محققان با الهام گرفتن از صدف، به نوعی چسب مخصوص زیر آب دست یافتند

این ماده کارایی چسب های زیر آبی را نسبت به مواد پیشین تا 10 برابر افزایش داده است . وزن مولکولی کم و موارد استفاده بسیار آن بدین معنی است که که می تواند عملکرد چسب های کنونی را بهبود بخشد. علاوه بر این صدف ها کاربرد های بسیار دیگری نیز دارند.برای مثال در صنعت دندان پزشکی،نانو و تعمیرات زیرآبی.

صدف ها به لطف پروتئین هایی که از پاهای خود ترشح میکنند، میتوانند به صخره ها بچسبند و حتی در برابر امواج قوی و باد ها مقاومت کنند.محققان بعد از دهه ها تحقیق در باره مکانیزم این ماده چسبنده ، به این نتیجه رسیدند که گروه های مولکولی خاصی در پروتئین آن وجود دارد.

بعضی از ساختار این پروتئین ها ، سرشار از آمینو اسید L-Dopa میباشد که برای داشتن خاصیت چسبندگی زیر آب و خاصیت خود ترمیمی مشهوراست. دلیل وجود این ویژگی ها ، پیوند هیدروژنی خاصی است به نام "کاتکل" ، که از مخلوط شدن با آب جلوگیری میکند.

علاوه بر آن این ماده کاربرد های دیگری نیز میتوانند داشته باشند برای مثال در صنعت الکترونیک.به دلیل ساختار مولکولی بسیار ریز، لایه های بسیار ریز تولید شده از این ماده در نانو الکترونیک، ساخت مدار ها و ساخت باتری ها کاربرد دارد.جالب توجه است که با استفاده از این ماده دیگر نیازی به مواد شیمیایی ، حلال های آلی فرّار یا گرما دادن نیست که باعث حفظ محیط زیست و سالم نگه داشتن آن نیز میشود.

البته صدف ها تنها موجودات دریایی نسیتند که الهام بخش دانشمندان در تولید مواد چسبنده قابل استفاده در رطوبت و آب بوده اند و محققان تا به حال به پیشرفت های بزرگی در این زمینه ها دست یافته اند.