منشا بیماری پارکینسون دستگاه گوارش است

به گزارش کلیک ،تا به امروز پزشکان برای مطالعه بر روی دلایل و عوامل موثر در بیماری پارکینسون به سراغ مطالعه مغز فرد می رفتند و این در حالی است که مطالعات جدید انجام گرفته بر روی موش های آزمایشگاهی ثابت می کند که هر آنچه که پزشکان تا به حال به دنبال آن می گشتند را از این به بعد باید در دستگاه گوارشی افراد دنبال کرد،در واقع این یافته جدید می تواند خیلی از نقاط مبهم مرتبط با پارکینسون را توضیح دهد،از جمله این مسائل مشکلات مشترکی است که همه مبتلایان به پارکینسون به آن اشاره می کنند،یکی از این مسائل مشترک بروز مشکل یبوست است که اکثر بیماران پارکینسون یک دهه قبل از شروع علائم پارکینسون آن را تجربه می کنند.

علایم اصلی بیماری پارکینسون عبارت اند از لرزش های عضلانی،سفت و خشک شدن بدن و بروز مشکل در تکان دادن اعضای بدن می باشد که دلیل اصلی این مشکلات کشته شدن اعصاب حیاتی در مغز است.

با وجود اینکه در حال حاضر درمان های نسبی ای برای مقابله با این بیماری وجود دارد،تا به این لحظه هیچ دارویی ساخته نشده که بتواند به کلی این بیماری را از بین ببرد و راهی هم برای پیشگیری از بروز این بیماری وجود ندارد،در واقع پزشکان هنوز نمی دانند که دقیقا چه عاملی باعث بروز این بیماری می شود و از چه راه هایی این بیماری هولناک به پیشرفت خود ادامه می دهد.

چندین سال است که دانشمندان حوزه پزشکی محدوده تحت بررسی برای شناخت این بیماری را به مغز انسان محدود کرده اند و این در حالی است که آخرین تحقیقات ثابت کرده است که این رویه کاملا اشتباه بوده است.

طبق آخرین یافته های علم پزشکی گفته می شود که منشا اصلی بیماری پارکینسون در دستگاه گوارشی انسان کار خود را شروع می کند و سپس به مغز بیمار سرایت می کند،این موضوع توانسته تا برخی از نقاط مبهم مربوط به بیماری پارکینسون را برای محققان روشن سازد.

محققان در طول چند سال مطالعه بر روی بیماران پارکینسون به این نتیجه رسیدند که اکثر این بیماران در بازه ۱۰ ساله قبل از شروع علایم اصلی پارکینسون درجاتی از یبوست و یا دیگر بیماری های مربوط به دستگاه گوارشی را تجربه کرده اند و حتی مشخص شده است که این دسته از افراد در داخل دستگاه گوارشی خود باکتری های متفاوتی را در مقایسه با دیگر افراد سالم دارا هستند.

اکنون مطالعات جدید انجام گرفته بر روی موش های آزمایشگاهی نشان می دهد که فیبر های سمی شکل گرفته به دور سلول عصبی می تواند در طول چند هفته سلول های عصبی موجود در مغز را تحت تاثیر قرار دهد.

آقای سارکیس مازماریان محقق ارشد این پژوهش از انستیتو فناوری ایالت کالیفرنیا و یا Caltech در این باره می گوید:ما برای اولین بار در طول تاریخ مطالعه بر روی بیماری پارکینسون متوجه ارتباط بین باکتری های همزیست دستگاه گوارشی با روند شکل گیری و پیشرفت این بیماری هولناک شده ایم.

وی در ادامه افزود:نتایج جالب این مطالعات علاوه بر بیماری پارکینسون این موضوع را ثابت می کند که کلیه بیماری های فلج کننده عصبی،ریشه در دستگاه گوارشی فرد دارند،این در حالی است که همه مطالعاتی که تا به امروز به منظور شناخت منشا بیماری های فلج کننده عصبی شکل می گرفته پیرامون مغز انسان تحقیق می کرده اند.

این نتایج به دنبال تحقیق بر روی تکثیر فیبر های سمی ای به دست آمد که منشا آنها پروتئین آلفا سینوکلن است.

آلفا سینوکلن بسیار کوچک و نیز در سلول های عصبی سالم قابل حل است،اما به دلایلی نا معلوم این پروتئین در بدن بیماران مبتلا به پارکینسون بر روی هم انباشته شده و تشکیل فیبر های سمی ای را می دهند که باعث ایجاد صدمه به سلول های عصبی موجود در مغز می شود.

نزدیک به یک دهه پیش بود که محققان متوجه شدند که بیمارانی که این فیبر های سمی در سلول های عصبی مغز آنان وجود دارد،همین فیبر های سمی را در سیستم گوارشی خود نیز دارند.

در تحقیقات اخیر محققان انستیتو Caltech موش هایی آزمایشگاهی را تحت نظر قرار دادند که به صورت ژنتیکی ویرایش شده و محققان از طریق افزایش فیبر های سمی متشکل از آلفا سینوکلن احتمال ابتلا آنها به پارکینسون را افزایش داده بودند.

برخی از این موشها در محیطی استریل و عاری از میکروب رشد کرده بودند و برخی دیگر از آنها را نیز در قفسی غیر استریل بزرگ کرده بودند،موش هایی که در محیط استریل زندگی کرده بودند فیبر های سمی کمتری را در مغز خود نشان می دهند و این در حالی است که موش های بزرگ شده در محیط های غیر استریل همانطور که بنا به ویرایش ژنتیکیشان انتظار می رفت به سرعت دچار شیوع بیماری پارکینسون شدند.

