نقد و بررسی کنسول بازی نینتندو سوییچ

کلیک- از زمان شروع بکار کنسول Wii، کمپانی نینتندو در مسیر اجرای طرح‌های مختلف با کنسول خود قرار گفته است و به‌ جای اینکه همانند کمپانی‌های سونی و مایکروسافت بر سر قدرت پردازش به نبرد بپردازد، این شرکت اساساْ به دنبال یک سخت‌افزار تجدید‌نظر شده است. کمپانی نینتندو با کنسول Wii و کنترلر‌های حرکتی‌اش به خوبی توانست بدرخشد. این کنسول تا به امروز به عنوان پرفروش‌ترین کنسول حال حاضر کمپانی نینتندو به شمار می‌آید. کنسول Wii U نتوانست موفقیت کنسول Wii را کسب کند و به جرات می‌توان گفت بدترین کنسول ساخته‌ شده‌ی کمپانی نینتندو تا به امروز است. کنسول نینتندو سوئیچ جدیدترین دستگاه ساخته شده‌ی کمپانی نینتندو با فرم هیبریدی خود منتشر شده است. بعد از یک هفته استفاده از این کنسول، من خوشحالم که بگویم سخت‌افزار این کنسول پتانسیل زیادی دارد و می‌توان گفت این کنسول بازگشت قوی کمپانی نینتندو به عرصه‌ی ساخت کنسول‌های خانگی را نشان می‌دهد.

چه چیز‌هایی در جعبه‌ی کنسول وجود دارد؟

• کنسول سوئیچ
• کابل HDMI
• آداپتور برق AC
• کنترلر‌های Two Joy-Con
• تسمه‌های کنترلر‌های Two Joy-Con
• شارژر Joy-Con
• داک کنسول نینتندو سوئیچ

طراحی

همانند کنسول Wii U، گیم پد‌های کنسول نینتندو سوئیچ در دو طرف چپ و راست دستگاه اما این‌بار به صورت مجزا طراحی و ساخته شده است. صفحه نمایش لمسی سوئیچ ۶٫۲ اینج است که همراه با حاشیه‌های فریم کنسول تقریبا در اندازه‌ی ۶٫۷X3.9X.6 می‌‌شود. حتی با اتصال کنترلر‌های Joy-Con این اندازه به ۹٫۴X4.1X1 تغیر پیدا می‌کند و قاب آن را به طور قابل توجهی کوچکتراز گیم‌ید‌های آن نشان می‌دهد.

با این وجود ابعاد صفحه نمایش کنسول نینتندو سوئیچ یکسان است. صفحه نمایش سوئیچ به نظر می‌رسد که به مراتب بهتر شده است. یک صفحه نمایش روشن، شفاف و براق در رزولوشن ۱۲۸۰X720P است که قطعا شفاف‌ترین صفحه نمایش در بازار نیست اما این صفحه نمایش ۲۳۶٫۸۷ پیکسل در تراکم هر اینچ ارائه می‌دهد. برای مرجع، پیکسل در تراکم هر اینج آیفون هفت ۳۲۶PPI است. این صفحه نمایش با کیفیت ۷۲۰P به خوبی توانسته توازنی بین وضوح و عملکرد و کارایی کنسول برقرار کند. برخلاف صفحه نمایش لمسی مقاومتی گیم‌پد. سوئیچ از یک پنل خازنی استفاده کرده است که نسبت کنتراست بالاتر و حرکات لمسی بهبود‌ یافته‌تری را ارائه می‌دهد. با این حال شما می‌توانید در خارج از منرل همانند گوشی‌های همراه هوشمند و یا تبلت خودتان از کنسول نینتندو سوئیچ استفاده کنید. نور روشن خورشید می‌تواند دید شما را نسبت به جزییات به نمایش داده شده در پنل سخت تر کند.

