کشف همتای زمین در منظومه مجاور

بر اساس تحقیقات جدید ممکن است یک سیاره شبیه به زمین در سیستم ستاره‌ای پنهان شده باشد که تنها ۱۶ سال نوری از ما فاصله دارد. این ستاره با نام Gliese 832 اخیرا توسط یک تیم ستاره‌شناس  کشف شده است که به‌دنبال سیارات فراخورشیدی می‌گشتند.

کشف همتای زمین در منظومه مجاور

به گزارش کلیک، این سیاره بین دو دنیا ناشناخته در این سیستم خورشیدی قرار گرفته است. جزییات بیشتر این تحقیق در مقاله‌ای روز ۱۵ آوریل در مجله arXiv به‌چاپ رسیده است. سیاره گلیس ۸۳۲ یک کوتوله قرمز است و کمتر از نصف جرم و شعاع خورشید ما را دارد. این ستاره در مدار یک غول شبیه مشتری قرار گرفته است. این غول گازی با جرمی ۰٫۶۴ جرم مشتری، به دور یک ستاره در فاصله ۳٫۵۳ واحد نجومی قرار گرفته، در حالی‌که سیاره دیگر یک دنیای بالقوه سنگی با اندازه‌ای حدود پنج برابر بزرگتر از زمین است و حدود .۰۱۶ واحد نجومی با ستاره اصلی فاصله دارد.

اکنون یک تیم ستاره شناس به رهبری سومان استیال از دانشگاه تگزاس در آرلینگتون، داده‌های دریافتی را مجدد مورد بررسی قرار داده‌اند تا بتوانند در این سیستم و بین دو سیاره شناخته شده، سیارات دیگری نیز کشف کنند. این محققین شبیه‌سازی‌های عددی بسیاری را انجام داده‌اند تا احتمال وجود دیگر اجرام سماوی را در اطراف این کوتوله قرمز بررسی کنند.

گلیس ۸۳۲b و گلیس ۸۳۲c با کمک تکنیک سرعت شعاعی کشف شده‌اند، به این صورت که دانشمندان پارامترهای مداری را استخراج کردند. این پارامترها به‌عنوان شرایط اولیه برای شبیه‌سازی استفاده شدند.

این محققین در مقاله خود نوشتند: "ما همچنین از اطلاعات یکپارچه از زمان تکامل پارامترهای مداری برای تولید منحنی سرعت شعاعی مصنوعی سیارات شناخته در این سیستم استفاده کردیم. علاوه‌براین، بر اساس حداکثر دامنه منحنی سرعت شعاعی به‌دست آمده از مشاهدات سیارات درونی، جرم تقریبی و فاصله آن از ستاره اصلی را برای این سیاره شبیه به زمین را با استفاده از امضای سرعت شعاعی کپلر محاسبه کردیم.

PIA19827-Kepler-SmallPlanets-HabitableZone-20150723

محاسبات این تیم نشان داد که یک سیاره دیگر شبیه به زمین با وضعیت پایدار ممکن است در فاصله بین ۰٫۲۵ تا ۲٫۰ واحد نجومی از ستاره قرار داشته باشد. طبق این محاسبات این دنیای فرضی احتمالا حجیم‌تر از سیاره ما بوده و جرمی بین یک تا ۱۵ برابر جرم زمین دارد.

این ستاره‌شناسان اظهار داشتند: "ما منحنی‌های سرعت شعاعی مختلفی را برای جرم و فاصله‌های متنوعی از سیاره اصلی به‌دست آوردیم."

برای مثال، اگر سیاره در فاصله یک واحد نجومی از ستاره قرار داشته باشد، جرمی به اندازه ده برابر جرم زمین خواهد داشت و سیگنال سرعت شعاعی ایجاد شده ۱٫۴ متر بر ثانیه خواهد بود. یک سیاره با جرم زمین در همان مکان سیگنال سرعت شعاعی آن تنها ۰٫۱۴ م/ث خواهد داشت و بنابراین کوچکتر خواهد بود.

به‌طور کلی وجود احتمالی این سیاره توسط ثبات مداری طولانی مدت، پویایی مداری و سیگنال ترکیبی سرعت شعاعی در این سیستم تایید می‌شود.

دانشمندان تاکید کردند هدف اصلی آنان تهیه یک ایده کلی برای ناظران است که در کجای این سیستم به دنبال چه چیزی بگردند.

منبع: phys

ارسال نظر