اینترنت پاک به خطر افتاد

به گزارش کلیک، اینترنت، یک پدید‌ی کاملا انسانی است. این مجموعه، یک دریای بسیار عظیم به هم پیوسته از کامپیوترها ست که تقریبا تمام دانش انسانی را در بر می‌گیرد. اینترنت برای همه از ثروتمندترین میلیاردر گرفته تا کودکی که توسط گوشی ارزان قیمت اندروید خود، به اینترنت بی‌سیم کتاب‌خانه ای متصل می‌شود در دسترس است. چیزی که اینترنت را برای همه قابل دسترس و یکسان می‌کند، اصلی با نام " بی‌طرفی نت" است، که در عین حال، یک ابزار فناوری، یک توجیه اقتصادی و یک تفکر اخلاقی است. این اصل در دوره‌ها‌ی مختلف و به صورت مکرر مورد تهدید واقع شده است. آخرین تهدید مربوط به آجیت پای، مسئول کمسیون ارتباطات فدرال (FCC) است، که می‌خواهد نحوه تنظیم شرکت‌های اینترنت را تغییر دهد، حرکتی که می‌تواند برای بی‌طرفی اینترنتی فاجعه بار باشد.

بی‌طرفی اینترنتی چیست؟
ارائه‌کنندگان خدمات اینترنتی، یا ISP‌ ها، باید ترافیک اینترنت را به شکل تصادفی هدایت کنند، صرف نظر از اینکه کاربر در یک وبلاگ در حال جست و جو درباره‌ی دامداری یک حیوان کورگن به نام آرمادیلو باشد و یا بخواهد ویدئویی را از نتفلیکس، تماشا کند. اینترنت، به عنوان یک فناوری، با این هدف طراحی شده است: برای انتقال بسته‌های اطلاعاتی در فواصل طولانی با بیشترین سرعت ممکن، صرف نظر از اینکه این بسته‌ها می‌توانند شامل چه اطلاعاتی باشند.
بی‌طرفی دراینترنت، روشی است که رفتار ISP ها را کنترل می‌کند. مودم‌های این شرکت‌ها، دستگاه‌های متقاضیان را به اینترنت متصل کرده و هزینه‌های نسبتا زیادی را در ازای آن می‌گیرند. برای ISP ها، این معامله در حال حاضر هم سودآور است: بسیاری از مناطق ایالات متحده، گزینه‌های محدودی برای انتخاب شرکت اینترنت دارند، بنابراین تا حدی مجموعه متقاضیان ثابت باقی می‌مانند.
در نبود بی‌طرفی، یک شرکت تأمین کننده خدمات اینترنتی می‌تواند شرایط مصرف را به سایت‌ها و کاربران تحمیل کند. ممکن است یک ISP در ازای ترافیکی که صرف پخش ویدئو می‌شود، هزینه بیشتری را دریافت کند، و در عین حال، نت‌فلیکس را مجبور کند تا ویدئوهایش، به اندازه‌ی ویدئوی سایت Hulu و YouTube سریع پخش کند.
راه‌های مختلفی برای نشان دادن بی‌طرفی در اینترنت وجود دارد. مایکل گودوین که یک کارتونیست است، در یکی از کارتون‌های خود در سال ۲۰۱۴، ISP ها را به صورت مسیری که یک خانه را به شبکه گسترده‌ای از مقصدها در اینترنت متصل می‌کند ترسیم کرده است و بی‌طرفی در نت اصلی است که از کم کردن ترافیک‌ توسط ISP ها یا دریافت یک هزینه اضافی توسط آن‌ها جلوگیری می‌کند.

عبارت "بی‌طرفی در اینترنت" در کجا آمده است؟
تیم وو، پروفسور حقوق در کلمبیا، که در سال ۲۰۰۳، در دانشکده حقوق دانشگاه ویرجینیا مشغول تحصیل بود، عبارت "بی‌طرفی در نت" را در تلاش برای تعریف یک وضعیت از قبل مشخص شده در اینترنت به کار برد. برای وو، بی‌طرفی در اینترنت، تنها یه روش برای مدیریت ترافیک نیست، بلکه فلسفه ای بنیادی در مورد چگونگی ایجاد نوآوری است.
وو می‌نویسد، حامیان اصل بی‌طرفی در اینترنت، " فرآیند نوآوری را به عنوان رقابتی برای باقی‌ماندن بهترین‌ها از میان توسعه دهندگان فناوری‌ها نو به شمار می‌آورند،" و اشاره می‌کند که طرفداران این مدل تکامل بر اساس رقابت، معتقدند هر ساختاری که به افراد اجازه بدهد دسترسی به اینترنت را کنترل کنند، به نوعی می‌خواهد نتیجه‌ی این رقابت را به سود خود تغییر دهند.
در اصل، وو استدلال می‌کند که بهترین حالت ممکن برای اینترنت، آن است که کاربران انتخاب کنند کدام برنامه‌ها، کاربردها، و سایت‌ها موفق هستند و این انتخاب را با مراجعه (یا عدم مراجعه) به آن سایت نشان دهند. نبود بی‌طرفی در اینترنت، به ISP ها این امکان را می‌دهد که این رقابت را با دریافت پول از یک شرکت برای بهتر کردن شرایط پخش ویدئوی آن‌ها، به نفع خود پیش ببرند - حتی اگر محتوای مد نظر به طور طبیعی، به سرعت منتقل نشود.

