نگاهی به تاریخچه وای فای و 8 استاندارد آن | اینترنت بی سیم 25 ساله شد!

نگاهی به تاریخچه وای فای و 8 استاندارد آن | اینترنت بی سیم 25 ساله شد!

در جهان قبل از Wi-Fi، دسترسی به اینترنت و شبکه های محلی بیشتر به اتصالات سیمی محدود می شد. هر دستگاهی که به یک شبکه متصل می شود نیاز به کابل متصل به آن داشت- معمولاً کابل تلفن یا کابل اترنت - که قابلیت حمل دستگاه های متصل به شبکه را به شدت محدود می کند. اما زمانی که موسسه مهندسین برق و الکترونیک (IEEE) اولین استاندارد Wi-Fi را معرفی کرد، این وضعیت در ژوئن 1997 به کلی تغییر کرد.

استانداردهای وای فای چیست و چرا مهم هستند؟

ایده شبکه های کامپیوتری بی سیم در اواخر دهه 1960 مطرح شد، اما تا دهه 1980 بود که این فناوری برای کاربردهای تجاری با شبکه های دیجیتال سیار مانند CDPD و Mobitex امکان پذیر شد. اما در آن زمان استفاده از آنها گران بود و بیشتر توسط خدمات ایمنی عمومی استفاده می شدند.

در سال 1990، NCR Corporation و AT&T شروع به توسعه اولین محصول تجاری بی سیم LAN به نام WaveLAN کردند که پیشروی استاندارد بعدی شبکه بی سیم 802.11 بود.

WiFi مخفف چیست؟

در سال 1997، یک گروه کاری IEEE استاندارد 802.11 را طراحی کرد که از سرعت داده تا 2 مگابیت بر ثانیه در باند 2.4 گیگاهرتز پشتیبانی می کرد. از آنجایی که "IEEE 802.11b Direct Sequence" یک عبارت سخت برای استفاده عمومی بود، یک شرکت مشاوره برند به نام Interbrand علامت تجاری "Wi-Fi" را توسعه داد. Wi-Fi ظاهراً مخفف "Wireless Fidelity" است، که بازی کلمات مربوط به اصطلاحات "Hi-Fi" و "Hi-Fidelity" است که زمانی در سیستم های استریوی خانگی استفاده می شد. شرکت های صنعتی در سال 1999 اتحادیه وای فای غیرانتفاعی را تأسیس کردند که امروزه استاندارد و علامت تجاری وای فای را مدیریت می کند.

نگاهی به استانداردهای Wi-Fi در طول سال های گذشته
در طول 25 سال گذشته، حداقل 8 استاندارد مختلف Wi-Fi معرفی شده است. سیستم اصلی نامگذاری "802.11" باقی مانده است، اما Wi-Fi Alliance همچنین در سال 2008 شروع به ساده سازی نام ها با عباراتی مانند "Wi-Fi 4" کرد. در اینجا نگاهی کوتاه به آنها داریم که نشان می دهد چگونه استاندارد در طول زمان تغییر کرده است.

802.11 (1997): این استاندارد اولیه حداکثر سرعت 2 مگابیت بر ثانیه (Mbps) را پشتیبانی می کرد و از طیف 2.4 گیگاهرتز استفاده می کرد.
802.11b (1999): این به روز رسانی به استاندارد اولیه حداکثر سرعت را به 11 مگابیت در ثانیه افزایش داد. این اولین استاندارد Wi-Fi بود که به طور گسترده در بین کاربران خانگی پذیرفته شد.
802.11a (1999): این استاندارد تا 54 مگابیت در ثانیه در باند 5 گیگاهرتز را پشتیبانی می کرد، اما به دلیل استفاده بیشتر از 802.11b ، از این استاندارد به طور گسترده در شبکه های خانگی استفاده نشد.
802.11g (2003): به روز رسانی معروف "G" به Wi-Fi تا 54 مگابایت بر ثانیه در باند 2.4 گیگاهرتز اجازه می دهد و به طور گسترده در خانه ها و مشاغل مورد استفاده قرار می گیرد.
802.11n (2008): به روز رسانی "N" به 802.11 (که معمولا "Wi-Fi 4" نامیده می شود) حداکثر سرعت را به 600 مگابیت بر ثانیه در باندهای رادیویی 2.4 یا 5 گیگاهرتز افزایش داد.
802.11ac (2014): به‌روزرسانی «Wi-Fi 5» طیفی از سرعت‌ انتقال داده را از 433 تا 1100 مگابیت بر ثانیه در باند 5 گیگاهرتز پشتیبانی می‌کند.
802.11ax (2019، 2020) Wi-Fi 6 و Wi-Fi 6E با سرعت داده 600 تا 9608 مگابیت بر ثانیه در باندهای 2.4، 5 یا حتی 6 گیگاهرتز، سرعت انتقال داده را افزایش دادند.
802.11be (TBA) Wi-Fi 7 تقریباً در حال رونمایی است و سرعت انتقال داده را تا 40 گیگابیت در ثانیه افزایش خواهد داد.

با وجود اولین استاندارد 802.11 در سال 1997، تا سال 1999 بود که اولین محصولات 802.11 در بازار موجود شد. شرکتی که مسلماً وای‌فای را بیش‌ترین استفاده را روی محصولات خود از وای فای کرد، اپل بود که در سال 1999 یک محصول مبتنی بر Wi-Fi به نام AirPort را برای لپ‌تاپ iBook خود معرفی کرد.

امروزه، فناوری Wi-Fi تقریباً در هر دستگاه کوچکی که به اینترنت متصل می‌شود، تعبیه شده است و به دستگاه‌های اینترنتی جیبی مانند تلفن‌های هوشمند امکان عملی شدن را داده است. دسترسی آسان به اینترنت در مکان های عمومی مانند کافی شاپ ها، هتل ها، هواپیماها و کتابخانه ها امکان پذیر است. این به طور چشمگیری دسترسی به اینترنت را گسترش داده و گزینه های سرگرمی جدیدی مانند پخش صدا و تصویر را امکان پذیر کرده است. همچنین بازی های آنلاین چند نفره در خانه را بسیار فعال کرده است.