در بالای صفحه نمایش لمسی کنسول سوئیچ، دکمه‌ی پاور (روشن/خاموش)،کلید‌های تنظیم صدا، دریچه خروجی، اسلات مموری و جک ۳٫۵MM هدفون تعبیه شده است. هر دو طرف کنسول از ویژگی ریلی برای اتصال کنترلر‌های Joy-Con به صورت همزمان بهره می‌برد. در قسمت پایین دستگاه، پورت USB-C وجود دارد. در پشت دستگاه یک پایه وجود دارد که شما می‌توانید آن را به بیرون بکشید و کنسول بر روی پایه قرار بگیرد. همچنین در پایین دستگاه اسلات کارت حافظه microSD طراحی شده است. پایه‌ی ایستایی کنسول سست و بی دوام است و تنها می‌تواند یک زاویه‌ی دید ارائه دهد.

کنترلر‌های Joy-Con خیلی سبک هستند و هر کدام از کنترلر‌ها وزنی در حدود ۰٫۱ پوند دارد. من قرمز نئون و نوع آبی آن را تست کردم و باید بگویم که آن‌ها در نوع خود به طور شگفت انگیزی روشن و جذاب هستند. همچنین این کنترلر‌ها در رنگ خاکستری تیره‌ی مات عرضه خواهند شد برای کسانی که به دنبال رنگ‌های خاص و جذاب هستند. اتصال کردن این کنترلر‌ها به کنسول نینتندو سوئیچ بسیار آسان است. زمانی که می‌خواهید کنترلر‌ها را به کنسول متصل کنید آن‌ها با یک فشار ناچیز به سوئیچ متصل و قفل می‌شوند. جداکردن کنترلر‌ها از کنسول به کمی دقت نیاز دارد. با این حال شما نیاز دارید که با فشار دادن و به پایین کشیدن دکمه‌ی کوچک در پشت هر دو کنترلر آن‌ها را از سوئیچ آزاد کنید. کنترلر‌های چپ و راست Joy-Con تا حدودی در شکل آینه‌ی یکدیگرند. هر دو کنترلر دارای دکمه‌های چهار جهت و جوی‌استیک هستند که به هم پیوسته‌اند. این کنترلر‌ها هم به عنوان لوازم جانبی جدا از کنسول به فروش می‌روند و هم همراه با کنسول تقدیم خریدار می‌‌شود. کنترلر‌ها به عنوان یک کنترلر منحصر به فرد با جوی‌استیک متعادل عمل می‌کنند. درست همانند آنچه که در کنترلر‌های ایکس باکس می‌بینید با این تفاوت که استیک‌های کنترلر‌ها بسیار کوتاه شده‌اند. البته آن‌ها بسیار بلند‌تر از استیک‌های Nintendo DS‌ بوده و قابل تعمیر هستند.

درحالی که کنترلر‌های Joy-Con ممکن است از لحاظ شکل و شمایل آینه از یکدیگر باشند. تفاوت‌های جزیی در هر یک از کنترلر‌ها وجود دارد. برای بازی‌های چندنفره‌ی آنلاین کنترلر‌های Joy-Con از یکدیگر جدا می‌شوند. من گمان می‌کنم که بسیاری از گیمر‌ها ترجیح بدهند که کنترلر چپ را انتخاب کنند. به نظر می‌رسد که جوی‌استیک در کنترلر راست Joy-Con به طور ناشیانه‌ای در وسط قاب قرار گرفته است درحالی که استیک کنترلر چپ Joy Con به راحتی عمل می‌کند و قابل کنترل است. کنترلر راست Joy-Con دارای NFS‌خوان و IR Motion Camera (دوربین حرکتی IR) است. کیت NFS‌خوان به کاربران اجازه می‌دهد که Amiibos را با کنسول سوئیچ سینک کنید و دوربین حرکتی IR به شما این امکان را می‌دهد که حرکات دست توسط سوئیچ شناسایی شود.