بی‌طرفی در نت چگونه اعمال می‌شود؟
حفظ یک سیستم بی‌طرف، در حوزه مسئولیت‌های FCC است، که نقشی اساسی و در عین حال ناتمامی در اجرای این سیاست دارد.
در حالی‌که بیشتر مراحل قانون‌گذاری برای ISP ها در سطح فدرال انجام می‌شود، دلیل آن بیشتر رایج بودن وضع قوانین در این سیستم است تا نیاز به طی شدن این روند.
بنیاد مرزهای الکترونیک، گروهی که به حقوق افراد آنلاین اختصاص داده شده است، می‌گوید: " دولت‌های محلی نیز می‌توانند با حمایت از شبکه‌های اجتماعی و شهری رقابتی، نقش بسیار مهمی ایفا کنند. زمانی‌که کاربران بتوانند با ردپای خود در اینترنت، به موفقیت یا عدم موفقیت سایت‌ها رأی دهند، ارائه کنندگان خدمات انگیزه‌ای قوی برای جلوگیری از برهم خوردن این بی‌طرفی خواهند داشت.

در صورت نبود رقابت محلی بین ISP ها، شرکت‌ها می‌توانند به شکلی انحصاری و کنترل نشده عمل کنند. این همان چیزی است که FCC، چندین بار آن را به چالش کشیده است.
در سال ۲۰۱۱، FCC، مجموعه ای از قوانین اینترنت آزاد را به کار گرفت. یکی از این قوانین، از مسدود شدن سایت‌های قانونی توسط ارائه کنندگان خدمات اینترنتی، جلوگیری می‌کرد. قانونی دیگر، از ایجاد مسیرهای ترافیکی کند، با "توزیع نا متعادل" ترافیک وب، جلوگیری می‌کرد. قانون سوم، شفافیت اطلاعاتی را تضمین می‌کرد و تأمین‌کنندگان خدمات، را به "ارائه اطلاعات مربوط به روش‌های مدیریت شبکه، عملکردهای خود، و هم چنین شرایط بازرگانی خدمات پهنای باند، وادار می‌کرد."

در دادگاهی که در سال ۲۰۱۴ برای داوری بین شرکت بی‌سیم Verizon و FCC برگزار شد، دو قانون از سه قانون مربوط به اینترنت آزاد، با رای دادگاه لغو شده و تنها شرط شفافیت اطلاعاتی، باقی ماند. این جلسه دادگاه، بر بررسی نحوه تعریف شرکت‌های مورد بحث توسط FCC تمرکز داشت: این کمپانی‌ها، شرکت‌های ارتباطی خصوصی بودند که به صورت واسطه‌هایی بین متقاضیان کار می‌کردند، و آیا اتصال به اینترنت با پهنای باند، اگر توسط یک شرکت خصوصی تأمین شود، ولی به عنوان خدمات عمومی در نظر گرفته شود، به صلاح عموم است؟ در آن زمان، از آن‌جایی که ISP ها تحت بند ۱ از قانون ارتباطات مخابراتی با عنوان " خدمات اطلاعاتی" با مقرراتی کمتری فعالیت می‌کردند، حالت اول، بیشتر صادق بود.
با حمایت دفتر اوباما، تغییر قوانین در سال ۲۰۱۵، موجب شد که FCC بتواند مقرراتی به نفع عموم را برای ISP ها و ارائه‌دهندگان خدمات پهنای باند، اعمال کرده و هر دو گروه را تحت قوانین بند ۲، به عنوان یک" حامل مشترک" معرفی کند، که شبکه‌های تلفن‌های ثابت را نیز در بر می‌گرفت. معنای این قانون، آن است که FCC می‌تواند ارائه کنندگان خدمات اینترنتی را از انجام اقداماتی که بی‌طرفی نت را از بین می‌برد، منع کند. اکنون بازگشت به حالت قبل از این قانون، در مرکز برنامه‌هایی است که آجیت پای، در سر دارد.

در صورت نبود بی‌طرفی اینترنتی، چه اتفاقی می‌افتد؟
Free Press، سازمانی که در مورد دفاع از بی‌طرفی اینترنتی، بسیار مصمم است، جدول زمانی را از نقض عدالت اینترنتی جمع آوری کرده است. این مجموعه شامل مسدود کردن خدمات ارتباطی صوتی با توجه به IP، هدایت ترافیکِ جست و جو به مسیری دیگر، کند شدن ترافیک، مسدود کردن مسیر ترافیک در حال جریان، به جز برای سایتی خاص، و غیره است. در حالی که بی‌‎طرفی اینترنتی، از سال ۲۰۰۳ مطرح شده است، و قوانین حاکم بر آن در سال ۲۰۱۵ وضع شده اند، ISP ها برای دور زدن آن تلاش کرده‌اند و گاهی نیز موفق بوده اند، اما مدتی بعد گرفتار شده اند.

