فناوری جدید پزشکی در خدمت بیماران مبتلا به اختلالات بینایی

ما از زمان اختراع ذره بین در حدود ۲۵ قرن پیش تاکنون از این فناوری برای بهتر دیدن استفاده کرده ایم. بسیاری از ما از ذره بین در قالب لنز یا عینک استفاده می کنیم اما برای بسیاری هنوز این فناوری هنوز به خوبی پاسخ گو نیست.

فناوری جدید پزشکی در خدمت بیماران مبتلا به اختلالات بینایی

به گزارش کلیک، پزشکان و دانشمندان در حال تلاش برای توسعه فناوری های جدید و کمک به افراد دچار کور رنگی خفیف تا کاملا نابینا هستند.
عینک سوپر من برای افراد دچار اختلال دید
همه با گزینه های در دسترس برای استفاده راحت تر از کامپیوتر آشنایی دارند. مواردی مانند ماوس های بزرگتر، فونت های دارای کنتراست بیشتر یا استفاده از ذره بین در صفحه نمایش. اما در این بین عینک هایی توسعه داده شده است که به افراد دچار اختلال دید کمک می کند تا با دنیا ارتباط بیشتری برقرار کنند. این عینک تصاویری را توسط یک یا دو دوربین تهیه می کند -اغلب دارای سنسور عمق نیز هست- سپس آن ها را پردازش کرده و یک نسخه بهسازی شده از تصویر را در یک جفت صفحه نمایش در مقابل چشم ها نشان می دهد. محققان در حال کار روی این فناوری هستند تا کاربر بتواند با فوکوس خودکار، زوم کردن و غیره کنترل بهتری روی تصاویر داشته باشد. به نظر می رسد این دستگاه نیاز به یک جعبه اضافه برای انجام پردازش تصویر و دکمه هایی برای کنترل تنظیمات داشته باشد. الگوریتم های شناخت اشیاء نیز به ارتقاء عملکرد آن کمک خواهد کرد. برنده چالش VA-ST یک راه حل هوشمندانه ارائه داده است. وی گفت من سال گذشته شانس امتحان پیش نمونه Smart Specs را داشتم و دیدم که چقدر این وسیله برای افرادی که قادر به تشخیص تمام جزئیات یک صحنه نیستند مفید است. تا زمانی که فرد از اختلال دید رنج نبرد کارایی آن ها را واقعا درک نمی کند.

۲
بسیاری از مشکلات در مورد این دستگاه ها نه تنها مشکلات فنی بوده است بلکه تماس چشمی کاربر را با دیگران قطع می کند و از لحاظ اجتماعی و ظاهری بدقواره است و نیاز به دستگاه هایی که مزاحمت کمتری ایجاد می کنند مانند Lumus احساس می شود. شرکت GiveVision نمونه پوشیدنی خود را که از موجبر Lumus استفاده می کند و این دستگاه را کارآمدتر و استفاده از آن را راحت تر کرده است.
تلاش های دیگری که در زمینه آگاه ساختن افراد از محیط اطراف انجام شده است، مانند EyeMusic موارد برجسته ای از صحنه را ارائه می دهند -مانند مقدار فاصله از یک شی و تولید صدا؛ مثلا Orcam می تواند نوشته ها را شناسایی کرده و با صدای بلند برای کاربر بخواند. این نوع سیستم ها دارای یک مزیت هستند؛ این مزیت که نیاز به قرار دادن هیچ چیزی روی چشم کاربر ندارند و بنابراین در برقراری ارتباط چشمی اختلال ایجاد نمی کند.
کاشت درون شبکیه ای به بسیاری از نابینایان کمک می کند بتوانند ببینند
در بسیاری از افراد نابینا به ویژه افرادی که از رتینیت پیگمنتوزا و دژنراسیون ماکولا مربوط به سن و سال رنج می برند -در این بیماری ها گیرنده های شبکیه ممکن است از دست برود اما نورون که وظیفه انتقال اطلاعات را بر عهده دارند سالم باشند. در این موارد نصب یک سنسور -شبکیه مصنوعی- ممکن است. این سنسور سیگنال ها را از دوربین به نورون های بینایی می رساند. تصاویر دریافتی با این سنسورها دقیقا مشابه آنچه با شبکیه واقعی دیده می شود نیست اما تا حدودی دید فرد اصلاح می شود.
عمل کاشت شبکیه یه مدت یک دهه است که انجام می شود اما تا به امروز توانسته اند سطح پایینی از بینایی را به بیماران هدیه کنند و همچنین نیاز است به وسیله یک سیم به یک دوربین خارجی متصل شود. و حالا صنعت تولید شبکیه مصنوعی نسخه ای بیسیم شامل اکترود را در یک سطح ۳ میلی متری ارائه داده است. بیماران با این فناوری توانستند صورت افراد و همچنین نوشته تابلوها را تشخیص دهند. محصولات دیگری نیز در این زمینه تولید شده است.

۳
افراد کور رنگ نیز می توانند از عینک های هوشمند استفاده کنند
اختلالات شدید بینایی بسیاری از افراد را درگیر خود کرده است اما افرادی نیز هستند که از کور رنگی رنج می برند. انواع مختلفی از کور رنگی وجود دارد -در برخی از آن ها حسگرهای مخروطی که رنگ های اصلی را متمایز می کند از بین می رود. اما در افرادی که از کور رنگی قرمز-سبز رنج می برند در واقع دارای مخروط هایی هستند که بسیار نزدیک به هم است و نمی تواند در تشخیص رنگ قرمز و سبز به آن ها کمک کند. شرکت Enchroma در صدد حل این مسئله بر آمده است و عینک هایی تولید کرد که همپوشانی کمتری ایجاد کرده و بین رنگ سبز و قرمز تمایز قائل می شود. اگر برایتان جالب است که بدانید آیا این عینک ها برای شما مناسب است یا خیر می توانید به صورت آنلاین به بررسی چشم های خود بپردازید.
فناوری در خدمت نابینایان
محدودیت های بسیاری در علم پزشکی برای افراد نابینا یا دچار اختلال دید وجود دارد اما خوشبختانه این موضوع در حال پیشرفت است. بسیاری از ما با ماوس های بزرگ، نوشته های بزرگ، فناوری خواندن متن های ورودی و خروجی آشنا هستیم اما ابزارهای پیچیده تری نیز در دسترس هستند. تعداد آن ها بسیار زیاد و نمی توانیم در این مقاله از آن ها صحبت کنیم اما برای مثال شرکت blitab در حال ساخت یک تبلت است که از رابط کاربری بریل برای نابینایان و همچنین صداهای ورودی و خروجی استفاده می کند یا در مثالی دیگر پیکسَر در حال توسعه یک اپلیکیشن است تا بتواند به توصیف صحنه ای که کاربر در آن حضور دارد بپرازد.

بسیاری از افراد حداقل از مشکل دوربینی رنج می برند و حدود ۲۵ درصد افرادی که به سن ۸۰ سالگی می رسند از مشکلات بینایی بیشتری رنج می برند. به احتمال زیاد با پیشرفت سریع در علم میکروالکترونیک، فناوری جراحی و واقعیت افزوده دمان هایی برای چنین بیماری هایی در آینده به وجود خواهد آمد.
منبع :extremetech

ارسال نظر