عرضه فناوری های هوایی شگفت انگیز تا سال ۲۰۴۰
دانشمندان و مهندسان بعضی از فناوری‌های آینده‌نگرانه‌ای که احتمالا تا سال ۲۰۴۰ و شاید زودتر از آن در هواپیماهای نظامی و شخصی به کار گرفته خواهند شد را رونمایی کردند.
به گزارش کلیک - دانشمندان و مهندسان بعضی از فناوری‌های آینده‌نگرانه‌ای که احتمالا تا سال ۲۰۴۰ و شاید زودتر از آن در هواپیماهای نظامی و شخصی به کار گرفته خواهند شد را رونمایی کردند.
چاپ ۳بعدی در صحنه
هواپیماهای بدون سرنشین کوچک (UAV) با چاپگرهای ۳بعدی بسیار پیشرفته و توسط فرآیندهای ساخت لایه افزایشی و تکنیک‌های مونتاژ رباتیک ساخته می‌شوند.
چاپگرهای ۳بعدی به اطلاعاتی که از اتاق کنترل، جایی که فرماندهی عملیات در مورد کارهایی که باید انجام شوند تصمیم‌گیری می‌کند، واکنش نشان می‌دهند. این چاپگرها بعد از دریافت دستورات مدل هواپیماهای بدون سرنشین را سریعا ساخته و به محل مورد نظر اعزام می‌کنند.
هواپیماهای بدون سرنشین در هر موقعیتی به کار می‌آیند؛ برای مثال از هواپیماهای پهن بال برای رصد و پایش طولانی مدت و مستمر یک منطقه (و سایر فعالیت‌های مشابه) و از نمونه‌های با بال چرخان، برای نجات غیرنظامیان یا سربازها از موقعیت‌های خطرناک استفاده می‌شود. بعد از انجام ماموریت هواپیماهای بدون سرنشین از طریق تخریب بورد الکتریکی‌شان می‌توانند خود را بلا استفاده کنند؛ البته اگر فرود موفقیت‌آمیزی داشته باشند امکان استفاده مجدد از آنها هم وجود خواهد داشت.
استفاده از چاپگرهای ۳بعدی برای ساخت هواپیماهای کوچک بدون سرنشین (UAV) امکان ایجاد یک نیروی هوایی بسیار انعطاف‌پذیر و موثر که قابلیت انطباق با هر شرایطی را داشته و قادر به ورود به هر وضعیت ناشناخته‌ای است، خواهد شد.
هواپیمای Transformer
Transformer یک سیستم هواپیمایی انعطاف‌پذیر است که از چندین جت کوچک که با یکدیگر ترکیب شده‌اند تشکیل شده است؛ این جت‌های مستقل قابلیت اتصال به یکدیگر و پرواز در قالب یک هواپیما را دارند اما در مواقع لزوم می‌توانند از یکدیگر جدا شده و هر کدام ماموریتی جداگانه را انجام دهند.
این مدل مفهومی قابلیت سازگاری با هر شرایطی را دارد. در ماموریت‌های که هدف و موقعیت فاصله بسیار زیادی با پایگاه دارد، جت‌های کوچک‌تر می‌توانند هنگام پرواز به یکدیگر متصل شده با یکدیگر شوند و از این طریق شعاع عمل هواپیما را بیشتر کرده و با کاهش اصطکاک، در مصرف سوخت هم صرفه‌جویی کنند.
هر چند بعد از رسیدن به موقعیت مورد نظر، جت‌های کوچک می‌توانند از هواپیمای اصلی جدا شده و خود را با موقعیت مدنظر سازگار کنند؛ برای مثال اگر یک پدافند آنها را تهدید کند می‌توانند از یکدیگر جدا شده و از جهات گوناگون به آن حمله نمایند و یا اگر قرار است بسته‌ای را به کسی تحویل نمایند یکی از آنها عهده‌دار وظیفه رساندن بسته شده و سایر جت‌ها با انجام پایش از سلامت جت بسته‌رسان مطمئن شده و در صورت لزوم با دشمن‌های احتمالی وارد نبرد خواهند شد.
سیستم‌های هدایت انرژی
سلاحی مکمل برای هواپیماها که قادر به شلیک اشعه‌ی متمرکز انرژی به سرعت نور است.
از سیستم‌های انرژی هدایت شده هم اکنون در میدان‌های جنگ استفاده می‌شود؛ در این سیستم‌ها با استفاده از اشعه‌های هدایت شده انرژی می‌توان از برخورد گلوله‌ها، موشک‌ها و خمپاره‌ها به گروهان‌های زمینی جلوگیری کرد.
در آینده، می‌توان این سیستم را در قالب سلاحی مکمل در هواپیماها تعبیه نمود و این امکان را برای جت‌های فوق‌سریع فراهم کرد که اهداف موردنظر را با دقتی مثال زدنی مورد اصابت قرار می‌دهند.
The Survivor
این تکنولوژی به جت‌ها اجازه می‌دهد آسیب‌های وارده در طی پرواز را بدون نیاز به فرود و تعمیر توسط نیروی انسانی، خودشان ترمیم کنند.
این تکنولوژی یک مایع چسبناک بسیار سبکی است که درون قالب‌های نانوتیوب‌های کربنی قرار گرفته و در زمان وارد آمدن آسیب به بدنه هواپیما، سریعا وارد عمل شده و آن را تعمیر می‌کنند.
شاید با استفاده از چنین مواد پیشرفته‌ای بتوان جت‌های جنگی ساخت که به راحتی وارد خطرناک‌ترین موقعیت‌ها شده و در صورت هدف قرار گرفته شدن و آسیب دیدن، با تعمیر خودکار خود همچنان به انجام عملیات ادامه داده و با جان سختی (و عمر بیشتر) آن را با موفقیت به پایان برسانند.