بدون قوانینی که به FCC اجازه بدهد بی‌طرفی اینترنتی را اعمال کند، باید موارد تخلف به FTC گزارش شود، که می‌تواند فرآیندهای قانونی را با توجه به واقعیات، بررسی و دنبال کند؛ ولی نمی تواند از سوء استفاده ها جلوگیری کند.
مداوم ترین مسئله و نگرانی در مورد اینترنت بدون بی‌طرفی، ایجاد "خطوط ارتباطی کند" است که در آن، ISP ترافیک را به برخی سایت ها با سرعت معمولی و از برخی سایت های دیگر، با سرعت بسیار پایین تر ارائه می کند.اگر یک سایت با سرعت بسیار کند بارگذاری شود، احتمالا کاربران کمتر به آن جا رجوع خواهند کرد، بنابراین نبود بی‌طرفی اینترنتی، می تواند به روشی برای ISP تبدیل شود که با آن بتواند سایت ها را مجبور به پرداخت پول بیشتر در ازای ترافیک معمولی کند و در صورت عدم پذیرش آن ها، ترافیک کند و در نهایت متروک بودن سایت را رقم بزند. این ترس، علت اصلی رویداد اعتراضی کند شدن اینترنت در سال ۲۰۱۴ بود، که در طی آن از سایت ها تقاضا شد، علامت "بارگذاری" را در سایت خود، نمایش دهند و به دنبال آن کاربران به برقراری تماس با کنگره هدایت شده و بی‌طرفی اینترنتی را خواستار شدند.

نیازی نیست که ما برای دریافت شواهدی از آنکه بدون بی‌طرفی اینترنتی چه رخ خواهد داد، به اعتراضات رجوع کنیم. در دسامبر ۲۰۱۶، FCC گزارش داد که در حال انجام تحقیقات در مورد یک برنامه داده‌ای پشتیبانی شده از سوی AT&T است، که ویدئوی AT&T را از محدودیت های داده معاف کرده اما این محدودیت ها را برای داده های دیگر اعمال کرده است. در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۷، FCC گزارش تحقیقات مشابهی را در مورد برنامه "FreeBee Data 360" متعلق به Verizon منتشر کرد. در هر دو مورد، ارائه کنندگاه خدمات اینترنتی، به جای کاربران خود تصمیم گرفته اند: از خدمات ویدئویی که دلخواه ما هستند، با تخفیف بهره مند شوید، یا قیمت کامل را برای سایر انواع داده ها بپردازید. این شرایط با اصول بی‌طرفی اینترنتی، در تضاد است و تام ویلر، رئیس FCC، مدتی پس از ترک پست خود، نامه‌ای را به برخی از سناتورهای برجسته نوشت، و آن‌ها را از شرایط بررسی ها و تحقیقات مطلع کرده و از آن‌ها برای حمایت بی‌وقفه از اینترنت آزاد، تشکر کرد.

امروزه بی‌طرفی اینترنتی چگونه تهدید می‌شود؟
رئیس کنونی FCC، آجیت پاس، می‌خواهد قوانین ISP ها را از محدودیت‌های فعال و پیشگیرانه، به همان روند قدیمی تکیه بر مستندات، تغییر دهد، که معنای آن، راه‌های گریز بیشتر برای ISP هایی است که نمی‌خواهند به عنوان ارائه کنندگان بی طرف خدمات برای اتصال افراد به اینترنت، با آن ها رفتار شود. ممکن است برنامه‌های اعلام شده‌ی Pai، پیشنهادی اولیه برای وادار کردن کنگره، به تصویب قوانین ضعیفی باشد که به صورت ظاهری از بی‌طرفی اینترنتی محافظت می‌کنند، اما بسیاری از فرآیندهای حفاظتی را در قوانین اصلی FCC کم رنگ تر می‌سازند. ممکن است پای، بخواهد قوانین را در محدوده سازمانی تغییر دهد، هرچند ان ها باید پیش از اجرایی شدن، از دوره‌ی طولانی اظهارنظرهای عمومی عبور کنند. زمانی که در اواخر سال ۲۰۱۴، از FCC در خواست وضع قوانین جدید را کرد، پس از گذشت ۵ ماه یعنی در ابتدای سال ۲۰۱۵، قوانین پیشنهاد شده و نهایی شدند.

خارج از کنگره و FCC، یک دادگاه فدرال اخیرا قوانین بی‌طرفی اینترنتی ۲۰۱۷ را تأیید کرد، که نهایت می‌تواند به دادگاه عالی فرستاده شود.