جعبه‌ی کنسول حاوی دو تسمه برای کنترلر‌های Joy-Con است. این تسمه‌ها نه تنها از پرتاب شدن کنترلر‌های Joy-Con جلوگیری می‌کنند بلکه با اتصال این تسمه‌ها به کنترلر، جهت عملکرد اجرایی کنترلر افقی می‌شود و در این حالت آن‌ها با تکیه به دکمه‌های شانه باعث می‌شوند تمرکز بهتر و وسیع تری بر روی تریگر‌های کنترلر Joy-Con داشته باشید.

هر دو کنترلر Joy-Con از کنترل‌های حرکتی پشتیبانی می‌کند. در بازی Legend of Zelda Breath of the Wild آن‌ها به شما اجازه می‌دهند که هدف‌گیری با جو‌ی‌استیک را تقویت کنید. عملکرد آن‌ها در ابتدا نامطلوب بود. اما تقویت هدف‌گیری درنهایت به من کمک کرد که تیر‌های خوبی را با کمان پرتاب کنم. گرچه جنبه‌های منفی هم وجود دارد. ویبریشن‌ (لرزش)‌های متعددی هنگام استفاده از تیر و کمان و پرتاب تیر به سوی هدف در کنترلر ایجاد می‌شد.

علاوه بر کنترل‌های حرکتی، کنترلر‌های Joy-Con یک سیستم بازخورد حسی بسیار پیچیده را ارائه می‌دهد. نینتندو به آن HD Rumble می‌گوید. این قابلیت به سازندگان بازی‌های رایانه‌ای اجازه می‌دهد تا بازی‌ای همانند ۱,۲ Switch را طراحی کنند و از گیمر بخواهند که حدس بزند چند تیله‌ی مجازی در حال چرخش در داخل کنترلر‌های Joy-Con قرار دارد. با موتور‌های تعبیه شده در کنترلر‌های Joy-Con کنسول نیتندو سوئیچ، این یک کار بسیار عالی است که احساس دقیق بودن را به گیمر ارائه می‌دهد و این نشان‌دهنده‌ی بهترین فناوری لمسی‌ای است که من تا به امروز احساس کرده‌ام.

"چندین ساعت است که درحال بازی کردن با کنسول نینتندو سوئیچ هستم و می‌توانم بگویم هرگز احساس ناراحتی سنگینی تا به حال نداشتم"

درحالی که به گیم‌پد کنسول Wii U نگاهی ‌می‌اندازیم احساس می‌کنیم آن مانند یک اسباب‌بازی فیشر است. اما کنترلر‌های کنسول سوئیچ در کل محکم‌تر هستند. حتی این موضوع خیلی جالب و چشمگیر است که با وجود وزن ۰٫۹ کنترلر‌های متصل شده به کنسول سوئیچ باز هم استحکام و سبکی و راحتی کار با کنترلر‌ها به وضوح احساس می‌شود. کنسول سوئیچ به خودی خود ۰٫۱ پوند سبک‌تر از گیم‌پد‌های آن‌ است. چندین ساعت است که درحال بازی کردن با کنسول نینتندو سوئیچ هستم و می‌توانم بگویم تا به حال هرگز احساس ناراحتی سنگینی نداشتم. اندازه‌ی این مجموعه طوری طراحی شده‌ است که وفتی خسته‌اید و در حال استراحت هستید می‌توانید حین استراحت از این کنسول به راحتی ‌تمام استفاده کنید.

کنسول سوئیچ خیلی قابل حمل‌تر از آنچه که من تصور می‌کردم. با کنترلر‌های متصل Joy-Con به کنسول سوئیچ، این دستگاه به راحتی داخل یک جیب بزرگ شلوار جا می‌شود. هرچند این احتمال زیاد وجود دارد که کمی از دستگاه بیرون بماند. کنسول سوئیچ برای حمل در کوله‌پشتی بسیار ایده‌آل و مناسب است. در برخی از شلوار‌ها شما باید کنترلر‌های Joy-con را در یک جیب بگذارید و خود کنسول سوئیچ را در جیب دیگر.