محققان توانستند با استفاده از به کار گیری آنتی بیوتیک ها مقداری از علائم بیماری را در آن دسته از موش هایی که در محیط غیر استریل زندگی کرده بودند مهار کنند و در همین مرحله محققان دریافتند که این باکتری های همزیست داخل سیستم گوارش این دسته از موش ها هستند که باعث هموار کردن راه پیشرفت بیماری پارکینسون می شوند.

در مرحله پایانی آزمایش مذکور محققان نمونه هایی از باکتری های همزیست موجود در سیستم گوارش بیماران انسانی پارکینسون را به موش های بزرگ شده در محیط استریل تزریق کردند و نتیجه ابتلا سریع این دسته از موش ها به بیماری بود،در حالی که قبل از این هیچ نشانه ای از پارکینسون در این دسته از موشها دیده نمی شد.

علاوه بر این تزریق نمونه هایی از میکرو ارگانیسم های همزیست با سیستم گوارش انسان های سالم به موش های تحت مطالعه هیچ تاثیر مشهودی را بر روند پیشرفت بیماری پارکینسون نشان نداد.

یکی از اعضای دیگر این تیم تحقیقاتی به نام تیموتی سامپسون در این باره می گوید: همه موش های تحت آزمایش به لحاظ ژنتیکی به هم شبیه بوده و ژنتیک آنها به طور یکسان مورد ویرایش قرار گرفته بود،تنها عامل متغیر در میان موش های آزمایشگاهی ما حضور و یا عدم حضور میکروب های همزیست در سیستم گوارشی آن ها بوده است.

اکنون همگی اعضای تیم در این نکته با هم اتفاق نظر دارند که باکتری های موجود در سیستم گوارشی فرد از جمله ملزومات اصلی برای پیشرفت بیماری پارکینسون می باشد.

دانشمندان فکر می کنند که این باکتری های موجود در سیستم گوارشی مواد شیمیایی ای را از خود آزاد می کنند که باعث ایجاد فعالیت اضافی در قسمت هایی از مغز شده و صدمه این قسمت های مغز را به دنبال خود خواهد داشت.

در مقطع زمانی فعلی نمی توانیم نظر قطعی ای را درباره نحوه ارتباط این میکروب ها با پیشرفت بیماری پارکینسون بدهیم و هنوز آزمایشات دیگری برای رسیدن به قطعیت نیاز می باشد،اما اگر نتایج به دست آمده در آزمایشات مشابه نیز تکرار و دیده شود قطعا نتیجه می تواند به اصلاح و تغییر در روند درمانی بیماری پارکینسون منجر شود.

دیوید بورن از دانشگاه نیوکاسل انگلستان در توضیح اهمیت این اکتشاف جدید می گوید:این مسئله می تواند قواعد بازی را به کلی تغییر دهد،اگر وجود این مسئله در آینده نیز تایید شود می توان مکانیزم های متعدد و جدیدی را برای جلوگیری از پیشرفت پارکینسون به کار گرفت.

تیم تحقیقاتی مذکور نتایج تحقیقات سازنده اخیر خود را در نشست جامعه عصب شناسی که ماه گذشته در شهر سن دیگو تشکیل شد برای همگان ارائه و توضیح دادند.

ذکر این مسئله ضروری است که نتایج آرمایش های انجام گرفته بر روی موش های آزمایشگاهی همیشه در مورد نمونه های انسانی صدق نمی کند و محققان هنوز درباره این اکتشاف جدید به قطعیت کافی نرسیده اند و ممکن است فاکتور های دیگری در این میان موثر بوده باشد که از چشم محققان به دور مانده باشد.

تحقیقات انجام گرفته در گذشته نشان می دادند که افرادی که بیشتر در معرض تماس با مواد شیمیایی حشره کش و ضد آفت بودند پتانسیل بیستری برای ابتلا به پارکینسون نشان می دادند و اکنون و با در نظر گرفتن اکتشاف اخیر دانشمندان محققان گمان می کنند که این مواد شیمیایی ضد حشرات ممکن است به نوعی بر میکروب های همزیست سیستم گوارشی تاثیر بگذارند.

قدم بعدی دانشمندان برای بررسی بیشتر این موضوع تحقیق و مطالعه بر روی نژاد میکروب های همزیست سیستم گوارشی بیماران پارکینسون می باشد و هدف از این مطالعه نیز روشن کردن این مسئله است که اساسا کدام نوع از میکروب های همزیست سیستم گوارشی فرد را بیشتر در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون قرار می دهند.

اگر محققان موفق شوند تا نژاد های خاصی ازمیکروب های همزیست دستگاه گوارش که به واسطه وجود آنها فرد شانس بیشتری برای ابتلا به پارکینسون دارد را شناسایی کنند،این عمل در قدم بعدی می تواند به پزشکان کمک کند تا افراد مستعد به ابتلا به پارکینسون را شناسایی کرده و قبل از اینکه نشانه های اصلی بیماری و صدمه به سلول های عصبی موجود در مغز اتفاق بیفتند جلوی پیشرفت بیماری را گرفته و حتی شاید بتوان با حذف و یا جایگزینی میکروب های همزیست از پایه و اساس جلوی پارکینسون را گرفت.

آقای مازمانیان در این باره می گوید:همانند همه پروسه های دارو سازی،برای تبدیل تجربیات کسب شده از انجام آزمایش بر روی موش های آزمایشگاهی به اصولی که روی بدن انسان تاثیر گذار باشد به سال ها زمان نیاز می باشد و گرچه این پروسه زمان زیادی را می طلبد اما باید توجه داشت که این اولین و مهم ترین مرحله ساخت دارو است.