آیا سیاره ما در جهان هستی بی همتاست؟

به گزارش کلیک، مقاله جدیدی با این عنوان که "چه می شود اگر زمین های" دیگری در فضا نباشند؟" به آرکسیو ارائه و در مجله فیزیک نجومی به عنوان سوال مطرح شد. بعد از سرشماری کیهان، تیم تحقیقاتی سوئدی به این نتیجه رسید که احتمالا زمین خاص تر از آن چیزی ست که تصورش را می کردیم. حوزه علمی آمریکایی شانن (cientific American's Shannon Hall) توضیح می دهد:
فضانورد اریک زکرسون (Erik Zackrisson) از دانشگاه آپسالا و همکارانش یک مجموعه کوچک کیهانی از تمام سیارات خاکی خارجی ساخته اند که ممکن است در جهان قابل رویت ما وجود داشته باشند؛ بر اساس جهان سنگی که فضانوردان تاکنون کشف کردند. در ابتدا آن ها با شبیه سازی کامپیوتری، جهان کوچک خودشان را که شامل مدل های پیشین کهکشان هاست، ساختند. سپس قوانین فیزیک را، در همان سطحی که دانشمندان می فهمند، که چگونگی رشد کهکشان ها، تکامل ستارگان و شکل گیری سیاره ها را نشان می دهند، به کار گرفته اند. در نهایت سریعا 13.8 میلیارد سال از تاریخ جهان را طی کردند.
نتیجه حاصل این بود که زمین ممکن است در میان 700 میلیون تریلیون سیاره سنگی تخمین زده شده، بی همتا باشد. سن بیشتر و جایگاه سیاره های سنگی دیگر در کهکشان های خارجی ممکن است سیاره ما را منحصر به فرد کند. اما همان طور که محققان هم اقرار کرده اند ابهامات زیادی وجود دارد.
به عنوان مثال ممکن است ما دیدگاه درستی از چگونگی پراکندگی سیارات خاکی نداشته باشیم. بیش از 100 میلیارد سیاره در کهکشان راه شیری تخمین زده شده است که ما فقط 1000 مورد را دیده ایم، تنها نمونه ای بسیار کوچک و ریز از کل عالم. علاوه بر این شناسایی سیاره های کوچک تر و هم اندازه زمین سخت تر است، بنابراین معلوم نیست چه تعداد از این ها نادیده گرفته شده اند. و ما در واقع فقط روی یک تکه کوچکی از آسمان، فقط درون یک کهکشان، تمرکز کرده ایم. مانند این است که بخواهیم ترکیب یک پازل بزرگ و پیچیده را تنها با داشتن یک یا دو قطعه از آن در دست حدس بزنیم.
از این رو به نظر می رسد، ممکن است عمومیت بخشیدن به این موضوع که چقدر سیارات شبیه به زمین وجود دارند، کمی زود باشد. اما اگر این محققان درست بگویند، چه معنایی برای تحقیقات زندگی فرازمینی می تواند داشته باشد؟
اگر فرض کنیم موجودات زنده در جهان های دیگر نیازمند عوامل بنیادی مشابه زمین برای زندگی هستند، غذا، آب، نور خورشید، یک سیاره جامد برای زندگی و غیره، ممکن است مکان های کمتری در جهان وجود داشته باشند که زندگی بتواند در آن به تکامل برسد. و اگر زندگی هوشمند کمتر هم تکامل یابد، فی الواقع جهان یک جای بسیار تنها و منحصر خواهد بود.
اما ممکن است زندگی بتواند در محیطی کاملا متفاوت با زمین تکامل یابد، مثلا بر روی قمر تایتان زحل، جایی که رودخانه ها و دریاچه ها به جای آب مملو از هیدروکربن هستند. با این حال ممکن است همسایگان ما در جهان وجود داشته باشند و زندگی کنند، اما نه به آن شکلی که ما متصور هستیم.

منبع: msn