احیای ویروسی منقرض شده با استفاده از DNA

با این که احیای این ویروس عجیب به نظر می‌آید اما در علم پزشکی پیشرفتی چشمگیر است. شرکت داروسازی تونیکس (Tonix) به دنبال راهی است تا بتواند از ویروس تعدیل‌شده آبله اسبی، برای ساخت واکسن‌های ضعیف شده و مؤثرتر استفاده کند. این ابداع همچنین به دانشمندان کمک می‌کند تا از ویروس‌های دیگر در جهت درمان بیماری‌های مختلف کمک بگیرند؛ مانند ابداع روشی ضد سرطان از طریق تزریق واکسن‌های ویروسی. اگر این ویروس‌ها را بتوان با میزان بسیار زیادی تولید کرد آن وقت درمان بیماری‌ها بسیار ساده‌تر و راحت‌تر خواهد شد.

حال تهدیدی که از آن صحبت کردیم، سهولت ترکیب‌پذیری ویروس‌ها است. ویروس آبله اسبی به‌خودی‌خود در انسان‌ها و حتی خود اسب‌ها هم تهدیدی به‌حساب نمیآید؛ اما با کمک علم ژنتیک می‌توان کارهای بسیار خطرناکی با آن انجام داد. برای مثال، ممکن است کشورهای متخاصم و یا گروه‌های تندرو از این ویروس‌ها علیه کشورهای رقیب استفاده کنند. البته انجام این کار خیلی هم ساده نیست چراکه می‌بایست DNA و دانشمندان فاسد بی‌اخلاق در اختیار داشته باشند. همچنین در صورت کوچک‌ترین اشتباهی، ریسک آلوده کردن مردم خود را نیز بپذیرند.

اگرچه انجام این کار غیر ممکن نیست اما باعث می‌شود تا از تحقیقاتی آتی جلوگیری شود. بسیاری از مجلات علمی، از چاپ مقالات مرتبط با این موضوع به دلیل امکان استفاده دوگانه از آن، خودداری کرده‌اند. محققان این طرح، از دادن اطلاعات فراگیر به دلیل سواستفاده از آن خودداری می‌کنند. از سویی دیگر و با وجود این خطرات، عدم تحقیق در این حیطه، خاموشی پیشرفت‌های حیاتی در علم به حساب میآید. در حال حاضر، با استفاده درست و یا نادرست از این تحقیق در بلاتکلیفی هستیم.