زمانی که می‌خواهید کنسول سوئیچ را بر روی تلویزیون بازی کنید، شما نیاز دارید که سوئیچ را بر روی داک قرار بدهید. اندازه‌ی این داک پلاستیکی در حدود ۶٫۷X4X1.9 اینچ است و دو پورت USB در سمت چپ خود دارد. کمپانی نینتندو گفته است که گیمر‌ها می‌توانند از این پور‌ت‌های USB برای متصل کردن انواع لوازم جانبی مانند: USB-to-Ethernet dongles استفاده کنند. همچنین یک درب در پشت داک قرار دارد که به صورت آونگی باز می‌شود. که به شما این امکان را می‌دهد برخی از کابل‌های اصلی متصل شده به کنسول سوئیچ مانند کابل برق AC و کابل HDMI را مدیریت کنید. سومین پورت USB نیز در پشت داک قرار گرفته است. قرار دادن کنسول سوئیچ در اسلاید داک خیلی آسان است. حتی این داک می‌تواند به عنوان یک گارد محافظتی از افتادن کنسول جلوگیری کند و بدین ترتیب کنسول در یک جای مناسبی قرار بگیرد.

زمانی که شما کنسول سوئیچ را بر روی تلویزیون بازی می‌کنید، احتمالا می‌خواهید کنترلر‌های Joy-Con را به Grip (گیره‌ی کنترلر) متصل کنید. در این حالت کنترلر‌های Joy-Con تبدیل به یک کنترلر حرفه‌ای جذاب می‌شوند. پیکربندی گیره خیلی راحت و آرگونومیک است.

مشخصات

در زیر هود، کنسول سوئیچ از یک تراشه‌ی به شدت سفارشی‌سازی شده‌ی انویدیا تگرا سیستم استفاده کرده است که عملکرد آن بر اساس مجموعه دستورالعمل‌های ARM است. به عبارتی کنسول سوئیچ از یک پردازنده‌ی ارتقا یافته‌ی تبلت استفاده می‌کند.

کمپانی نینتندو هنوز به طور رسمی درباره‌ی سرعت‌‌ تراشه‌های RAM، GPU و CPU نظر نداده است. اما ما می‌‌دانیم که کنسول سوئیچ بر اساس یک پردازنده‌ی موبایل طراحی و ساخته شده‌است. آن یک نیروگاه پردازش نیست. سوئیچ در حالت داک قادر به ارائه سیگنال ۱۰۸۰P است. بازی Legend of Zelda Breath of the Wild در رزولوشن ۹۰۰P و در نرخ فریم قفل شده‌ی ۳۰ فریم در ثانیه اجرا می‌شود. در حالت داک گاهی اوقات من موفق به دیدن این نرخ فریم ثابت نشدم. این نوسان نرخ فریم زمانی دیده می‌شد که اتفاقات زیادی بر روی صفحه نمایش رخ می‌داد. این نکته جالب توجه است که من متوجه همان مشکلات نرخ فریم در حالتی که سوئیچ داک نبود، نشدم.

این که می‌گویند کنسول سوئیچ قادر به ارائه‌ی گرافیک زیبا نیست اشتباه است. با وجود برخی از مشکلات فنی ناچیز در بازی Legend of Zelda Breath of the Wild این عنوان تحسین‌برانگیز یک بازی زیبا با رنگ‌های سرسبز و مناظر گسترده است. تا بدون شک بازی Legend of Zelda Breath of the Wild یکی از زیباترین بازی‌هایی هست که تا به حال بر روی یک پردازنده‌ی موبایل اجرا شده است.

