیمار، یک طرف از قرص به پوشش داخلی دستگاه گوارش چسبیده تا در محل خود ثابت شود. در همین حال، طرف دیگر قرص که دارای یک پوشش ویژه است تمامی مواد غذایی و مایعات را پس می‌زند، بنابراین آن‌ها می‌توانند بدون اینکه قرص جابجا شود مسیر خود را درون دستگاه گوارش ادامه دهند. این پوشش محافظ از سلولز فلوئوردار و روغنی شده ساخته و بافت سطحی آن برای پس زدن ذرات عبوری از مجاری بدن، از برگ‌های نیلوفر آبی الهام گرفته شده است.

محققان برای این قرص نام "جانوس" را انتخاب کرده‌اند، جانوس نام یکی از خدایگان اسطوره‌ای رم باستان است، خدایی با دو چهره. انتخاب این اسم با ویژگی متمایز قرص در داشتن دو پوشش متفاوت در دو طرف آن، متناسب است. تلاش‌های پیشین برای ساخت قرص‌های خوراکی با قابلیت رهاسازی بلندمدت دارو به دلیل ایجاد انسداد در دستگاه گوارش یا ناپدید شدن قرص‌ها در اثر برخورد با مواد غذایی و مایعات عبوری از مجاری بدن، با شکست مواجه شدند. در چشم انداز آینده فناوری‌های پزشکی، استفاده از داروهایی با ویژگی رهاسازی بلندمدت به طور فزاینده‌ای افزایش خواهد یافت. این نوع از داروها به طور معمول از طریق دستگاه‌های ایمپلنت (با یک عمل جراحی جزئی برای بیمار) یا چسب‌هایی که روی پوست قرار می‌گیرند، وارد بدن بیمار می‌شوند.

این قرص‌ها هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارند تا مدت زمانی که می‌توانند به جدار داخلی دستگاه گوارش بچسبند، اندازه‌گیری شده و نرخ رهاسازی دارو توسط آن‌ها تعیین شود. دانشمندان بر این باورند هنگامی که قرص‌های جانوس برای عموم مردم آماده شوند، می‌توان از آن‌ها برای تمام داروها از داروهای آنتی بیوتیک گرفته تا داروهای سل و مالاریا استفاده کرد.

منبع: digitaltrends