دوربین سه گانه گوشی های هوشمند چه مزیتی دارد؟

با توجه به شایعاتی که از دوربین سامسونگ گلکسی S10 به گوشی می رسد، احتمالا در آینده گوشی های بیشتری به دوربین سه گانه مجهز می شوند. وجود دوربین سه تایی در هواوی P20 Pro که دارای سنسور 40 مگاپیکسلی، سنسور مونوکروم و لنز تله فوتو است، نتایج مثبتی به دنبال داشت. درباره وجود دوربین سه گانه در گوشی رونمایی نشده ال جی V40 نیز شایعاتی منتشر شده است. در مجموع دوربین سه گانه پدیده جدیدی است که می تواند تحولاتی عظیم در دنیای عکاسی با گوشی های هوشمند ایجاد کند!

ترکیب سنسورها و لنزها با ترکیب و چیدمان های مختلف می تواند روی کیفیت عکاسی تاثیر بگذارد. افزایش دوربین ها به معنای افزایش انعطاف پذیری و تفاوت کیفیت تصویر نهایی است. در ادامه همراه کلیک باشید تا نگاهی به تفاوت هایی که یک دوربین سه گانه می تواند در عکاسی با گوشی های هوشمند ایجاد کند، بیاندازیم.

عکاسی با رزولوشن بالاتر

یکی از بهترین ویژگی های دوربین سه گانه افزایش رزولوشن عکاسی است. این ایده در سنسور اصلی گوشی هواوی پی 20 پرو پیاده سازی شده که باعث افزایش سایر قابلیت های دوربین نیز می شود. یکی از مزایای دوربین هایی با رزولوشن بسیار بالا، پایین نیامدن کیفیت عکس در صورت زوم زیاد و یا کراپ کردن تصویر است. این مزیت نیاز به دوربین های تله فوتو گران قیمت را از بین می برد.

دوربین های دارای رزولوشن بالا معمولا به ندرت در گوشی های هوشمند استفاده می شوند؛ چرا که وجود محدودیت در اندازه گوشی ها باعث کوچکتر شدن اندازه پیکسل ها و افزایش بالقوه نویز شده و این موضوع خود باعث کاهش رزولوشن مفید و پایین آمدن کیفیت عکاسی در نور اندک می شود. با این حال وجود یک سنسور مونوکروم اضافه تکنیک هوشمندانه ای است که هم موجب بهبود کیفیت تصاویر در نور اندک شده و هم در طراحی های مدرن دوربین های چندگانه ایده ای قابل اطمینان و بادوام است.

دریچه های دیافراگم دوگانه یا چندگانه

استفاده از قابلیت پیکسل باینینگ برای برطرف کردن مشکل عکاسی در نور اندک ایده مناسبی در سنسورهای دارای رزولوشن بالا به نظر می رسد؛ اما دوربین های بهره مند از ویژگی دیافراگم متغیر (مانند پرچمداران اخیر سامسونگ) نیز می تواند این مشکل را برطرف کند.

دیافراگم یکی از فاکتورهای کلیدی در تعیین میزان نوری که به سنسور می رسد، محسوب می شود و نور بیشتر به معنای نویز کمتر و عکس هایی روشن تر در تاریکی است. هنگام تغییر دیافراگم تغییرات ناگزیری در فاصله کانونی و کیفیت لنز نیز رخ می دهد؛ اما به علت محدودیت های فرم و اندازه گوشی های هوشمند می توان از ایرادات این قابلیت چشم پوشی کرد. تغییر دیافراگم به صورت دستی امکان ایجاد پس زمینه های محو را برای گرفتن عکس های هنرمندانه تر فراهم می کند.

قابلیت استفاده از این تکنولوژی روی دو یا هر سه لنز نیز وجود دارد. این اقدام باعث افزایش کیفیت عکس های گرفته شده توسط لنزهای تله فوتو و واید در نور اندک نیز می شود.

زوم قدرتمندتر

امروزه لنز تله فوتو 2x در بسیاری از پرچمداران گوشی های هوشمند یافت می شود؛ اما P20 Pro تنها گوشی هوشمندی است که لنز تله فوتو 3x در آن به کار رفته است. با این روند می توان نتیجه گرفت در آینده نه چندان دور شاهد لنزهای تله فوتو 4x و 5x نیز خواهیم بود. وجود لنزهای متعدد با قابلیت زوم اپتیکال گزینه های بیشتری برای عکاسی فراهم می کند. اما در نظر گرفتن این نکته که تغییر حالت زوم برای استفاده کننده نباید سخت و خسته کننده باشد، ضروری است.

داشتن قابلیت زوم پیشرفته تنها با بهبود سخت افزار ممکن نیست و نرم افزارها نیز باید در این زمینه پیشرفت هایی داشته باشند. بسیاری از دوربین های چندگانه و حتی تکی می توانند تصاویری با رزولوشن بالا ثبت کنند که بسیار بهتر از تصاویری که با زوم استاندارد دیجیتال ثبت شده اند، به نظر برسند. زوم هیبریدی هواوی قابلیت زوم 5 برابر و سوپرزوم قدیمی اوپو نیز قابلیت ثبت تصاویر پرجزئیات با کیفیت 50 مگاپیکسل را دارد. سایر تولیدکنندگان نیز در آینده به توانایی خلق تکنولوژی های این چنینی و حتی قابلیت های پیشرفته تر در زمینه زوم دست خواهند یافت.