کنسول سوئیچ از یک فن کوچک و فوق‌العاده آرام استفاده می‌کند که توسط این فن هرگز کنسول گرم و داغ نمی‌شود. دمای کنسول سوئیچ با استفاده از دوربین تصویربرداری حرارتی در حالت اجرای بازی Legend of Zelda Breath of the Wild و پورتابل ۳۹٫۲ درجه‌ی سانتیگراد (۱۰۲٫۵ درجه فارنهایت) را نشان داد شایان ذکر است که دیده شده دمای کنسول PS4 Pro به ۴۶٫۱ درجه‌ی سانتیگراد (۱۱۴٫۹ درجه‌ی فارنهایت) رسیده است. دمای کنسول سوئیچ در حالت داک به ۴۱٫۱ درجه‌ی سانتیگراد (۱۰۵٫۹ درجه‌ی فارنهایت) رسید. طراحی کارآمد جریان‌دهی برق و انرژی کنسول سوئیچ به احتمال زیاد باعث متوسط نگه‌داشتن دمای دستگاه شده است. در حالتی که کنسول داک است و در سیستم عامل آن به گشت و گذار پرداختیم، با استفاده از یک توان‌سنج به این نتیجه رسیدیم که سوئیچ چیزی در حدود ۷٫۸ وات برق و انرژی مصرف می‌کند. زمانی که بازی Zelda را اجرا کردیم، مصرف برق و انرژی دستگاه دو برابر شد و توان‌سنج عدد ۱۵ وات را به ما نشان داد. این نتیجه‌های بدست آمده فوق‌العاده متوسط است چراکه کنسول PS4 Pro اغلب بالاتر از ۱۴۰ وات برق و انرژی مصرف می‌کند. یعنی چیزی در حدود ۱۰ برابر بیشتر از کنسول نینتندو سوئیچ!

حافظه‌ی کنسول سوئیچ ۳۲ گیگابایت است که از این مقدار ۶٫۱ گیگابایت به سیستم عامل سوئیچ مصرف می‌شود و ۲۵٫۹ گیگابایت برای استفاده در دسترس کاربر قرار می‌گیرد. این مقدار زیاد نیست به همین دلیل خوشبختانه کنسول سوئیچ از ارتقا حافظه بوسیله‌ی کارت microSD تا ۲ ترابایت پشتیبانی می‌کند. کمپانی نینتندو پیشنهاد می‌کند که گیمر‌ها برای ذخیره‌ی بازی‌ها از یک کارت حافظه‌ی SD پرسرعت استفاده کنند.

از لحاظ صوتی، وقتی که سوئیچ در حالت داک است این کنسول از ۵٫۱ Channel Surround Sound پشتیبانی می‌کند. دو بلندگوی کوچک زیر صفحه نمایش لمسی آن قرار گرفته است. این بلندگوها به خوبی کارشان را انجام می‌دهند اما نتوانستند نظر من را جلب کنند. در مقایسه‌ای که من با گوشی خودم یعنی Nexus 6P داشتم، صدای هر دو دستگاه را به بالاترین میزان تنظیم کردم و متوجه شدم بلندگو‌های سوئیچ کمی ضعیف‌تر از بلندگو‌های گوشی Nexus 6P عمل می‌کنند. همچنین زمانی که به هر دو دستگاه از یک نوع هدفون استفاده کردم به وضوح متوجه این قضیه شدم که گوشی Nexus 6P قادر به ارسال سیگنال بسیار بلندتر و قویتر از کنسول سوئیچ بود. این به معنا نیست که سیستم واقعا با هدفون آرام است اما کسانی که مشکلات شنوایی دارند باید به این مسئله توجه داشته باشند.

