دستبند دیجیتالی که اطلاعاتش را از عرق انسان بدست می آورد!

اکثر ما نمی خواهیم بقیه افراد متوجه تعرق ما شوند. شاید به همین علت باشد که صنعت محصولات ضد عرق و دئودرانت ها ارزشی معادل 18 میلیارد دلار دارد! اما دانشمندان درباره آنچه از 3 میلیون غده تعرق شما که می توانند هنگام دویدن در هر ساعت حدود 1.6 کیلوگرم مایع از بدن شما خارج کنند، بسیار هیجان زده هستند.

با وجود آنکه حدود 99 درصد عرق شما را آب تشکیل می دهد، ترکیبات شیمیایی یک درصد باقی مانده قابلیت آشکارسازی تمام اطلاعات مهم درباره شرایط فیزیکی شما در آن لحظه را دارند، مثلا می توانند نشان دهند که بدن شما در یک لحظه به خصوص دچار خستگی یا کم آبی است یا خیر. از آنجا که غدد تعریق شما سموم تولید شده توسط کلیه ها، ریه ها و بقیه ارگان های بدنتان را دفع می کند، عرق شما می تواند اطلاعاتی را درباره سلامت کلی بدنتان نمایان کند.

عرق نسبت به خون یا ادرار یک مزیت بزرگ دارد. از آنجا که دائما در حال تعریق هستیم، به جای آزمایش خون یا ادرار، با استفاده از این تکنولوژی می توان به صورت مداوم بر تعریق نظارت داشت. کافی است دستگاهی داشته باشیم که بتوانیم آن را روی بدن خود نصب کنیم تا آن دستگاه بتواند نمونه های کوچکی از رطوبت عرق ما را دریافت کند و در لحظه میزان مواد شیمیایی موجود در آن را اندازه گیرد.

تحقیقات انجام شده در زمینه سنسورهای تحلیل کننده عرق

در رابطه با این فناوری جدید هم اکنون محققین دانشگاه برکلی کالیفرنیا در حال تحقیق هستند. در مقاله ای که اخیرا در مجله Nature انتشار یافته، از اختراعی جدید پرده برداری شده است؛ یک فناوری پوشیدنی انعطاف پذیر پلاستیکی که دارای ردیف هایی از سنسورهای الکترونیکی است که قابلیت تشخیص گلوکز، لاکتوز، سدیم، پتاسیم و دمای بدن را دارا است.

وقتی عرق شما در تماس با سنسورهای این دستگاه قرار می گیرد، سنسورها تولید سیگنال های الکتریکی می کنند و این سیگنال ها پس از تقویت و فیلتر شدن توسط دستگاه، با استفاده از دمای بدن اندازه گیری می شوند. سپس این داده ها به صورت بی‌سیم به برنامه ای در گوشی هوشمد شما منتقل می شود.

پروفسور Ali Javey، استاد دانشگاه برکلی در رشته مهندسی برق و محقق اصلی این مطالعه می گوید:

فناوری های پوشیدنی دارای سنسور موجود در حال حاضر، تنها قابلیت ردیابی فعالیت های فیزیکی فردی و علائم حیاتی را دارند (مثلا ضربان قلب) و قابلیت نفوذ به اطلاعات مربوط به سلامت افراد در سطح مولکولی را ندارند. برای دستیابی به چنین قابلیتی، عرق انسان گزینه ای مناسب است که ویژگی های مهمی را برای تشخیص های دقیق تر به لحاظ فیزیکی و سوخت و ساز دارا است و همچنین می توان به راحتی و بدون مشکل خاصی به آن دسترسی داشت.

سنسورها قادرند داده های دقیقی را تنها از یک قطره کوچک عرق به دست آورند. اندازه این دستگاه الکترونیکی به قدری است که می تواند به عنوان مچ بند یا هدبند استفاده شود. تولید این دستگاه پیشرفت بزرگی در زمینه تکنولوژی دستگاه های اندازه گیری با استفاده از تعریق انسان محسوب می شود، چرا که دستگاه های قبلی به قدری به سیم و تجهیزات برقی نیاز داشتند که می توانستند به راحتی به اندازه یک جعبه کفش جا اشغال کنند.

برای ورزشکارانی در زمینه ورزش های استقامتی، استفاده از این فناوری می تواند بسیار مفید باشد؛ چرا که این دستگاه می تواند با استفاده از عرق آن ها میزان سدیم و پتاسیم بدن آن ها را اندازه بگیرد و تشخیص دهد در این ورزشکاران کمبود آب یا گرفتگی عضلات وجود دارد یا خیر. اندازه گیری قند توسط این دستگاه نیز می تواند نشان دهد چه میزان قند در جریان خون ورزشکار وجود دارد و اینکه ورزشکار قدرت ادامه ورزش را دارد یا خیر.

اما این فقط به ورزش ختم نمی شود!

همانطور که پروفسور Javey اشاره کرده است، کارایی این فناوری تنها محدود به ورزشکاران یا علاقه مندان به تناسب اندام نیست.

وی می گوید:

این دستگاه می تواند برای مطالعات فیزیولوژیکی و بالینی بسیاری مناسب باشد. سنسورهای طبیعی عرق می توانند کاربردهای متعددی در زمینه پزشکی داشته باشند، مثلا تشخیص یک مسمومیت شدید یا اخطار دادن به فردی که در معرض عفونت است.

Jason Heikenfeld، محقق دانشگاه سینسیناتی در یکی از مقالات Nature که درباره این اختراع است، توضیح داد که نسل های آینده فناوری های پوشیدنی که با استفاده از عرق انسان کار می کنند، ممکن است حتی مواد شیمیایی دیگری را هم بتوانند اندازه گیری کنند؛ برای مثال، هورمون هایی که بتوان با اندازه گیری آن ها به مدیریت استرس کمک کرد، چرا که استرس و مسائل این چنینی در جامعه امروزی یکی از مشکلات اصلی سلامتی انسان ها به شمار می رود.

همچنین این فناوری می تواند در رابطه با داروها و مواد شیمیایی که توسط آن ها در بدن آزاد می شود، کاربرد داشته باشد، چرا که این مواد از طریق غدد تعریق دفع می شوند. این موضوع به پزشکان اجازه می دهد روی عرق انسان تحقیق کنند و متوجه شوند بدن بیمار به چه میزان از آن دارو نیاز دارد و این میزان را مدیریت کنند.

پروفسور Javey می گوید که محققین درخواست ثبت اختراع این فناوری را داده اند، همچنین امیدوار است که این دستگاه ها به زودی روانه بازار شوند. وی همچنین معتقد است این دستگاه ها می توانند تا جایی پیشرفت کنند که قابلیت آنالیز داده ها را با استفاده از میزان کمتری عرق داشته باشند. این موضوع به فرد اجازه می دهد این دستگاه را تمام روز به تن داشته و اطلاعات را در تمام طول روز دریافت کند، حتی هنگامی که ورزش نمی کند. در واقع به گفته Javey هدف این فناوری آن است که یک آزمایشگاه پاتولوژی کوچک روی بدن خود داشته باشیم!

شما در رابطه با این گونه فناوری ها چه فکری می کنید؟