آمار مرگ و میر در بیماران تحت درمان پزشکان زن کمتر است!

به گزارش کلیک، محققان دریافته اند که بیماران سالمند تحت درمان پزشکان زن در مقایسه با کسانی که تحت درمان پزشکان مرد هستند، در معرض خطر مرگ و میر کمتری هستند. این موضوع نشان می دهد که زنان ممکن است در فرایند درمان بیماران خود اقدامات متفاوتی را در پیش بگیرند.

اگر همه پزشکان بتوانند به همان سطح از درمان و مراقبتی برسند که برخی از همکاران حرفه ای زن از آن برخوردار هستند، می توان از ۳۲ هزار مرگ و میر سالانه بیماران مسن بالای ۶۵ سال جلوگیری کرد. یوسوکه از دانشگاه هاروارد گفت: تفاوت در میزان مرگ و میر بیماران تحت درمان پزشکان زن مارا به شدت شگفت زده کرده است.

او در ادامه خاطر نشان کرد: جنسیت پزشک به نظر می رسد به خصوص برای بیماران بدحال قابل توجه است. این یافته ها نشان می دهد که تفاوت های بالقوه در الگوهای عمل بین پزشکان زن و مرد ممکن است پیامدهای بالینی مهم است.

این تیم اطلاعات ۱٫۵ میلیون ذینفع در ایالات متحده را که از این تعداد ۶۲۰ هزار مرد و ۹۶۰ هزار زن هستند، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داد که همه آن ها ۶۵ سال یا بیشتر داشتند و بستری شده بودند. شایان ذکر است که آن ها توسط پرشکان مرد و زن تحت درمان قرار گرفتند که تعداد پزشکان زن ۲۰ هزار و پزشکان مرد ۶۰ هزار نفر بود. این اتفاق در طول سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ رخ داد.

در این مجموعه داده ها، این تیم همچنین دلیل بستزی شدن بیمار در بیمارستان و همچنین شدت وخامت حال آن ها را در نظر گرفت. آن ها دریافتند که کسانی که تحت درمان پزشکان زن بودند به احتمال زیاد ۴ درصد کمتر به مرگ زودرس مبتلا شدند و ۵ درصد خطر بستری مجدد در بیمارستان در ۳۰ روز پس از ملاقات پزشک در آن ها کمتر بود.

به منظور بررسی بیشتر، این تیم نتایج مجموعه داده ها را با متخصصان مراقبت های بهداشتی که در داخل بیمارستان کار می کنند و بیمارانی بر اساس گردش کار به آن ها محول می شود، مقایسه کردند و متوجه شدند که هیچ گونه تغییری در نتایج بوجود نیامد.

آن ها این سطح از تصادفی بودن را بدین منظور به کار بردند تا این احتمال که بیماران با وضعیت سلامتی بهتر که کمتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار داشتند و یا احتمال بستری مجدد در آن ها کم بود، به پزشکان زن محول شوند.

این واقعیت که نتایج دچار هیچ گونه تغییری نشد، نشان می دهد که ممکن است پزشکان زن کاری متفاوت را در مقایسه با همکاران مرد خود در فرایند درمان بیماران خود به کار می برند. البته هنوز مشخص نیست که آن ها چه عمل متفاوتی را نسبت به دیگران لحاظ می کنند.

آشیش ژوا گفت: شواهدی مبنی بر تفاوت انجام فرایند درمان توسط پرشکان مرد و زن وجود داشت. یافته های ما نشان می دهد که این تفاوت ها بسیار در سلامت بیماران تعیین کننده و پراهمیت هستند. او در ادامه خاطر نشان کرد: باید متوجه شویم که چرا آمار مرگ و میر بیماران تحت درمان پزشکان زن کمتر است؛ بدین ترتیب، صرف نظر از جنسیت پزشکان، می توان ترتیبی لحاظ کرد تا تمام بیماران با بهترین نتیجه از فرایند درمان خود بیرون آیند.

تحقیقات پیشین شواهدی یافتند که بر اساس آن، پزشکان زن نسبت به پزشکان مرد به دستورالعمل های بالینی پایبندی بیشتری از خود نشان دادند و ارتباطات بیمار-محور بیشتری در دستور کار خود قرار می دهند، اما این تحقیقات کافی نیست و باید با انجام تحقیقات بیشتر، تاثیر واقعی این مسائل را در حفظ جان بیماران بررسی کرد؛ هر چند عوامل متعدد دیگری می بایست در این موضوع دخیل باشند.

او در ادامه ذکر کرد: قاعدتا تفاوت نتایج به دست آمده می بایست به دلیل تفاوت اقدامات درمانی توسط پزشکان باشد. اگر واقعا چنین باشد، پزشکان مرد می توانند امیدوار باشند تا با یادگیری این اقدامات، همانند پزشکان زن، بیماران خود را بیش از پیش راضی نگاه دارند و آمار مرگ و میر بیماران خود را به حداقل برسانند.

یافته های این تیم می تواند خبر خوشی برای پزشکان مرد محسوب شود، اما خبر بد این است که این مسئله، نابرابری را در سیستم بهداشت و درمان ابالات متحده را پررنگ تر می کند.

این در حالی است که پزشکان زن تنها یک سوم نیروی کار پزشکی ایالات متحده را تشکیل می دهند و با تفاوتی فاحش نسبت به پزشکان مرد، از دستمزد کمتر و میزان ارتقای شغلی پایین تری برخوردار هستند.