برای باتری آن، کنسول نینتندو سوئیچ از یک باتری لیتیوم قابل شارژ ۴٫۳۱۰ میلی آمپر استفاده کرده است. این حجم میلی آمپر بسیار قابل توجه است. بدین منظر آیفون ۷ از یک باتری ۱٫۹۶۰ میلی آمپر استفاده می‌کند. کمپانی نینتندو ادعا می‌کند که کنسول سوئیچ می‌تواند بیش از شش ساعت در روز کارایی داشته باشد. بسته به نوع استفاده، برای بازی Zelda، کمپانی می‌گوید کاربران باید حدود سه ساعت استفاده از باتری را در نظر داشته باشند. از تست من، این میزان محاسبه برای باتری بسیار دقیق به نظر می‌رسد. با شارژ ۱۰۰ درصد، من توانستم بازی Legend of Zelda Breath of the Wild را با تنظیم روشنایی صفحه نمایش تا ۸۰ درصد، در حدود سه ساعت و سه دقیقه بازی کنم. در تست دیگری من روشنایی صفحه نمایش را بر روی ۱۰۰ درصد تنظیم کردم و توانستم دو ساعت و پنجاه دقیقه بازی کنم. اگر شما از شارژ کردن سریع کنسول سوئیچ تعجب می‌کنید باید بگویم که پس از یک ساعت خواب در داک شارژ، ۴۹ درصد به شارژ باتری کنسول سوئیچ اضافه شد.

شما همچنین می‌توانید از شارژر تلفن USB-C برای سوئیچ استفاده کنید. متاسفانه، من موفق به شارژ کنسول سوئیچ با یک پاور بانک نشدم. من در حدود ۱۰ دقیقه از بازی Legend of Zelda Breath of the Wild را همراه با شارژر Kingston MobileLite Wireless G3 انجام دادم و با افت باتری از ۵۵ درصد به ۵۱ درصد مواجه شدم. خروجی باتری دو آمپری G3 یک تنگنا محسوب می‌شد. اما این دستگاه (G3) کنسول سوئیچ را حتی در حالت خواب شارژ نمی کرد.

سیستم حالت خواب کنسول سوئیچ به نظر می‌رسد بسیار کارآمد است. پس از شارژ کامل، من سوئیچ را از داک شارژر خارج کردم و در حدود ۵ ساعت به حالت خواب تنظیم کردم. وقتی که از خواب بیدار شدم، شارژ باتری سوئیچ از ۱۰۰ درصد کاهش پیدا نکرده بود. زمانی که کنسول در حالت خواب است و در داک قرار دارد، کمتر از چهار ثانیه طول می‌کشد که از خواب بیدار شود و زمانی که در داک قرار نگرفته است کمتر از دو ثانیه طول می‌کشد که از خواب بیدار شود. به نظر می‌رسد که سیستم کنسول سوئیچ بیشتر با حالت خواب بهینه شده است. بنابراین شما گیمر‌ها می‌توانید بر حسب نیاز و استفاده از کنسول، دستگاه را از حالت خواب بیرون بیاورید و در باقی لحظه‌ها سوئیچ را به حالت خواب تنظیم کنید تا بیشتر میزان استفاده از باتری را داشته باشید. بوت سرد کنسول سوئیچ در حدود ۱۰ ثانیه انجام می‌شود.

پس از بستن بازی Legend of Zelda Breath of the Wild من با طولانی‌ترین مدت زمان بارگذاری بوت مواجه شدم. حدوداْ ۱۷ ثانیه طول کشید تا به صورت کامل بوت شود. سیستم کنسول سوئیچ به گونه‌ای طراحی شده است که اجرای باز‌ی‌ها در پس زمینه باقی می‌ماند و باید حتما بازی‌ها به صورت کامل بسته شوند.

