دورترین و قدیمی ترین کهکشان جهان کشف شد!

رسانه کلیک - فضانوردان کهکشانی را کشف کرده‌اند که احتمالا اولین شئ موجود در جهان هستی و قدیمی ترین کهکشان جهان درست پس از انفجار بزرگ محسوب می شود.

دورترین و قدیمی ترین کهکشان جهان کشف شد!

یک کهکشانِ تازه کشف‌شده مربوط به ستاره‌ای که ۱۲.۸ ملیون سال نوری از ما فاصله دارد، اطلاعات جالبی در مورد اولین روزهای پیدایش جهان پس از انفجار بزرگ (حدود ۱۳.۷ ملیون سال پیش) به دست می‌دهد.

فضانوردان به تازگی دورترین و قدیمی ترین کهکشان جهان را کشف کرده‌اند که ۱۲.۸ ملیارد سال نوری از ما فاصله دارد. دانشمندان بر این باورند این شی کیهانی یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ (Big Bang) شروع به شکل‌گیری کرده است.

این کهکشان که با نام G09 83808 شناخته می‌شود، ابتدا توسط تلسکوپ فضایی هرشل ، اما به شکلی تار و غیر واضح ردیابی شد. از آنجایی که فضانوردان نیاز به اطلاعات بیشتری داشتند، داده‌ها را به یک تیم حرفه‌ای واگذار کردند که از تلسکوپ میلی‌متری بزرگ‌تری استفاده می‌کردند که دارای بزرگ‌ترین بشقاب قابل هدایت در جهان (بزرگ‌تر از قله سیرانگرا در گالاپاگوس) بود.

فضانوردان با استفاده از بشقاب LMT (لنزهای میلی‌متر بزرگِ پنجاه متر-دیامتری)، دریافتند که این کهکشان، قدیمی‌ترین شئ یافته شده با تلسکوپ است. تنها یک شئ دیگر به این قدمت (یک کهکشان مشابه که کمی قدیمی‌تر و دورتر است) توسط تلسکوپ‌های دیگر رصد شده است.

نتایج این تحقیقات همچنین در مجله فضانوردی طبیعی ( Nature Astronomy) نیز به چاپ رسیده است.

این شی کهکشانی را احتمالا باید یکی از اولین کهکشان‌های تشکیل شده در جهان هستی دانست.

مین یون، یکی از فیزیکدانان‌ فضایی در دانشگاه ماساچوست در خصوص قدیمی ترین کهکشان جهان گفت:‌

یافتن کهکشانی که مربوط به یک میلیارد سال ابتدای آفرینش است، خود دستاوردی بزرگ محسوب می شود، زیرا در آن زمان جهان کاملا یونیزه، داغ و یکدست‌تر از آن بوده که در ۴۰۰ میلیون سال ابتدایی کهکشانی شکل گیرد. محکم‌ترین نظریه ما این است که اولین ستاره‌ها، کهکشان‌ها و چاله‌های سیاه فضایی در نیم میلیارد سال ابتدای آفرینش شکل گرفته‌اند. این شی جدید یکی از اولین کهکشان‌های شکل گرفته است.

اشیائی مانند G09 83808 به سختی در فضا دیده می‌شوند، زیرا ابرهای بزرگ غبار روی آن‌ها را می‌پوشانند. از همین رو، حتی تلسکوپ‌های بزرگی مانند هابل، که در طول موج‌های مرئی و مادون قرمز نیز کار می‌کنند، نمی‌توانند آن‌ها را رصد کنند. دیدن این اشیا با LMT راحت‌تر است، زیرا در آن از طول موج‌های میلی‌متری استفاه می‌شود. این طول موج‌ها با غبارِ پوشاننده یکی شده و به رویت کهکشان کمک می‌کنند.

لنزهای جاذبه‌ای نیز یکی از ابزارهایی هستند که به فضانوردان در اکتشافات کمک می‌کنند. این لنزها نور را در حال عبور از اجسام بزرگ، بیشتر و درشت‌تر خواهند کرد و با این کار، اجسام دور را بزرگ‌تر نشان خواهند داد. با استفاده از این لنزها G09 83808 تا 10 برابر بزرگ‌تر و نورانی‌تر از خود واقعی‌اش نشان داده شد، چرا که کهکشان بزرگی میان آن و زمین قرار داشت که کهکشان را در لنز جاذبه‌ای درشت نمایان می کرد.

LMT احتمالا در زمستان آینده برای دیدن اشیا دورتر و با انتقال قرمز بالاتر مورد استفاده قرار خواهد گرفت. انتقال قرمز به سرعتی اطلاق می‌شود که جهان با آن سرعت در حال گسترش است. اشیای دورتر انتقال قرمز بالاتری دارند.

انتقال قرمز G09 83808 از طریق مشاهداتی مبنی بر خطوط طیفی کربن‌مونوکسید تایید شد. خطوطی که به انتهای قرمز طیف متمایل بودند.

شایان ذکر است؛ انتقال قرمز به شکلی مستقل، توسط زیر‌میلی‌متر اسمیتسونیان در هاوایی، با همکاری فضانوردان مرکز هاروارد-اسمیتسونیان تایید شد.

ارسال نظر