کشف سیستم ستاره ای دوتایی جدید در کهکشان

به گزارش کلیک، ستارگان دوتایی اشعه گاما سیستم هایی با دو ستاره هستند: یک ستاره مانند ستاره خود ما که با یک سیاه چاله یا یک ستاره کوچک متراکم نوترونی جفت شده است. این سیاه چاله ها یا ستارهای نوترونی، اشعه گاما از خود ساطع می کنند(بالاترین شکل انرژی در نور) و این سیستم جدید رکورد پرتو افکنی را شکسته است.

می توان گفت زندگی در این سیستم دوتایی کاملا با منظومه شمسی ما متفاوت است زیرا ستاره مرکزی ۲۵ تا ۴۰ بار بزرگ‌تر از ستاره ما است.

تاکنون تنها پنج مورد از این سیستم ها شناسایی شده اند. سیستم تازه کشف شده ششمین مورد است و به نام LMC P3 شناخته می شود و حدود ۱۶۳،۰۰۰ سال نوری از کهکشان ما در کهکشانی به نام ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد.

رابین کوربرت از پایگاه فضایی گودارد ناسا می گوید "یافتن چنین سیستم درخشان و دوری بسیار هیجان انگیز است. دوتایی های اشعه گاما با ارزش هستند زیرا خروجی اشعه گاما به طور قابل توجهی در طول هر مدار تغییر می کند. این تغییرات به ما امکان مطالعه فرایند انتشار رایج بین منابع تولید کننده اشعه گاما را با جزییات می دهد."

در واقع ستاره شناسان از سال ۲۰۱۲ در مورد LMC P3 می دانند اما داده های جدید از تلسکوپ پرتوی گامای Fermi ناسا و سایر تسهیلات، اکنون آن را به یک ستاره دوتایی ارتقا داده است. دومین جسم واقع در مدار، که ۱۰٫۳ روز طول می کشد تا به دور ستاره بزرگ‌تر بگردد، یک ستاره نوترونی است.

البته این تنها کشف این هفته در ابر ماژلانی بزرگ نیست: محققین از دانشگاه توکیو یک ستاره به نام ST11 یافته اند که آرایش مولکولی کاملا متفاوتی با مال ما دارد. این یک اشاره است که زندگی فراسوی منظومه شمسی مانند چیزی نیست که ما تصور می کردیم.

ST11 توسط یک هسته مولکولی داغ، یکی از مراحل اولیه ستارگان با جرم بالا احاطه شده که مسئول تشکیل مولکول های پیچیده در فضا است. این مولکول ها در نهایت می توانند سیارات، دنباله دارها و خرده سیارک ها را تشکیل دهند اما آنچه در ST11 مشخص شده مانند هسته های مشابه راه شیری نیست.

دی اکسید گوگرد، اکسید نیتریک و فرمالدئید بسیار زیاد یافت شده در حالی که سطح ترکیبات آلی مانند متانول به طرز عجیبی پایین است. این همچنین اولین هسته مولکولی داغ است که خارج از کهکشان ما پیدا شده است.