UI (رابط کاربری) و سیستم عامل

در حال حاظر باید منتظر آپدیت و پچ‌های مورد نیاز برای بهره‌ برداری کامل از ویژگی‌های خاص سیستم نرم افزاری کنسول سوئیچ باشیم. برخی از ویژگی‌های نرم‌افزاری کنسول سوئیچ مانند فروشگاه دیجیتالی نینتندو در دسترس نمی‌باشد و فعلا آفلاین است. در حال حاظر سیستم عامل کنسول سوئیچ بسیار ساده و ابتدایی است. هیچ پخش‌‌‌کننده‌ی ویدیویی وجود ندارد. کمپانی نینتندو اعلام کرده است که برنامه‌های ویدیو استریم برای بروز‌رسانی‌های آینده در نظر گرفته شده است. سیستم عامل سوئیچ به کاربران اجازه‌ی انجام کار‌های ساده مانند کالیبره کردن استیک‌های کنترلر، تست کانکشن اینترنت و حالت Airplane را می‌دهد. سوئیچ به گیمر‌ها این امکان را می‌دهد که از محیط داخل بازی عکس بگیرید و آن را توسط برنامه‌ی Captions موجود در سیستم عامل سوئیچ مشاهده و یا ویرایش کنید. در به روز‌رسانی نهایی که برای سیستم عامل سوئیچ درنظر گرفته شده است شما قادر خواهید بود تصاویر گرفته شده از محیط داخل بازی را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارید.

UI (رابط کاربری) به شما اجازه می‌دهد پروفایل‌ها و آواتار‌های متفاوتی طراحی و ایجاد کنید. این رابط کاربری همچنین یک سیستم بسیار پیچیده‌ی کنترل والدین را ارائه می‌دهد که بوسیله‌ی آن می‌توانید بازی‌ها را بر اساس سن،منطفه و غیره محدود کنید.

نتیجه

بالاخره انتظارها به پایان رسید و نینتندو از کنسول جدید خود با جزئیات کامل رونمایی کرد. اما این کنسول چقدر می‌تواند در بازاری که توسط کنسول‌های نسل هشتمی ایکس‌باکس وان و پلی‌استیشن ۴ قبضه شده است، موفق عمل کند؟ در زمانی که توجه بسیاری از گیمرها معطوف به گرافیک است، نینتندو باز هم از سیاست‌های قدیمی خود یعنی خلاقیت به جای قدرت بالا دست بر نداشته است. شکی نیست که نینتندو سوئیچ، کنسول فوق‌العاده جذابی است که ویژگی‌های منحصر بفرد و فوق‌العاده‌ای دارد. تنها چیزی که می‌تواند موفقیت نینتندو سوئیچ را تضمین کند، حمایت استودیوهای Third Party در ساخت محتوا برای این کنسول است.

کنسول سوئیچ کامل نیست، اما این کنسول خانگی و قابل حمل راه‌های متعددی را برای بازی‌کردن ارائه می‌دهد که همه‌ی آن روش‌ها عملی می‌شود. این یک تبلیغات نیست؛ من به شخصه خودم از بازی‌های سرگرم‌کننده‌ای مانند ۱-۲ Switch و یا Legend of Zelda Breath of the Wild که با کنسول سوئیچ و در تلویزیون انجام داده‌ام بسیار لذت بردم.

شما می‌توانید کنسول‌های بازی قدرتمندی را مانند PS4 و Xbox ONE در فروش‌های ویژه ارزان‌تر از قیمت کنسول سوئیچ یعنی ۲۹۹٫۹۹ دلار تهیه و خریداری کنید اما این را در نظر بگیرید شما به کنسولی هزینه می‌کنید که هر لحظه و هر مکان در کنارتان خواهد بود. خیلی جالب و جذاب است که وقتی Breath of the Wild را بر روی یک صفحه نمایش بزرگ بازی می‌کنید سپس ادامه‌ی بازی را در اتوبوس انجام می‌دهید.

آیا تمایل به خرید کنسول سوئیچ را دارید؟ پاسخ این سوال تا حد زیادی به فکر و عقیده‌ی شما درباره‌ی نیاز‌هایتان از مجموعه‌ی بازی‌های کامپیوتری بستگی دارد. اما بدون شک کمپانی نینتندو تمامی تلاش خود را برای طراحی و ساخت یک کنسول خانگی و در عین قابل حمل به کار گرفته است.