امگا 3 به تا کردن روماتیسم مفصلی کمک می کند

طبق مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC)، " روماتیسم مفصلی منجر به مرگ زودرس، ناتوانی و کیفیت پایین زندگی در دنیای صنعتی و در حال توسعه می شود". این بیماری می تواند در هر سنی شروع شده، و باعث خستگی و سفتی طولانی مدت بعد از استراحت گردد.

روماتیسم مفصلی (RA) یک بیماری التهابی سیستمیک مؤثر بر چند مفصل در بدن است. این حالت معمولا در آستر مغذی مفاصل (سینوویال) بروز کرده اما می تواند بر اندام های دیگر تاثیر گذار باشد. شیوع بالاتری از بیماری های قلبی عروقی (CVD) در بین بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی مشاهده شده است.

علائم رایج مفصلی عبارتند از درد، تورم، قرمزی و آستر مغذی مفصل ملتهب شده، غضروف و حتی استخوان تحلیل رفته و گاهی اوقات باعث تغییر شکل مفاصل می شود.

علت دقیق آن ناشناخته است، ولی تصور می شود که به دلیل یک پاسخ معیوب سیستم ایمنی بدن باشد که در آن سیستم ایمنی بدن باعث التهاب در بافت مفاصلی می شود که در حرکت نقش دارند. اعتقاد بر این است که خودپادتن ها، یا پروتئین های سیستم ایمنی بدن، بافت ها و اندامهای بدن را به اشتباه مورد هدف قرار می دهند.

سابقه خانوادگی می تواند به پیش بینی اینکه آیا یک فرد ممکن است خودپادتنهایی داشته باشد که در توسعه بیماری اولویت دارند، کمک کند.

هیچ درمانی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد، اما تکنیک های ورزشی خاص می تواند در مدیریت آن نقش داشته باشد. همچنین شواهدی وجود دارد که عوامل غذایی می توانند موثر باشند.

DHA و EPA ممکن است پروتئین تنظیم کننده پاسخ ایمنی را سرکوب نماید

محققان تمایل داشتند بدانند که آیا بیماران با مصرف امگا 3 بالاتر با خطر کمتر گسترش روماتیسم مفصلی مواجهند یا نه. آنها اطلاعات خودگزارشی در مورد مصرف امگا 3 شامل 30 نفر که دارای خودپادتنهای روماتیسم مفصلی بودند و 47 نفر شاهد را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

گزارش شد که تنها 6.7 درصد از بیماران با خودپادتن های روماتیسم مفصلی مکمل امگا 3 مصرف کردند، در مقایسه با 34.4 ٪ گروه شاهد. آزمایش خون نیز نشان داد که افراد دارای خودپادتن روماتیسم مفصلی "به طور قابل توجهی احتمال بیشتری" برای داشتن سطوح پایین تر سه اسید چرب ضروری امگا 3 نسبت به بیماران شاهد داشتند.

به نظر می رسد که دو اسید چرب امگا 3 DHA و EPA بسیار مهم ، ممکن است در سرکوب یک پروتئین خاص که شدت و مدت زمان پاسخ ایمنی را تنظیم می کند، موثر باشند.

محقق اصلی دکتر جیل نوریس، استاد گروه اپیدمیولوژی دانشگاه بهداشت کلرادو، بیان کرد:

"تفاوت بسیار قابل توجهی در سطح خونی اسیدهای چرب امگا 3 بین افرادی که مکمل امگا 3 مصرف کردند و آنهایی که مصرف نکردند، وجود دارد."

نوریس اضافه می کند که ژنتیک هم می تواند در اثر نهایی امگا 3 در بیماران منحصر به فرد در معرض خطر ابتلا به رماتیسم مفصلی، نقش داشته باشد.

این اولین مطالعه برای یافتن ارتباط بین امگا 3 و خودپادتن هایی است که منجر به روماتیسم مفصلی در بین بیمارانی که در معرض خطر هستند اما هنوز بیماری در آنها گسترش نیافته، می شود.

با وجود تعداد کم شرکت کنندگان، نتایج نشان می دهد که امگا 3 ممکن است به محافظت علیه روماتیسم مفصلی با جلوگیری از گسترش آن در طول دوره قبل از ظهور علائم کمک کند.

از این پس ، محققان به پیگیری گروه بزرگتری از بیماران طی دوره طولانی تر، از جمله افراد با خودپادتنهای روماتیسم مفصلی امیدوارند، تا نحوه پیشرفت بیماری را بررسی کنند.

امگا 3 در ماهی های آب سرد، مانند سالمون یا ماهی ماکرل، و همچنین در مکمل های غذایی به دست آمده از ماهی یا جلبک یافت می شود؛ اما ممکن است منابع غذایی به تنهایی برای ارائه اثرات مفید کافی نباشند چرا که فعالیت های کشاورزی مدرن از دهه 1900 مقدار امگا 3 را در بسیاری از غذاها تا 40 برابر کاهش داده است.

محققان مصرف یک رژیم غذایی سالم و متعادل که شامل ماهی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 است و همچنین 1 تا 3 گرم روغن ماهی در روز را برای افرادی که ممکن است در معرض خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی و شاید دیگر بیماری های التهابی باشند، به منظور کاهش خطر ابتلا به این بیماریها، توصیه می کنند.

منبع: medicalnewstoday.com