ارتباط بین سیاره ناشناخته ایکس و انقراض های جمعی زمین

به گزارش کلیک، دَنیل ویت مایر، استاد بازنشسته فیزیک نجومی که اکنون به عنوان استاد ریاضی فعالیت می‌کند، مطالبی را منتشر کرد که نشان می‌داد بارش ستاره‌های دنباله دار از سیاره نهم که هنوز حتی کشف نشده است به سمت زمین می‌تواند دلیل انقراض‌های گسترده باشد که تقریبا با فواصل زمانی۲۷ میلیون ساله از یکدیگر رخ داده‌اند.

اگر چه نزدیک به صد سال است که دانشمندان به دنبال کشف سیاره نهم هستند، اما اخیرا دانشمندان موسسه کالتِک با مشاهده مدارهای نامتداول در اشیای کمربند کویپِر، ناحیه‌ای دایره مانند از ستاره‌های دنباله دار و چند جسم فراتر که آن طرف نپتون قرار دارد، پی برده‌اند که چنین سیاره‌ای وجود دارد و احتمال واقعیت داشتن این سیاره بسیار قوی شده است. در صورتی که نظر دانشمندان کالتِک صحیح باشد، سیاره ایکس ده برابر بزرگتر از زمین است و در حال حاضر فاصله آن با خورشید هزار برابر بیشتر از فاصله سیاره زمین از خورشید است. ویت مایر و همکارش ماتیس نخستین بار تحقیق رابطه بین سیاره ایکس و انقراض گسترده در سیاره زمین را در مجله نِیچر منتشر کردند.

فعالیت تحقیقاتی در سال ۱۹۸۵ در مجله تایم تحت عنوان "آیا ستاره‌های دنباله دار دایناسورها را از بین بردند؟ نظریه‌ای جدید در مورد انقراض گسترده" منتشر شد و توجه زیادی را بهآن‌ها خود جلب کرد. در آن زمان سه نظریه در مورد بارش ستاره‌های دنباله دار مطرح شد که عبارت است از: سیاره ایکس، وجود ستاره‌ای همانند خورشید و نوسانات عمودی خورشید به گونه‌ای که پیرامون کهکشان می‌چرخد. نظریه دوم و سوم که با نتایج به دست آمده از تحقیقات مربوط به فسیل شناسی مطابقتی نداشتند، رد شدند. تنها نظریه سیاره ایکس رد نشد که در حال حاضر توجه زیادی را به خود جلب کرد.

نظریه وایت مایر و ماتیز این است در صورتی که سیاره ایکس پیرامون خورشید بچرخد، این احتمال وجود دارد که هر ۲۷ میلیون سال مدار کج آن به آرامی بچرخد و این سیاره از میان کمربند کویپر ستاره‌های دنباله دار بگذرد و ستاره‌های دنباله دار به داخل منظومه شمسی پرتاب شوند. ستاره‌های دنباله دار پرتاب شده نه تنها سیاره زمین را نابود می‌کنند، بلکه زمانی که به خورشید نزدیک می‌شوند، فرو می‌پاشند و تکه تکه می‌شوند و به همین دلیل میزان نوری که به زمین می‌رسد، کاهش می‌یابد.

در سال ۱۹۸۵ با بررسی مطالعات مربوط به فسیل شناسی مشخص شد که نظریه بارش منظم ستاره‌های دنباله دار در ۲۵۰ میلیون سال قبل صحت داشته است. تحقیقات جدیدتر شواهدی مبنی بر وجود چنین اتفاقاتی در پانصد میلیون سال پیش ارائه می‌دهند.

ویتمایر و ماتیس در مطالعه اصلی خود تخمین خود را در مورد اندازه و تعداد مدار سیاره ایکس منتشر کردند. آن‌ها معتقدند که این سیاره یک مدار دارد و اندازه آن پنج برابر سیاره زمین است و فاصله آن تا خورشید صد برابر فاصله زمین تا خورشید است، که بسیار کمتر از مسافتی است که دانشمندان کالتِک تخمین زده‌اند. ویت مایر اذعان می‌کند که در واقع احتمال این وجود دارد که سیاره‌ای دور از زمین تاثیر بسیار زیادی بر تکامل زندگی در سیاره زمین داشته باشد.

منبغ: phys