ساخت پهپادهایی برای نجات جان انسان ها
هر روز شاهد گسترش استفاده از ربات های پرنده هستیم. با توجه به مزیت های استفاده از پهپادها از جمله سرعت بالای عملیاتی شدن آن ها، در آینده ای نچندان دور شاهد آن خواهیم بود که برای نجات جان انسان ها به پرواز در میآیند.
به گزارش کلیک-در اوایل دوره ی ظهور پهپادها مهندسان همواره به فکر به کارگیری آن در امر امداد و نجات بوده اند و در همان دوره به موفقیت هایی نیز دست پیدا کردند، قابلیت حمل اجسام به واسطه کوادروتورها این امکان را فراهم ساخت تا در شرایط بحرانی و عدم دسترسی به افراد نیازمند، لوازم ضروری و کمک های اولیه را در دسترس آنها قرار دهیم. برای مثال فرض کنید گروهی آسیب دیده در برف زمین‌گیر شده‌اند و می توانیم قبل از رسیدن نیروهای امدادی آب، مواد غذایی و دارو را در کمترین زمان در اختیار آنها قرار دهیم. مورد اشاره شده را می توان اولین استفاده این فناورری در امداد نجات نام برد.
بعد از گذشت مدتی و با پیشترفت سیستم های کنترلی پهپادها، شاهد محصول کمپانی DPI بودیم. این هواپیمای بدون سرنشین که DP-14 نام دارد که قابلیت حمل ۲۰۰ کیلوگرم وزن را به مدت دو ساعت دارد و این بازه ی زمانی در حالت بارگذاری کمتر و سوخت بیشتر افزایش پیدا خواهد کرد. سیستم کنترل خودکار این پرنده از الگوریتم های پیچیده ای برای هدایت این پرنده استفاده می کند و این موضوع کار را برای خلبان آن راحت می کند به طوری که یک شخص همزمان می تواند چندین پهپاد را کنترل کند. این پهپاد که بیشتر با رویکردی نظامی ساخته شده است این امکان را دارد تا مصدوم در فضای داخلی پرنده قرار گیرد و در کمترین زمان ممکن به مراکز درمانی منتقل شود.
به هر حال موفقیت یا عدم موفقیت DP-14 این باور را به وجود آورد که می توان از دِرون ها در نقش آمبولانس های هوایی استفاده کرد. در جدیدترین طرح مفهمومی از آمبولانس هوایی شاهد یک کوادکوپتر هستیم که قابلیت هدایت از طریق GPS و خلبان یا ترکیی از هردو را دارد. این پرنده به گونه ای طراحی شده است تا بتواند در کمترین فضاها فرود خود را انجام دهد و در سریعترین زمان ممکن فرایند انتقال مصدوم را انجام دهد. شرکت طراح، این ادعا را دارد که با وجود اینکه ساخت محصولشان هزینه ی میلیون دلاری دارد اما باز چندین برابر از هلیکوپترهای اورژانس ارزان تر تمام می شود.
طرح آمبولانس هوایی فعلا در حد یک طراحی مفهومی بوده است و به برنامه ی ساخت و تجاری سازی آن اشاره نشده است. اما با توجه به پیشترفت عرصه بدون سرنیشن ها و ساخت تاکسی های هوایی مانند Ehang 184 پتانسیل ساخت و کاربردی شدن آن وجود دارد و باید دید کمپانی خاطی تا چه حد در اجرای ایده ی خود مصمم است.