ثبت تصاویری با زوایای بازتر

ال جی با رونمایی از اولین دوربین های دوگانه در گوشی های سری G و V، استفاده از دوربین های واید در گوشی های هوشمند را عمومیت بخشید و سامسونگ نیز از این ایده در گلکسی S10 استفاده کرد. این ایده به تازگی در دوربین های جلوی گوشی ها و برای گرفتن سلفی هایی با زاویه بازتر نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

لنزهای واید همیشه یکی از گزینه های محبوب برای عکاسی به شمار می رفت؛ زیرا این لنزها برای جا دادن موارد بیشتر در قاب یک عکس بسیار منعطف عمل می کند. اما نکته این است که همیشه نیازی به گرفتن عکس هایی با زاویه باز نداریم؛ بنابراین بهتر است این قابلیت در لنز دوم یا سوم گوشی هوشمند وجود داشته باشد.

تشخیص بهتر عمق میدان

بسیاری از عکاسان، علاقه مند به ثبت عکس های بوکه هستند. گوشی های هوشمند نیز روز به روز پیشرفت بیشتری در زمینه گرفتن این تصاویر به کمک قابلیت های نرم افزاری کسب می کنند. چنین عکس هایی را با دو دوربین معمولی نیز می توان ثبت کرد، اما در صورت وجود سنسور عمق میدان، کیفیت این تصاویر به کلی دگرگون خواهد شد.

اچ تی سی One M8 در سال 2014 به همراه یک لنز اختصاصی تشخیص عمق میدان 4 مگاپیکسلی عرضه شد. این ایده هنوز در گوشی هایی مانند شیائومی Pocophone F1 که دوربین ثانویه ای مختص تشخیص عمق میدان با کیفیت 5 مگاپیکسل دارد، اجرا می شود. نیازی نیست این گونه سنسورهای اضافی رولوشن بالا یا حتی کیفیت بسیار بالایی داشته باشند؛ بلکه تنها کافی است به الگوریتم های نرم افزاری در عملکرد تشخیص عمق میدان کمک کنند.

اگر طرفدار عکس های بوکه هستید، یک سنسور اختصاصی تشخیص عمق میدان به شما کمک زیادی در ثبت این تصاویر می کند. اگر به دنبال ابزار پیشرفته تری هستید سنسورهای اختصاصی مختلف می توانند برای سه بعدی کردن محیط اطراف شما به کار گرفته شوند؛ درست مانند آنچه گوگل سعی داشت با تکنولوژی انحصاری تانگو انجام دهد.

عکاسی بهتر در نور اندک و بهبود کیفیت عکس های HDR

این ویژگی نسبت به سایر ویژگی هایی که توسط یک دوربین سه گانه به گوشی های هوشمند افزوده می شود، چندان هیجان انگیز نیست، اما کماکان کاربردی است. برخی از گوشی های هوشمند اکنون قابلیت ثبت بهتر تصاویر در نور اندک را با استفاده از سنسورهای مونوکروم با رزولوشن بالا دارند. اگر به دنبال تصاویر HDR باکیفیت تر و غیرتار هستید، یک سنسور اختصاصی مونوکروم بهترین گزینه برای شما خواهد بود.

گرفتن عکس های بهتر در نور اندک به کمک سنسورهایی که سلول های پیکسل بزرگ تری داشته و نور بیشتری دریافت می کنند، نیز راه حل مناسبی به نظر می رسد. ایده قدیمی UltraPixel (متعلق به اچ تی سی) هنوز هم مورد استفاده است و عملکرد خوبی دارد، اما بدون شک بازتولید این ایده در قالب دوربینی جداگانه و مختص عکاسی در شب که با یک دوربین اصلی و عادی کار می کند، ایده بهتری است.

پیش از این اشاره شد که تکنیک پیکسل باینینگ با کاهش رزولوشن باعث جذب نور بیشتر و ثبت تصاویر بهتر در نور اندک می شود. تنها هواوی نیست که در پی 20 پرو از این ایده استفاده کرده است؛ شیائومی نیز از این ویژگی در Mi A2 به همراه سنسوری سوپر پیکسل که هر 4 پیکسل را تبدیل به 2 پیکسل بزرگ تر می کند، استفاده کرده است.

در مجموع، تکنولوژی پیکسل باینینگ در آینده یکی از بهترین قابلیت های عکاسی با گوشی های هوشمند خواهد بود.

چه کارهایی با دوربین سه گانه می توان انجام داد؟

قابلیت های زوم اپتیکال و عکاسی با زاویه بازتر بدیهی ترین مزایای یک دوربین سه گانه یا چندگانه هستند. علاوه بر این، دوربین های اضافه شده قدرت افزایش عکاسی در نور اندک، محو کردن و زوم های پیشرفته تر دیجیتال را نیز دارند؛ اما متاسفانه دوربین سه گانه نمی تواند به تنهایی تمامی این مزایا را داشته باشد و برای استفاده از تمام این مزایا، نیاز به وجود دوربین های بیشتری است.

اگر بتوانید از بین سنسورها و لنزهای مختلف سه مورد را انتخاب کنید و دوربین سه گانه مخصوص به خود را داشته باشید، کدام سنسورها را انتخاب خواهید کرد؟

به نظر شما تعداد لنزهای مورد استفاده در گوشی های هوشمند در آینده نزدیک از 3 عدد فراتر می رود؟ منتظر نظرات شما در انتهای این مطلب هستیم.