درمان اعتیاد با استفاده از تحریک عمقی مغز در چین!

تحریک عمقی مغز روشی است که در آن با استفاده از یک تحریک کننده عصبی ضربان ساز، بخش های خاصی از مغز از کار می‌افتد. اگرچه این روش هنوز کاملا فراگیر و درک نشده؛ با این حال تحقیقات اولیه نشان می دهد که تحریک عمقی مغز می تواند برای درمان برخی بیماری های عصبی از جمله پارکینسون، آلزایمر و افسردگی مفید باشد.

اکنون محققان در کشور چین توانسته اند این روش را وارد مرحله تازه ای کنند. آن ها یک دستگاه تحریک عمقی مغز را در مغز بیمار جاگذاری کردند تا اعتیاد وی به متامفتامین را درمان کنند.

این جراحی که در بیمارستان Ruijin شانگهای انجام شده، یکی از اولین جراحی ها از این نوع است. علاوه بر این جراحی، تلاش های تازه ای نیز با استفاده از تحریک عمقی مغز جهت مبارزه با اعتیاد به مواد مخدر نیز انجام شده است.

به استناد آسوشیتد پرس ، در حالی که تلاش غربی ها در آزمایش های انسانی مرتبط با تحریک عمقی مغز جهت از بین بردن اعتیاد با مشکلات بسیاری رو‌به‌رو شده، چین در حال تبدیل شدن به کشوری پیشرو در زمینه این گونه تحقیقات است.

بخشی از این چالش در غرب، مربوط به استفاده از بیماران جهت به‌کارگیری روش تحریک عمقی مغز است. در چین به علت وجود تاریخچه ای طولانی از جراحی مغز جهت از بین بردن اعتیاد به دارو، دولت و ارگان های درمانی از پرداخته شدن به چنین تحقیقی بسیار خشنودتر از غربی ها به نظر می رسند.

یکی از بیماران در مصاحبه با آسوشیتد پرس در رابطه با روش تحریک عمقی مغز اظهار داشت:

این دستگاه کاملا جادویی است! پزشک به هر قصدی آن را تنطیم می کند، همان اتفاق می افتد؛ اگر قصد داشته باشد خوشحال شوم، خوشحال می شوم و اگر قصد داشته باشد عصبی شوم، عصبی می شوم. این دستگاه شادی، عصبانیت، غم و لذت من را کنترل می کند.

این اولین باری نیست که تحقیقاتی آزمایشی در مقابله با اعتیاد صورت گرفته است. اخیرا، محققان دانشگاه شیکاگو از پلتفرم دستکاری ژن کریسپر جهت اصلاح DNA سلول های پوست موش استفاده کردند تا آن را در برابر اعتیاد به کوکائین مقاوم سازند. با این حال، این آزمایش نیاز به توسعه بیشتری دارد تا بتوان آن را روی انسان ها نیز آزمایش کرد.

در نهایت، تحقیقات این چنینی بسیار هیجان انگیز هستند؛ زیرا درباره آینده و احتمالاتی که ممکن است زندگی انسان ها را تغییر دهد، حرف های بسیاری برای گفتن دارند. اما نکته آن است که بر سر انجام این تحقیقات موانع بسیاری وجود دارد. تا زمانی که مطالعات جامع بتوانند ایمن و نتیجه بخش بودن چنین تحقیقاتی را اثبات کنند، بهتر است دانشمندان نیز با احتیاط کامل عمل کنند، زیرا عجله در مباحث پزشکی ممکن است به نتایج بسیار جبران ناپذیری منجر شود.